Door het boek Handelingen 2 met Paul Visser (Deel 1)Voorbeeld

Handelingen 2:1-3

We lezen hoofdstuk 2, over Pinksteren, de uitstorting van de Geest. Ik lees vers 1 tot 3:

'En toen de dag van het Pinksterfeest vervuld werd, waren zij allen eensgezind bijeen. En plotseling kwam er uit de hemel een geluid als van een geweldige windvlaag en dat vervulde heel het huis waar zij zaten. En aan hen werden tongen als van vuur gezien, die zich verdeelden, en het zat op ieder van hen.'
(Handelingen 2:1-3, HSV)

Negen dagen gebeden, dat is niet niks, om dat vol te houden bedoel ik. Na een week zou je zomaar kunnen denken: nou, het is nu wel mooi geweest. Om dan zomaar weer een nieuwe week in te gaan en door te bidden, dat schiet toch niet op. Herken je die gedachte?

Apart om hier te lezen dat, toen de dag van het Pinksterfeest vervuld werd, dat is op de tiende dag na de Hemelvaart, zij allen eensgezind bijeen waren. Ze hebben elkaar erbij gehouden blijkbaar. Elkaar vastgehouden in dat gebed. En als de één of de ander al dacht: ja, komt dit wel echt verder, schiet dit wel echt op, dat ze elkaar herinnerd hebben aan de belofte. Hij heeft het zelf gezegd: we wachten net zo lang totdat Hij gedaan heeft wat Hij ons heeft beloofd.

Mooi, als je elkaar zo erbij houdt. Eensgezind, wacht op God. Dan kunnen er prachtige dingen gebeuren. Hoor maar wat hier gebeurt. Plotseling, op die dag van het Pinksterfeest: een geweldige windvlaag. Nou ja, het geluid als van een geweldige windvlaag.

Het is dus niet bedreigend, je wordt niet weggestormd. Intussen word je wel verrast. Want ja, dat teken van de wind herinnert aan God. Denk maar aan de hof, het paradijs. Zo kwam Hij ooit voorbij. Het geluid van de wind, dat vernamen ze. En dan, ja, dan was Hij daar. En was er een over en weer, en sprak Hij zich uit. God en mens wandelden samen op. Op Pinksteren wordt het opnieuw een werkelijkheid.

En wat dacht je van de Sinaï? Ja, toen was het een storm, waarbij horen en zien je vergingen. Maar toch, vanuit de storm, die stem: Ik ben, de Ik ben die Ik ben, jullie God. God die van zich liet horen, op een manier als nooit tevoren. En zich uitsprak, als in een huwelijk: Ik ben er voor jou, van nu af aan. Voor jou, Israël. En zo werden ze getrouwd, die dag. En kwam Hij bij hen onderdak.

Net als toen: het geluid van de wind vervulde het hele huis. En daarbij tongen als van vuur, het zat op ieder van hen. De Geest komt heel dichtbij, dichterbij dan ooit. Het vuur was er ook destijds op Sinaï, en bij de brandende braambos. En toen had het ook iets bedreigends. Maar nu, zo dichtbij: het licht en de liefde van God.

Het zat op ieder van hen. Het vervulde hun hoofd en hart, hun hele bestaan.
Dat is Pinksteren.

Dit leesplan is het tweede deel van de serie over het bijbelboek Handelingen. Samen met Jesus.net heeft dominee Paul Visser deze serie ontwikkeld. Voor meer informatie over Jesus.net klik hier. Wil je meer video’s bekijken van dominee Paul Visser klik dan hier.