Door het boek Handelingen 2 met Paul Visser (Deel 1)

Door het boek Handelingen 1 met Paul Visser

De reis van Mary Magdalene, Deel 4: ‘Hersteld door genade’

De reis van Mary Magdalene, Deel 1: 'Geroepen worden'

Bijbelse principes over ontwikkelen I Ontwikkelen in verbondenheid I Deel 2

De reis van Matthew, Deel 3: ‘Ontdek je roeping’

De reis van Mary Magdalene, Deel 2: 'Genezen en bevrijd'

Bijbelse principes over ontwikkelen I Authentiek ontwikkelen I Deel 1

De reis van Mary Magdalene, Deel 3: ‘Niet buitengesloten!’

De reis van Matthew, Deel 1: 'Welkom zoals je bent'

Het Boek

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkLUK">
 <div class="chapter ch4" data-usfm="LUK.4">
 <div class="label">4</div><div class="s1">Jezus door de duivel op de proef gesteld</div><div class="p"> 1Jezus ging vol van de Heilige Geest uit de Jordaanvallei weg. De Geest leidde Hem naar de woestijn van Judea 2waar Hij veertig dagen bleef. Daar stelde de duivel Hem voortdurend op de proef. Al die tijd at Jezus niets en op het laatst kreeg Hij honger. 3De duivel zei: &#8216;Als U de Zoon van God bent, zeg dan tegen deze steen dat hij een brood moet worden.&#8217; 4Maar Jezus antwoordde: &#8216;In de Boeken staat dat eten niet het belangrijkste is.&#8217; 5De duivel nam Jezus mee naar een hoogvlakte en liet Hem in een oogopslag alle koninkrijken van de wereld zien. 6&#8216;Kijk,&#8217; zei hij, &#8216;dat zal ik U allemaal geven, met al hun roem en eer erbij. Want het is allemaal van mij. 7Ik geef het aan wie ik wil. Als U mij aanbidt, krijgt U het allemaal.&#8217; 8Jezus antwoordde: &#8216;Er staat in de Boeken: Aanbid de Here, uw God, en geef niemand anders eer.&#8217; 9Daarna nam de duivel Hem mee naar het dak van de tempel in Jeruzalem. &#8216;Als U de Zoon van God bent,&#8217; zei hij, &#8216;spring dan naar beneden. 10Er staat immers in de Boeken: God zal zijn engelen sturen om U te beschermen. 11Zij zullen U op handen dragen en U zult niet struikelen.&#8217; 12Jezus antwoordde: &#8216;Er staat ook: Stel de Here, uw God, niet op de proef.&#8217; 13Zo probeerde de duivel op alle mogelijke manieren Jezus om te praten. Maar zonder succes. Daarom liet hij Hem voorlopig met rust.</div><div class="s1">De opdracht van Jezus</div><div class="p"> 14Jezus ging terug naar Galilea, vol van de kracht van de Heilige Geest. 15Het duurde niet lang of Hij was daar overal bekend. Hij sprak in de verschillende synagogen en stond bij iedereen hoog in aanzien. 16Hij kwam ook in Nazareth, het dorp waar Hij zijn jeugd had doorgebracht. Op de sabbat (zaterdag, de Joodse rustdag) ging Hij naar de synagoge, dat was zo zijn gewoonte. Tijdens de dienst stond Hij op om voor te lezen. 17Men gaf Hem het boek van de profeet Jesaja en Hij zocht het gedeelte op waar staat: 18&#8216;De Geest van de Here rust op mij, omdat Hij mij heeft gezalfd tot brenger van goed nieuws aan arme mensen. Hij heeft mij gestuurd om uit te roepen dat gevangenen zullen worden vrijgelaten, dat blinden zullen zien, dat onderdrukten zullen worden bevrijd en 19dat de tijd van Gods genade is aangebroken.&#8217; 20Hij deed het boek dicht, gaf het aan de dienaar en ging zitten. Alle ogen waren op Hem gericht.</div><div class="p"> 21Hij begon: &#8216;Wat Ik u zojuist heb voorgelezen, is werkelijkheid geworden.&#8217; 22Iedereen in de synagoge vond dat er iets heel bijzonders van Hem uitging. Wat Hij zei, was gewoon geweldig. Zij waren hoogst verbaasd. &#8216;Is dat niet de zoon van Jozef?&#8217; vroegen zij. 23Jezus zei: &#8216;U wilt eigenlijk zeggen: &#8220;Dokter, genees uzelf.&#8221; U bedoelt daarmee: &#8220;Wij hebben gehoord wat U in Kafarna&#252;m hebt gedaan. 24Waarom doet U dat hier niet, in uw vaderstad?&#8221; Luister goed: een profeet wordt in zijn eigen stad niet geaccepteerd. 25Neem nu de profeet Elia. In zijn tijd was er hongersnood. Vele Joodse weduwen hadden niets te eten, want er was drie&#235;neenhalf jaar geen druppel regen gevallen. 26En toch werd Elia niet naar een van hen gestuurd, maar wel naar een vreemdelinge, een weduwe uit Sarepta, bij Sidon. 27Of denk eens aan de profeet Elisa. Hij genas de melaatse Na&#228;man, een Syri&#235;r. Maar van de vele Joodse melaatsen, die ook hulp nodig hadden, werd er niet &#233;&#233;n genezen.&#8217; 28Dat was de mensen teveel. Woedend sprongen zij op en joegen Jezus het dorp uit. 29Zij brachten Hem naar de rand van een afgrond even buiten het dorp. 30Daar wilden zij Hem vanaf duwen. Maar Hij keerde Zich om, liep ongehinderd tussen hen door en ging zijn eigen weg.</div><div class="p"> 31Hij kwam in Kafarna&#252;m, een stadje aan het meer van Galilea. Daar ging Hij elke sabbat naar de synagoge en sprak er de mensen toe. 32Zij waren verbaasd over wat Hij hun leerde, want Hij sprak als iemand met gezag, die wist waarover Hij het had. 33Op een dag was Jezus weer in de synagoge. Een man die in de macht van een boze geest was, schreeuwde: 34&#8216;Jezus van Nazareth, ga weg! Ik wil niets met U te maken hebben. U bent gekomen om ons te vernietigen! Ik weet wel wie U bent: de heilige Zoon van God!&#8217; 35Jezus snoerde hem de mond. &#8216;Zwijg,&#8217; zei Hij tegen de boze geest. &#8216;Kom eruit.&#8217; De boze geest gooide de man midden in de synagoge op de grond en ging uit hem weg, zonder hem verder kwaad te doen. 36Vol verbazing zeiden de mensen tegen elkaar: &#8216;Nee, maar! De boze geesten doen wat Hij zegt!&#8217; 37Het nieuws over zijn optreden ging als een lopend vuurtje door de streek.</div><div class="p"> 38Uit de synagoge ging Hij naar het huis van Simon. Simons schoonmoeder lag met hoge koorts in bed. Haar huisgenoten vroegen Jezus of Hij haar wilde genezen. 39Hij kwam bij haar bed staan en zei dat de koorts moest verdwijnen. Haar temperatuur werd onmiddellijk normaal. Zij stond op en maakte eten voor Jezus en de anderen klaar. 40Bij het ondergaan van de zon werden vele zieke mensen bij Hem gebracht. Hij legde zijn handen op hen en genas hen allemaal. 41Het deed er niet toe wat voor ziekte het was. Ook joeg Hij uit vele mensen boze geesten weg. Die schreeuwden dan: &#8216;U bent de Zoon van God!&#8217; Maar Hij legde ze onmiddellijk het zwijgen op, want de boze geesten wisten dat Hij de Christus was.</div><div class="p"> 42De volgende morgen vroeg ging Jezus naar een stille plek. De mensen zochten Hem overal. Toen zij Hem eindelijk hadden gevonden, smeekten zij Hem niet weg te gaan. Zij wilden zo graag dat Hij bij hen bleef. 43Maar Hij antwoordde: &#8216;Ik moet het goede nieuws van het Koninkrijk van God ook op andere plaatsen brengen. Dat is mijn opdracht.&#8217; 44Daarna reisde Hij rond door Judea en sprak in de synagogen.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkLUK">
 <div class="chapter ch5" data-usfm="LUK.5">
 <div class="label">5</div><div class="s1">Jezus geneest zieken</div><div class="p"> 1Op een dag was Hij bij het meer van Galilea. De mensen drongen van alle kanten tegen Hem op, want zij wilden horen wat Hij over God zou vertellen. 2Hij zag twee boten liggen die half uit het water waren getrokken. De vissers stonden iets verderop hun netten schoon te spoelen. 3Jezus stapte in de boot van Simon en vroeg of hij Hem een stukje van de oever wilde afduwen. Daarna ging Hij zitten om de mensen meer over God te vertellen. 4Toen Hij was uitgesproken, zei Hij tegen Simon: &#8216;Vaar het meer eens op naar diep water en gooi daar jullie netten uit.&#8217; 5&#8216;Maar Meester,&#8217; antwoordde Simon, &#8216;wij zijn de hele nacht aan het vissen geweest en hebben niets gevangen! Maar omdat U het zegt, zal ik het nog eens proberen.&#8217; 6Zij deden wat Jezus had gezegd en vingen zoveel vis dat hun netten begonnen te scheuren. 7Zij wenkten de mannen in de andere boot om hen te komen helpen. Even later was in beide boten zoveel vis dat die bijna zonken. 8Simon Petrus was hiervan zo onder de indruk dat hij voor Jezus op de knie&#235;n viel en zei: &#8216;Ga maar van mij weg, Here. Ik ben veel te slecht om bij U in de buurt te zijn.&#8217; 9De andere mannen konden het ook bijna niet geloven dat zij zoveel vis hadden gevangen. 10Jakobus en Johannes, de zonen van Zebede&#252;s, die met Simon samenwerkten, wisten niet wat ze zagen. Jezus zei tegen Simon: &#8216;Wees niet bang meer. Van nu af aan zul je een visser van mensen worden.&#8217; 11De mannen trokken hun boten op de wal, lieten alles voor wat het was en gingen met Jezus mee.</div><div class="p"> 12In een van de stadjes waar zij kwamen, viel hun oog op een man die helemaal melaats was. Toen de man Jezus zag aankomen, viel hij voor Hem neer met zijn gezicht in het stof. &#8216;Here,&#8217; smeekte hij, &#8216;als U wilt, kunt U mij genezen.&#8217; 13Jezus stak zijn hand uit, raakte de man aan en zei: &#8216;Natuurlijk wil Ik dat. Wees genezen van deze ziekte.&#8217; En de melaatsheid verdween onmiddellijk. 14Jezus zei dat hij er met niemand over mocht praten. &#8216;Ga naar de priester en laat u onderzoeken. Doe wat in de wet van Mozes staat en breng het offer voor de genezing van melaatsheid. Dan zal niemand kunnen ontkennen dat u genezen bent.&#8217; 15Toch wist iedereen binnen de kortste tijd wat voor kracht er van Jezus uitging. Van alle kanten stroomden de mensen toe om te luisteren naar wat Hij zei en om genezen te worden. 16Maar Hij trok Zich terug. Hij wilde ergens alleen zijn om te bidden.</div><div class="p"> 17Toen Jezus op een dag de mensen weer over God vertelde, zaten er ook Farizee&#235;n en bijbelgeleerden te luisteren. Het leek wel of zij overal vandaan kwamen. Uit Galilea, Judea en uit Jeruzalem. Jezus was vol van Gods genezende kracht. 18Er kwamen enkele mannen met een verlamde op een draagbed. 19Zij probeerden hem het huis binnen te dragen tot vlakbij Jezus. Maar er stonden zoveel mensen dat het niet lukte. Daarom gingen zij het platte dak op en haalden daar enkele tegels weg. Vervolgens lieten zij de man op zijn draagbed door het gat zakken tot vlak voor de voeten van Jezus. 20Toen Jezus hun geloof zag, zei Hij tegen de verlamde man: &#8216;Vriend, uw zonden zijn vergeven.&#8217; 21&#8216;Wat denkt die man wel?&#8217; mopperden de Farizee&#235;n en bijbelgeleerden. &#8216;Hij beledigt God! Wie kan zonden vergeven dan God alleen?&#8217; 22Jezus wist wel wat in hen omging en vroeg: &#8216;Wat gaat er in uw hart om? 23Wat is makkelijker? Te zeggen: &#8220;Uw zonden zijn u vergeven,&#8221; of: &#8220;Sta op en loop&#8221;? 24Ik zal u laten zien dat de Mensenzoon macht heeft om zonden te vergeven.&#8217; Hij zei tegen de verlamde: &#8216;Sta op, neem uw bed en ga naar huis.&#8217; 25Op hetzelfde moment, terwijl iedereen met grote ogen toekeek, stond de man op. Hij nam zijn bed onder de arm en liep naar huis. Hij juichte van blijdschap en prees God voor dit wonder. 26De omstanders wisten niet wat ze zagen. Ook zij prezen God en zeiden vol ontzag: &#8216;We hebben vandaag ongelooflijke dingen gezien.&#8217;</div><div class="p"> 27Kort daarna reisde Jezus verder. Onderweg zag Hij Levi, een tolontvanger, voor zijn tolhuis zitten. 28Jezus zei tegen hem: &#8216;Kom, ga met Mij mee.&#8217; Levi stond op, liet alles achter en ging met Hem mee. 29Enige tijd later organiseerde Levi een grote feestmaaltijd ter ere van Jezus. Onder de genodigden waren ook veel tolontvangers. 30De Farizee&#235;n en bijbelgeleerden zeiden tegen Jezus&#700; leerlingen: &#8216;Onbegrijpelijk dat u met zulk soort mensen aan tafel gaat.&#8217;</div><div class="p"> 31Toen nam Jezus het woord: &#8216;Weet u wie een dokter nodig hebben? Zieke mensen, maar gezonde niet. 32Ik ben gekomen om zondaars uit te nodigen een nieuw leven te beginnen, niet degenen die Gods wil al doen.&#8217;</div><div class="p"> 33Zij hadden er ook kritiek op dat Jezus&#700; leerlingen gewoon aten en dronken in plaats van te vasten en te bidden. &#8216;Wat een verschil met de leerlingen van Johannes de Doper en die van ons!&#8217; zeiden zij. 34Jezus vroeg: &#8216;Wilt u dat de bruiloftsgasten vasten, terwijl de bruidegom nog bij hen is? 35Maar er komt een dag dat de bruidegom gedood zal worden. Dan zullen ze niet willen eten.&#8217; 36Om duidelijk te maken wat Hij precies bedoelde, gaf Hij hun dit voorbeeld: &#8216;Men knipt toch niet een stuk uit een nieuwe jas om er een oude mee te verstellen? Dat zou zonde zijn van die nieuwe jas. En de oude jas zou er toch niet mee gemaakt kunnen worden, omdat de nieuwe stof zou gaan krimpen. Zowel de oude jas als de nieuwe lap zouden scheuren. 37Men doet ook geen jonge wijn in oude leren zakken. Want door het gisten van de jonge wijn zou het oude, stugge leer gaan scheuren. 38Zowel de oude zakken als de jonge wijn zouden verloren gaan. Nee, jonge wijn hoort in nieuwe zakken. 39Als iemand van de oude wijn heeft gedronken, wil hij de nieuwe niet eens proeven. Hij vindt de oude goed genoeg.&#8217;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkLUK">
 <div class="chapter ch6" data-usfm="LUK.6">
 <div class="label">6</div><div class="s1">Jezus onderwijst zijn leerlingen</div><div class="p"> 1Op een sabbat wandelde Jezus met zijn leerlingen door de korenvelden. Onder het lopen plukten ze wat aren af, wreven die stuk tussen hun handen en aten de graankorrels op. 2Enkele Farizee&#235;n zeiden: &#8216;Dat mag niet! Wat u daar doet, is graan oogsten en dat is op de sabbat verboden.&#8217; 3Jezus antwoordde: &#8216;Hebt u nooit gelezen wat David deed toen hij en zijn mannen honger hadden? 4Hij ging de tempel van God binnen, nam de offerbroden, die alleen voor de priesters bestemd waren, en at die met zijn mannen op. 5Ik, de Mensenzoon, beslis wat op de sabbat wel en niet mag.&#8217;</div><div class="p"> 6Op een andere sabbat, toen Hij in de synagoge was en de mensen over God vertelde, zat daar ook een man met een verschrompelde rechterhand. 7De bijbelgeleerden en Farizee&#235;n hielden Jezus goed in het oog. Want als Hij deze ongelukkige man nu, dus op de sabbat, zou genezen, zouden zij een reden hebben Hem aan te klagen. 8Maar Hij wist wat zij dachten. &#8216;Sta op,&#8217; zei Hij tegen de man met de verschrompelde hand. &#8216;Kom hier bij Mij staan. Dan kan iedereen u zien.&#8217; De man deed het. 9Jezus zei tegen de Farizee&#235;n en de bijbelgeleerden: &#8216;Ik heb een vraag: wat moet men op de sabbat doen? Goed of slecht? Moet men een leven redden of het verloren laten gaan?&#8217; 10Hij keek hen een voor een aan. &#8216;Steek uw hand uit,&#8217; zei Hij tegen de man. Terwijl de man dat deed, werd zijn hand helemaal gezond. 11De tegenstanders van Jezus waren woedend. Zij staken de koppen bij elkaar om uit te vinden hoe zij met Hem konden afrekenen.</div><div class="p"> 12Korte tijd daarna ging Hij de bergen in om te bidden. Hij bad de hele nacht tot God. 13Tegen de morgen riep Hij zijn leerlingen bij Zich en koos er twaalf uit die Hij zijn apostelen, gezanten, noemde. 14Het waren Simon (die Hij voortaan Petrus noemde) en diens broer Andreas, Jakobus, Johannes, 15Filippus, Bartholome&#252;s, Matthe&#252;s, Thomas, Jakobus (de zoon van Alfe&#252;s), Simon de Zeloot, 16Judas (de zoon van Jakobus) en Judas Iskariot (die Hem later zou uitleveren). 17Zij daalden af naar een vlak gedeelte, waar vele volgelingen van Jezus hen omringden. Van alle kanten waren de mensen toegestroomd, zij kwamen helemaal uit Judea, Jeruzalem en uit de streek van Tyrus en Sidon aan de Middellandse Zee. 18Al die mensen waren gekomen om naar Hem te luisteren en door Hem te worden genezen. En uit vele mensen verjoeg Hij boze geesten. 19Iedereen probeerde Hem aan te raken, omdat een geweldige kracht van Hem uitging. Hij maakte hen allemaal beter.</div><div class="p"> 20Daarna liet Hij zijn blik over zijn leerlingen gaan. En Hij zei: &#8216;Gelukkig u die arm bent, want voor u is het Koninkrijk van God.</div><div class="p"> 21Gelukkig u die nu honger heeft, want uw honger zal worden gestild. Gelukkig u die nu huilt, want eens zal u lachen.</div><div class="p"> 22Gelukkig u die gehaat, genegeerd, beledigd en verbannen wordt omdat u bij Mij, de Mensenzoon, hoort. 23Wees blij als dat gebeurt. Spring op van vreugde, want uw beloning in de hemel zal groot zijn. Met de profeten hebben zij vroeger immers net zo gedaan!</div><div class="p"> 24Maar pas op als u rijk bent! U bent er dan slecht aan toe! Want het geld is het enige geluk dat u ten deel valt. 25Pas op als u in overvloed leeft, want er komt een tijd dat u honger zult hebben. Pas op als u nu plezier hebt, want eens zult u huilen van ellende. 26Pas op als iedereen goed van u spreekt! Want dat hebben ze vroeger van de valse profeten ook gedaan.</div><div class="p"> 27Luister, allemaal! Heb uw vijanden lief. Als de mensen u haten, wees dan goed voor hen. 28Als de mensen u vervloeken, vraag God dan of Hij goed voor hen wil zijn. Als de mensen u pijn doen, bid dan dat zij gelukkig mogen worden. 29Als iemand u een klap in uw gezicht geeft, laat hem dan begaan en verdedig u niet. Als iemand uw mantel afpakt, geef hem dan ook uw hemd.</div><div class="p"> 30Als iemand u iets vraagt, geef het hem. Als u iets wordt afgepakt, probeer dan niet het terug te krijgen. 31Wilt u dat anderen goed voor u zijn? Wees dan zelf ook goed voor hen. 32Wat voor bijzonders is het te houden van mensen die ook van u houden? Dat doet iedereen. 33En als u goed bent voor mensen die ook goed voor u zijn, is dat zo bijzonder? Nee, dat is heel gewoon. 34Als u geld leent aan mensen die het u kunnen terugbetalen, wat voor bijzonders is daaraan? Iedereen wil wel geld uitlenen als hij erop kan rekenen het terug te krijgen. 35Weet u wat u moet doen? Uw vijanden liefhebben en goed voor hen zijn en hun iets te leen geven zonder erop te rekenen dat ze u terugbetalen. Dan krijgt u een grote beloning in de hemel. Dan zult u echte zonen van God zijn. Want Hij is vriendelijk en goed voor ondankbare en slechte mensen. 36Heb net zoveel liefde en medeleven als uw hemelse Vader. 37Spreek geen oordeel uit, dan zal er over u ook geen oordeel uitgesproken worden. Veroordeel niemand, dan zal u ook niet veroordeeld worden. Vergeef en u zal vergeven worden. 38Geef en u zult iets terugkrijgen, meer dan overvloedig zult u ervoor terugkrijgen. Met de maat waarmee u meet, zult ook u gemeten worden.&#8217;</div><div class="p"> 39Jezus maakte een en ander duidelijk met een paar voorbeelden: &#8216;De ene blinde kan de andere blinde niet leiden. Want als de een in een kuil valt, trekt hij de ander mee. 40Een leerling is niet meer dan zijn leraar. Als hij alles van hem heeft geleerd, is hij hoogstens gelijk aan zijn leraar. 41Waarom maakt u zich druk over de splinter in het oog van een ander terwijl in uw eigen oog een balk zit? 42Hoe durft u te zeggen: &#8220;Kom, ik zal die splinter wel even uit uw oog halen,&#8221; terwijl u de balk in uw eigen oog niet eens ziet? Huichelaar! Haal eerst die balk uit uw eigen oog. Dan ziet u misschien scherp genoeg om die splinter uit het oog van de ander te halen. 43Aan een goede boom komen geen slechte vruchten en aan een slechte boom geen goede. 44Een boom is te herkennen aan zijn vruchten. Aan een doornstruik komen geen vijgen en aan een braamstruik geen druiven. 45Zo is het ook met de mensen. Iemand die goed is, doet goede dingen. Iemand die slecht is, doet slechte dingen. Je merkt het vooral aan wat hij zegt. Waar het hart vol van is, loopt de mond van over.</div><div class="p"> 46Hoe haalt u het in uw hoofd Mij Here te noemen? U doet niet eens wat Ik zeg. 47Ieder die naar Mij komt luisteren en doet wat Ik zeg, 48lijkt op een man die een huis bouwt en eerst diep graaft om de fundering op de rots te kunnen leggen. Als bij een overstroming golven tegen zijn huis beuken, blijft het staan, want het is degelijk gebouwd. 49Maar wie naar Mij luistert en niet doet wat Ik zeg, lijkt op een man die zijn huis zomaar op de grond neerzet, zonder een degelijke fundering te leggen. Als dat huis wordt getroffen door het woeste geweld van een overstroming, stort het onmiddellijk in. Er blijft niets anders van over dan een grote puinhoop.&#8217;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkLUK">
 <div class="chapter ch7" data-usfm="LUK.7">
 <div class="label">7</div><div class="s1">Jezus geneest, vergeeft en maakt levend</div><div class="p"> 1Nadat Jezus was uitgesproken, ging Hij het plaatsje Kafarna&#252;m in. 2Een officier van het Romeinse leger had een knecht die veel voor hem betekende. Die knecht was ernstig ziek geworden en lag op sterven. 3Toen de officier over Jezus hoorde, stuurde hij enkele voorname Joodse burgers naar Hem toe met de vraag of Hij wilde komen om zijn knecht te genezen. 4Zij kwamen bij Jezus en vroegen Hem dringend of Hij wilde meegaan om de man te helpen. &#8216;Als er &#233;&#233;n is die verdient dat U hem helpt, is hij het wel!&#8217; zeiden ze. 5&#8216;Hij houdt van ons volk en heeft zelfs op eigen kosten een synagoge voor ons laten bouwen.&#8217; 6Jezus ging met hen mee. Maar toen Hij bijna bij het huis was, stuurde de officier een paar vrienden naar Hem toe met de boodschap: 7&#8216;Here, ik wil het U verder niet lastig maken. Ik ben het niet waard dat U in mijn huis komt. Daarom heb ik het ook niet gedurfd zelf naar U toe te komen. E&#233;n woord van U is genoeg om mijn knecht te genezen. 8Want ik moet doen wat mijn commandant zegt. En mijn soldaten moeten doen wat ik zeg. Als ik tegen de &#233;&#233;n zeg: &#8220;Ga,&#8221; gaat hij. En tegen de ander: &#8220;Kom,&#8221; komt hij. En zeg ik tegen mijn knecht: &#8220;Doe dit,&#8221; dan doet hij het.&#8217; 9Jezus was verbaasd. &#8216;Hebt u dat gehoord?&#8217; zei Hij tegen de mensen die met Hem waren meegekomen. &#8216;Nergens in Isra&#235;l heb Ik iemand ontdekt die zoveel geloof in Mij heeft!&#8217; 10De vrienden van de officier gingen het huis weer binnen en zagen dat de knecht helemaal genezen was.</div><div class="p"> 11De volgende dag ging Jezus met zijn leerlingen naar het dorp Na&#239;n. 12Zoals gewoonlijk liepen er drommen mensen achter Hem aan. Bij de poort van het dorp zag Hij een lange begrafenisstoet aankomen. De dode was de enige zoon van een vrouw die ook haar man al had verloren. 13Toen Jezus de vrouw zag, kreeg Hij diep medelijden met haar. &#8216;Huil maar niet,&#8217; zei Hij. 14Hij liep naar de baar en legde zijn hand erop. De dragers bleven stil staan. &#8216;Jongen,&#8217; zei Hij, &#8216;word weer levend.&#8217; 15De dode jongen ging zitten en begon te praten. Jezus zei tegen de moeder: &#8216;Hier is uw zoon weer.&#8217; 16Er ging een golf van ontzag door de mensen. Zij eerden en prezen God. &#8216;Wat een geweldige profeet heeft God naar ons toegestuurd! Vandaag hebben wij gezien wat God kan doen!&#8217; zeiden zij. 17Het nieuws over wat gebeurd was, ging door heel Judea en de omliggende streken.</div><div class="p"> 18De leerlingen van Johannes de Doper hoorden wat Jezus allemaal deed en vertelden het aan Johannes. 19Die stuurde twee van hen naar Jezus toe met de vraag: &#8216;Bent U het op wie wij hebben gewacht? Of moeten wij uitkijken naar iemand anders?&#8217; 20Toen de twee mannen Jezus vonden, brachten zij Hem de vraag van Johannes over. 21Jezus was juist bezig vele mensen te genezen van allerlei ziekten en kwalen. Uit verschillende mensen verjoeg Hij boze geesten en Hij genas de ogen van vele blinden. 22&#8216;Ga terug naar Johannes,&#8217; antwoordde Hij, &#8216;en vertel hem wat u hier hebt gezien en gehoord. Blinden kunnen weer zien, lammen lopen zonder hulp, melaatsen zijn genezen, doven kunnen horen, doden zijn weer levend geworden en arme mensen horen het goede nieuws. 23Zeg Johannes vooral dit: u bent gelukkig als u Mij aanvaardt zoals Ik ben.&#8217; 24De mannen gingen naar Johannes terug. Jezus sprak met de mensen over Johannes. &#8216;Naar wat voor man zijn jullie gaan kijken daar in de woestijn? Was hij een rietstengel die door de wind heen en weer wordt bewogen? 25Had hij dure kleren aan? Nee! Mensen met dure kleren en een luxe leven moet u in een paleis zoeken, niet in de woestijn. 26Hebt u dan een profeet gezien? 27Ja, zelfs meer dan een profeet. Over hem werd geschreven: &#8220;Ik stuur mijn boodschapper voor u uit om voor u een weg te banen.&#8221; 28Onthoud dit: van alle mensen die ooit geboren zijn, is niemand groter dan Johannes. Toch is de kleinste in het Koninkrijk van God groter dan hij. 29Allen die Johannes hoorden, zelfs de tolontvangers, hebben erkend dat Gods eisen juist waren en lieten zich dopen. 30Behalve de Farizee&#235;n en de bijbelgeleerden. Die keurden het plan van God af en wilden zich niet door Johannes laten dopen. 31Wat moet men van zulke mannen zeggen? Waarmee kan men hen vergelijken? 32Zij zijn net kinderen die op straat spelen en tegen de andere kinderen zeggen: &#8220;Wij hebben muziek gemaakt en jullie wilden niet dansen. Wij hebben begrafenisje gespeeld en jullie wilden niet treuren!&#8221; 33Want Johannes de Doper leefde uiterst sober. Hij at geen brood en dronk geen druppel wijn. En u zei: &#8220;Hij heeft een boze geest.&#8221; 34Ik, de Mensenzoon, eet en drink heel gewoon en u zegt: &#8220;Die Jezus is een veelvraat en een drinker! Mooie vrienden heeft Hij: tollenaars en slechte mensen!&#8221; 35Maar de praktijk zal wel uitwijzen wat wijsheid is.&#8217;</div><div class="p"> 36Een van de Farizee&#235;n nodigde Jezus uit bij hem thuis te komen eten. Jezus nam die uitnodiging aan en ging aan tafel. 37Er was in die stad een vrouw met een slechte reputatie, die hoorde dat Jezus bij de Farizee&#235;r aan tafel aanlag. 38Ze ging naar Hem toe met een flesje kostbare parfum en knielde achter Hem neer bij zijn voeten. De tranen liepen haar over de wangen en zij vielen op de voeten van Jezus. Ze droogde zijn voeten met haar lange haren af, kuste ze en goot er de parfum over uit. 39De Farizee&#235;r zag dit allemaal aan en dacht bij zichzelf: &#8216;Nee, Jezus is geen profeet. Als Hij door God was gestuurd, zou Hij wel weten wat voor een slechte vrouw zij is. Dan zou Hij Zich niet door haar hebben laten aanraken.&#8217; 40Jezus gaf meteen antwoord op wat in de Farizee&#235;r omging. &#8216;Simon,&#8217; zei Hij, &#8216;Ik moet u iets zeggen.&#8217; &#8216;Ja,&#8217; antwoordde de Farizee&#235;r. &#8216;Ik luister.&#8217; 41&#8216;Iemand gaf twee mannen geld te leen, de een vijfhonderd zilverstukken en de ander vijftig. 42Maar geen van beiden kon hem terugbetalen. Daarom schold hij hun de schuld kwijt. Wie van de twee zal daarna het meeste van hem houden?&#8217; 43&#8216;Ik denk de man die hem het meeste geld schuldig was,&#8217; antwoordde Simon. &#8216;Precies,&#8217; zei Jezus. 44Daarna keek Hij naar de vrouw en zei tegen Simon: &#8216;Ziet u deze vrouw? Toen Ik uw huis binnenkwam, hebt u niet de moeite genomen het stof van mijn voeten af te wassen. Maar deze vrouw heeft mijn voeten gewassen met haar tranen en afgedroogd met haar haren. 45U hebt Mij niet begroet met een kus. Maar zolang Ik hier binnen ben, heeft deze vrouw mijn voeten gekust. 46U hebt niet het gebruik in acht genomen mijn hoofd met olie te zalven. Maar deze vrouw heeft mijn voeten gezalfd. Met kostbare parfum nog wel. 47Zij had veel zonden, maar die zijn haar vergeven. Dat blijkt wel uit haar grote liefde. Iemand die voor weinig zonden vergeving heeft gekregen, geeft ook weinig liefde.&#8217; 48Jezus zei daarop tegen de vrouw: &#8216;Uw zonden zijn u vergeven.&#8217; 49De andere mannen aan de tafel zeiden tegen elkaar: &#8216;Wie is Hij, dat Hij denkt zonden te kunnen vergeven?&#8217; 50Maar Jezus ging er niet op in en zei tegen de vrouw: &#8216;U bent gered door uw geloof. Ga in vrede.&#8217;</div>
 </div>
 </div>
</div>

40 Days in the WordVoorbeeld

Schrift

Over dit leesplan

Gerelateerde leesplannen