Geld

Hoe zou God eruit zien?

Laat er Licht zijn!

De reis van Matthew, Deel 2: 'Genade geneest'

Bijbelse principes over ontwikkelen I Authentiek ontwikkelen I Deel 1

Optimisme

Bijbelse principes over ontwikkelen I Ontwikkelen in verbondenheid I Deel 2

Laat Er Licht Zijn (Tienerleiders)

Vaderhart van God

Wat ga je zaaien?

Het Boek

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkLUK">
 <div class="chapter ch8" data-usfm="LUK.8">
 <div class="label">8</div><div class="s1">Gelijkenissen van Jezus</div><div class="p"> 1Enige tijd later maakte Hij een reis langs alle steden en dorpen in dat gebied. Overal bracht Hij het goede nieuws dat het Koninkrijk van God was gekomen. 2De twaalf en verscheidene vrouwen gingen met Hem mee. De vrouwen zorgden voor hun eten en drinken en betaalden dat allemaal uit eigen middelen. Jezus had deze vrouwen uit de macht van boze geesten bevrijd en van allerlei ziekten genezen. 3Onder hen waren Maria van Magdala, uit wie hij zeven boze geesten had weggejaagd, Johanna, de vrouw van Chusas die een belangrijke funktie had in de regering van Herodes, en Susanna.</div><div class="p"> 4Op een dag, toen uit verschillende steden mensen waren samengestroomd om Hem te horen, vertelde Hij deze gelijkenis: 5&#8216;Een boer ging naar zijn land om graan te zaaien. Bij het uitstrooien viel wat zaad op een pad, waar het werd vertrapt. De vogels kwamen het oppikken. 6Er viel ook zaad op ondiepe grond met harde rotsbodem eronder. Het kwam wel op, maar verdorde ook weer vlug omdat het te weinig vocht kreeg. 7Ander zaad kwam tussen de distels terecht. 8Het verstikte daar omdat de distels veel sneller groeiden. Het overige zaad viel op vruchtbare grond. Het kwam mooi op en gaf een rijke oogst, wel honderd keer zoveel als was gezaaid.&#8217; Hij wilde dat de mensen goed zouden luisteren en zei: &#8216;Als u oren hebt, luister dan goed.&#8217;</div><div class="p"> 9Zijn leerlingen vroegen wat Hij met de gelijkenis bedoelde. 10Hij antwoordde: &#8216;Jullie mogen weten wat het geheim van het Koninkrijk van God is, maar aan andere mensen vertel Ik er over met behulp van gelijkenissen. Hun ogen zitten dicht en hun oren zijn doof. Daarom zullen zij niets zien, horen of begrijpen.</div><div class="p"> 11Nu, dit is de betekenis ervan: het zaad is het woord van God voor de mensen. 12Het zaad dat op het pad terechtkomt, zijn de mensen die wel het woord van God horen, maar het meteen weer vergeten. De duivel neemt Gods woord weg, omdat hij niet wil dat de mensen erin geloven en daardoor worden gered. 13Het zaad dat op steenachtige grond terechtkomt, zijn de mensen die het woord van God horen en meteen erg enthousiast zijn. Maar het schiet geen wortel bij hen, zij zijn oppervlakkig. Een poosje geloven zij erin, maar wanneer zij op de proef worden gesteld, moeten zij er niets meer van hebben. 14Het zaad dat tussen de distels terechtkomt, zijn de mensen die het woord van God horen en er ook in geloven. Maar door de zorgen, de overvloed en allerlei genoegens van het leven krijgen die woorden niet de kans in hen iets goeds te bewerken. 15Maar het zaad dat in goede, vruchtbare grond terechtkomt, zijn de mensen die met een goed, oprecht hart naar de woorden van God luisteren en zich eraan houden. Het zaad brengt vrucht voort in hun leven, omdat zij volhouden.</div><div class="p"> 16Als men een lamp aansteekt, wordt er toch niet iets overheen gezet om het licht te verbergen? Nee, men zet de lamp ergens neer waar iedereen die binnenkomt, het licht goed kan zien. 17Zo zal ook alles wat geheim of verborgen is, aan het licht komen. 18Het hangt er dus van af hoe u luistert. Want wie iets heeft, zal er veel bij krijgen. Maar wie niets heeft, zal ook nog kwijtraken wat hij meent te hebben.&#8217;</div><div class="p"> 19Zijn moeder en zijn broers kwamen Hem opzoeken, maar zij konden niet bij Hem komen omdat het huis overvol was. 20Toen Hij hoorde dat zij buiten stonden te wachten en Hem wilden spreken, zei Hij: 21&#8216;Mijn moeder en mijn broers zijn zij die de woorden van God horen en in praktijk brengen.&#8217;</div><div class="s1">Wind en water gehoorzamen Jezus</div><div class="p"> 22Op een dag stapte Hij met zijn leerlingen in een boot en zei: &#8216;Kom, wij gaan naar de overkant van het meer.&#8217; 23Tijdens de overtocht viel Hij in slaap. Plotseling stak een vreselijke storm op. De golven werden zo woest dat het water de boot insloeg. Het werd heel gevaarlijk. 24De leerlingen maakten Jezus wakker. &#8216;Meester! Meester,&#8217; schreeuwden zij, &#8216;wij vergaan!&#8217; Jezus bestrafte de wind en het woeste water en onmiddellijk werd het bladstil. 25&#8216;Hebben jullie geen vertrouwen in Mij?&#8217; vroeg Hij zijn leerlingen. Zij keken Jezus bang aan. Vol ontzag en verbazing zeiden zij tegen elkaar: &#8216;Wat voor man is Hij? Zelfs de wind en het water doen wat Hij zegt!&#8217;</div><div class="s1">Jezus toont zijn macht over geesten, ziekte en dood</div><div class="p"> 26Zij voeren verder en legden aan in het gebied van de Gerasenen, aan de overkant van het meer van Galilea. 27Toen Hij uit de boot stapte, kwam uit de stad een man op Hem af die een boze geest in zich had. Hij liep al een hele tijd zonder kleren rond en woonde niet in een huis, maar in de rotsgraven. 28Zodra hij Jezus van dichtbij zag, schreeuwde hij het uit en viel voor Hem neer. &#8216;Wat wilt U van mij, Jezus, Zoon van de Allerhoogste God!&#8217; schreeuwde hij. 29&#8216;Doe mij alstublieft geen pijn!&#8217; Jezus had namelijk tegen de boze geest gezegd dat hij uit de man moest weggaan. De boze geest had zich vaak van de man meester gemaakt. Dan was hij niet meer te houden, rukte zijn boeien stuk en rende de woestijn in, volledig in de macht van de boze geest. 30&#8216;Hoe heet je?&#8217; vroeg Jezus. &#8216;Legioen,&#8217; was het antwoord. Want de man zat vol boze geesten. 31Zij smeekten Jezus dat Hij hen niet naar de onderwereld zou sturen. 32Niet ver daar vandaan liep op een berghelling een kudde varkens eten te zoeken. De boze geesten smeekten Jezus of ze in die varkens mochten gaan en Hij vond dat goed. 33Zij verlieten de man en gingen in de varkens. De hele kudde stormde de helling af, het meer in en verdronk. 34De varkenshoeders sloegen op de vlucht en vertelden in stad en land wat er was gebeurd. 35Het duurde niet lang of er kwamen van alle kanten mensen aanlopen om het met eigen ogen te zien. Zij zagen de man die van de boze geesten bevrijd was, aan de voeten van Jezus zitten. Hij had kleren aan en was volledig bij zijn verstand. 36Zij werden bang. Degenen die het hadden zien gebeuren, vertelden hoe de man was genezen. 37De mensen vroegen Jezus weg te gaan en hen met rust te laten. Dus ging Hij weer in de boot en voer terug naar de overkant van het meer. 38De man uit wie de boze geesten waren weggegaan, smeekte of hij mee mocht. Maar Jezus wilde dat niet. 39&#8216;Ga naar uw familie,&#8217; zei Hij, &#8216;en vertel hun wat God voor u heeft gedaan.&#8217; De man ging overal in de stad vertellen wat Jezus voor hem had gedaan.</div><div class="p"> 40Aan de overkant van het meer ontvingen de mensen Hem met open armen. Zij hadden op Hem gewacht. 41Er kwam een man naar Hem toe die voor Hem neerviel. Het was Ja&#239;rus, de leider van een synagoge. Hij smeekte of Jezus wilde meegaan naar zijn huis. 42Zijn enige kind, een meisje van twaalf jaar, lag op sterven. Jezus ging met hem mee en baande Zich een weg door de opdringende mensenmenigte.</div><div class="p"> 43Onderweg slaagde een vrouw erin bij Hem te komen en Hem van achteren aan te raken. Twaalf jaar lang had zij voortdurend bloed verloren. Niemand had haar kunnen genezen. 44Maar zodra zij de kwast van Jezus&#700; mantel aanraakte, hield het bloeden op. 45&#8216;Wie heeft Mij aangeraakt?&#8217; vroeg Jezus. De mensen zeiden allemaal dat ze Hem niet hadden aangeraakt. &#8216;Maar Meester,&#8217; protesteerde Petrus, &#8216;De mensen dringen immers van alle kanten tegen U op!&#8217; 46Maar Jezus hield vol: &#8216;Er is iemand die Mij opzettelijk heeft aangeraakt, want Ik voelde dat er kracht uit Mij wegstroomde.&#8217; 47Toen tot de vrouw doordrong dat Jezus het wist, kwam zij naar voren. Bevend viel zij voor Hem neer en vertelde waarom zij Hem had aangeraakt en dat zij nu genezen was. Allen die erbij stonden, hoorden het. 48&#8216;U bent genezen door uw geloof,&#8217; zei Hij. &#8216;Ga in vrede.&#8217;</div><div class="p"> 49Iemand uit het huis van Ja&#239;rus kwam vertellen dat het zieke kind al gestorven was. &#8216;Het heeft geen zin de Meester nog langer lastig te vallen.&#8217; zei hij. 50Jezus hoorde wat er was gebeurd en zei tegen de vader: &#8216;Wees niet bang! Blijf geloven, want het meisje zal weer gezond worden.&#8217; 51Zij kwamen bij het huis aan en Jezus wilde niet dat iemand met Hem mee naar binnen ging behalve Petrus, Jakobus en Johannes en de ouders van het meisje. 52Er waren allemaal mensen aan het huilen en jammeren om de dood van het kind. &#8216;Maak toch niet zoveel lawaai!&#8217; zei Jezus. &#8216;Houd op met huilen. Zij is niet dood, ze slaapt alleen maar.&#8217; 53De mensen lachten Hem in zijn gezicht uit, want zij wisten zeker dat het meisje dood was. 54Jezus ging naar haar toe, nam haar bij de hand en riep: &#8216;Sta op, meisje!&#8217; 55Op dat moment keerde het leven in haar terug en stond zij op. &#8216;Geef haar wat te eten,&#8217; zei Hij. 56De ouders wisten niet wat zij zagen. Jezus wilde niet dat zij iemand zouden vertellen wat er gebeurd was.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkLUK">
 <div class="chapter ch9" data-usfm="LUK.9">
 <div class="label">9</div><div class="s1">De twaalf apostelen door Jezus erop uitgestuurd</div><div class="p"> 1Op een dag riep Jezus de twaalf bij elkaar. Hij gaf hun macht en gezag om boze geesten uit te drijven en ziekten te genezen. 2Daarna stuurde Hij hen erop uit om iedereen over het Koninkrijk van God te vertellen en zieken te genezen. 3&#8216;Maar jullie mogen niets meenemen voor onderweg,&#8217; zei Hij. &#8216;Geen wandelstok, geen tas, geen eten, geen geld, zelfs geen extra mantel. 4Word je in een huis uitgenodigd, blijf daar dan logeren tot je verder gaat naar de volgende plaats. 5Als ze in een stad niets van je willen weten, moet je daar meteen weggaan. Schud het stof van je voeten af.&#8217; 6De leerlingen gingen de dorpen langs. Ze vertelden overal het goede nieuws en genazen de zieken.</div><div class="p"> 7Gouverneur Herodes hoorde over de geweldige dingen die Jezus deed en hij wist niet wat hij ervan moest denken. Sommigen zeiden: &#8216;Het is Johannes de Doper die weer levend is geworden.&#8217; 8Anderen zeiden: &#8216;Het is Elia of in ieder geval een van de oude profeten die is teruggekomen uit de dood.&#8217; Er deden allerlei geruchten de ronde. 9&#8216;Zou het Johannes zijn?&#8217; vroeg Herodes zich af. &#8216;Maar die heb ik laten onthoofden. En toch hoor ik steeds verhalen over een man die wonderen doet. Wie zou dat toch zijn?&#8217; En hij probeerde Jezus te zien te krijgen.</div><div class="s1">Vijf broden en twee vissen</div><div class="p"> 10Na verloop van tijd kwamen de twaalf apostelen bij Jezus terug. Zij vertelden wat ze allemaal hadden gedaan. Omdat Jezus met hen alleen wilde zijn, trokken ze zich terug en gingen op weg naar de stad Betsa&#239;da. 11Maar de mensen begrepen wel waar Hij naar toe ging en liepen achter Hem aan. Jezus bleef vriendelijk en vertelde hun over het Koninkrijk van God en genas degenen die ziek waren. 12Tegen de avond kwamen de twaalf bij Hem staan en zeiden: &#8216;U moet de mensen nu toch laten gaan! Dan kunnen zij nog eten kopen en onderdak vinden in de dorpen en boerderijen in de omtrek. Want in deze verlaten streek is niets te krijgen.&#8217; 13&#8216;Geven jullie hun te eten,&#8217; antwoordde Jezus. &#8216;Hoe dan?&#8217; vroegen zij. &#8216;Wij hebben hier maar vijf broden en twee vissen. Of moeten wij voor al deze mensen eten gaan kopen?&#8217; 14Want er waren maar liefst vijfduizend mannen! &#8216;Zeg tegen de mensen dat zij op de grond gaan zitten,&#8217; zei Hij. &#8216;In groepen van vijftig.&#8217; 15De leerlingen deden wat Hij had gezegd. 16Jezus nam de vijf broden en de twee vissen, keek omhoog naar de hemel en dankte God ervoor. Daarna brak Hij er stukken af, gaf die aan zijn leerlingen en zij brachten ze naar de mensen. 17Er was genoeg voor iedereen. Er bleven nog heel wat brokken over, wel twaalf manden vol.</div><div class="p"> 18Jezus was ergens alleen geweest om te bidden. Toen Hij bij zijn leerlingen terugkwam, vroeg Hij: &#8216;Wie ben Ik volgens de mensen?&#8217; 19&#8216;Sommigen zeggen dat U Johannes de Doper bent,&#8217; antwoordden zij. &#8216;Anderen Elia of een van de oude profeten die uit de dood is teruggekomen.&#8217; 20&#8216;En jullie?&#8217; vroeg Hij. &#8216;Wie ben Ik volgens jullie?&#8217; &#8216;U bent de Christus, die door God gestuurd is,&#8217; antwoordde Petrus. 21Jezus verbood hun daar met iemand anders over te praten. 22Hij begon hun te vertellen over de verschrikkelijke dingen die Hij, de Mensenzoon, zou moeten doormaken. Hij zei dat de verantwoordelijke oudsten, priesters en bijbelgeleerden Hem zouden veroordelen, dat men Hem zelfs zou doden en dat Hij na drie dagen weer levend zou worden. 23Daarna zei Hij tegen allen die bij Hem waren: &#8216;Wie bij Mij wil horen, moet zichzelf niet belangrijk vinden. Hij moet iedere dag zijn kruis opnemen en Mij volgen. 24Want wie zijn leven wil behouden, zal het verliezen. Maar wie zijn leven vanwege Mij verliest, zal het behouden. 25Wat hebt u eraan de hele wereld te winnen en uzelf te verspelen of schade toe te brengen? 26Wanneer Ik, de Mensenzoon, kom in de schitterende majesteit van mijn Vader, Mijzelf en de heilige engelen, zal Ik Mij schamen voor ieder mens die zich nu voor Mij en mijn woorden schaamt. 27E&#233;n ding is zeker: sommigen die hier bij Mij staan, zullen niet sterven voordat zij het Koninkrijk van God hebben gezien!&#8217;</div><div class="s1">Jezus, Gods geliefde Zoon</div><div class="p"> 28Acht dagen later nam Hij Petrus, Jakobus en Johannes mee de berg op om te bidden. 29Terwijl Hij aan het bidden was, begon zijn gezicht te glanzen. 30Zijn kleren werden verblindend wit. Ineens stonden twee mannen met Hem te praten. Het waren Mozes en Elia! 31Zij waren gekomen in een hemels licht en spraken er met Hem over dat Hij zijn levenseinde te Jeruzalem zou volbrengen.</div><div class="p"> 32Petrus en de anderen die in slaap waren gevallen, schrokken wakker. Ze zagen Jezus in het hemelse licht staan met de twee mannen bij Zich. 33Toen Mozes en Elia op het punt stonden te vertrekken, zei Petrus tegen Jezus: &#8216;Meester, het is maar goed dat wij hier zijn! Wij zullen drie tenten opzetten. E&#233;n voor U, &#233;&#233;n voor Mozes en &#233;&#233;n voor Elia!&#8217; Hij was zo in de war dat hij niet wist wat hij zei. 34Maar hij was nog niet uitgesproken of er vormde zich een wolk boven hen die hen overschaduwde. Zij werden vreselijk bang toen zij zagen dat de mannen in de wolk werden opgenomen. 35Er kwam een stem uit de wolk: &#8216;Dit is mijn Zoon! Hem heb Ik uitgekozen! Luister naar Hem!&#8217; 36Ineens was Jezus weer alleen met zijn leerlingen. Tot lang na die tijd vertelden zij niemand wat ze gezien hadden.</div><div class="s1">Jezus verjaagt een boze geest</div><div class="p"> 37Terwijl zij de volgende dag van de berg afdaalden, kwam een grote menigte mensen hen tegemoet om Jezus te zien. 38Er was een man bij die luidkeels riep: &#8216;Meester! Kom toch kijken naar mijn jongen! Het is mijn enig kind. 39Hij heeft zo&#700;n last van een boze geest. Als die hem de baas wordt, begint hij ineens te krijsen, krijgt hij stuiptrekkingen en staat het schuim hem op de mond. Die geest laat hem bijna niet los en doet hem veel kwaad. 40Ik heb uw leerlingen gevraagd die geest te verjagen. Maar dat konden zij niet.&#8217; 41&#8216;Wat bent u toch harde en ongelovige mensen,&#8217; zei Jezus. &#8216;Hoelang moet Ik nog bij u blijven? Hoelang moet Ik nog geduld met u hebben? Breng uw zoon maar bij Mij.&#8217; 42Nog voordat de jongen bij Hem was, sloeg de boze geest hem tegen de grond. Hij bleef hevig stuiptrekkend liggen. Jezus joeg de boze geest uit de jongen weg, genas hem en gaf hem aan zijn vader terug. 43Bij het zien van de macht van God werden de mensen met ontzag vervuld. Terwijl iedereen nog een en al verbazing was over alles wat Hij deed, zei Jezus tegen zijn leerlingen: 44&#8216;Onthoud dit goed: binnenkort zal Ik, de Mensenzoon, verraden worden en in handen van de mensen vallen.&#8217; 45Maar de leerlingen begrepen niet wat Hij ermee bedoelde. Het was hun een raadsel. Toch durfden zij Hem er niet naar te vragen.</div><div class="p"> 46Zij begonnen zich af te vragen wie van hen de belangrijkste was. 47Jezus wist wel wat er in hen omging en liet een kind bij Zich komen. 48&#8216;Luister,&#8217; zei Hij. &#8216;Wie zo&#700;n kind namens Mij met open armen ontvangt, ontvangt Mij. En wie Mij ontvangt, ontvangt God die Mij gestuurd heeft. Want wie het meest nederig is, is pas werkelijk groot.&#8217; 49Johannes, een van de leerlingen, zei: &#8216;Meester, wij hebben iemand gezien die uw naam gebruikte om boze geesten te verjagen. Wij hebben het hem verboden. Hij hoort immers niet bij ons?&#8217; 50Jezus antwoordde: &#8216;Dat hadden jullie niet mogen doen. Want wie niet tegen jullie is, is voor jullie.&#8217;</div><div class="p"> 51De tijd van zijn terugkeer naar God kwam steeds dichterbij. Jezus was vastbesloten naar Jeruzalem te gaan. 52Op een dag stuurde Hij enkele mannen vooruit naar een Samaritaans dorp om onderdak voor Hem te zoeken. 53Maar de mensen daar wilden niets te maken hebben met iemand die naar Jeruzalem ging. 54Toen Jakobus en Johannes dit hoorden, vroegen zij Jezus: &#8216;Meester, vindt U het goed dat wij vuur van de hemel laten komen om die mensen te verbranden?&#8217; 55Jezus keerde Zich om en zei dat zij zich moesten schamen. 56Daarna ging Hij verder naar een ander dorp.</div><div class="p"> 57Onderweg kwam iemand naar Jezus toe. &#8216;Ik wil U volgen,&#8217; zei hij. &#8216;Het doet er niet toe waarheen.&#8217; 58&#8216;De vossen hebben een hol om in te wonen en vogels een nest, maar Ik, de Mensenzoon, heb geen plaats om mijn hoofd neer te leggen,&#8217; antwoordde Jezus.</div><div class="p"> 59Jezus nodigde iemand anders uit met Hem mee te gaan. De man wilde wel, maar vroeg of hij eerst zijn vader mocht begraven. 60Jezus zei: &#8216;Laat het begraven van de doden maar over aan hen die geestelijk dood zijn. Wat u moet doen, is met Mij meegaan en de mensen vertellen dat God van hen houdt.&#8217;</div><div class="p"> 61Weer iemand anders zei: &#8216;Here, ik zal U volgen. Maar mag ik eerst naar huis gaan om afscheid te nemen van mijn familie?&#8217; 62Jezus antwoordde: &#8216;Wie gaat ploegen en steeds achterom kijkt, is niet geschikt voor het Koninkrijk van God.&#8217;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkLUK">
 <div class="chapter ch10" data-usfm="LUK.10">
 <div class="label">10</div><div class="s1">De zeventig leerlingen</div><div class="p"> 1Jezus wees nog zeventig andere leerlingen aan. Hij stuurde hen twee aan twee vooruit naar de dorpen en steden waar Hij langs zou komen. 2Hij zei tegen hen: &#8216;Vraag God meer arbeiders te sturen om de oogst binnen te halen. Want er moet veel geoogst worden, maar er zijn te weinig arbeiders. 3Ga dan en vergeet niet dat Ik jullie er op uitstuur als lammeren tussen de wolven. 4Neem geen geld mee, geen tas en zelfs geen extra sandalen. Laat je niet ophouden door iemand te groeten. 5Breng vrede in elk huis dat je binnengaat. 6Woont daar een vredelievend man, dan zal je vrede over hem komen. Zo niet, dan komt die vrede bij je terug. 7Wanneer je in een dorp komt, ga dan niet van het ene adres naar het andere. Blijf logeren in hetzelfde huis en eet en drink wat je wordt voorgezet. Een arbeider moet zijn loon hebben. 8Als jullie in een stad gastvrij worden ontvangen, moet je dit doen: eet zonder bezwaar wat je wordt voorgezet. 9Genees de zieken. En zeg tegen de mensen dat het Koninkrijk van God heel dichtbij is gekomen. 10Maar als ze in een stad niets van jullie willen weten, ga dan door de straten en zeg: 11&#8220;Kijk, dit is stof van jullie stad! Wij schudden het van onze voeten! Het is afgelopen met jullie! Vergeet nooit hoe dicht het Koninkrijk van God bij jullie is geweest!&#8221; 12Op de vreselijke dag van het grote oordeel zal het voor zo&#700;n stad erger zijn dan voor het beruchte Sodom. 13Och Chorazin! Och Betsa&#239;da! Hoe verschrikkelijk is het! Want als de steden Tyrus en Sidon de geweldige wonderen hadden gezien die Ik bij u heb gedaan, dan zouden zij zich allang van de zonde hebben afgekeerd. Van berouw over hun slechte leven zouden zij in zak en as zitten. 14Nee, voor Tyrus en Sidon zal het op de dag van het grote oordeel niet zo zwaar zijn als voor u. 15En wat moet Ik van Kafarna&#252;m zeggen? Zal het worden verheerlijkt tot in de hemel? Nee, het zal verzinken in het dodenrijk.&#8217;</div><div class="p"> 16Tegen zijn leerlingen zei Hij: &#8216;Wie naar jullie luistert, hoort Mij. Wie jullie negeert, negeert Mij. En wie Mij negeert, negeert God die Mij heeft gestuurd.&#8217;</div><div class="p"> 17Na verloop van tijd kwamen de zeventig leerlingen weer bij Hem terug. &#8216;Here,&#8217; zeiden zij opgetogen, &#8216;als wij uw naam gebruiken, doen zelfs de boze geesten wat wij zeggen!&#8217; 18Hij antwoordde: &#8216;Ik zag Satan als een bliksemschicht uit de hemel vallen. 19Ik heb jullie macht gegeven over al de krachten van de vijand. Jullie zullen slangen en schorpioenen vertrappen. Niets, werkelijk niets, zal jullie kwaad doen. 20Maar jullie moeten niet zozeer blij zijn dat de boze geesten doen wat jullie zeggen. Waar jullie vooral blij om moeten zijn, is dat jullie namen in de hemel geregistreerd staan.&#8217;</div><div class="p"> 21Op dat moment bracht de Heilige Geest in Jezus een geweldige blijdschap teweeg. Hij sprak: &#8216;Vader! Heer van hemel en aarde! Dank U wel dat U de waarheid hebt verborgen voor wijzen en geleerden, maar aan kleine kinderen hebt bekendgemaakt. Dank U, Vader, zo hebt U het gewild. 22Mijn Vader heeft Mij alles toevertrouwd. Niemand weet wie Ik ben, behalve de Vader. En niemand weet wie de Vader is, behalve Ik en de mensen aan wie Ik het wil bekendmaken.&#8217;</div><div class="p"> 23Daarna keek Hij zijn leerlingen aan en zei: &#8216;Het is een enorm voorrecht dat jullie dit allemaal mogen zien. 24Vele profeten en koningen hebben ernaar verlangd te zien wat jullie zien en te horen wat jullie horen. Maar zij konden het niet.&#8217;</div><div class="s1">Het verhaal van de Samaritaan</div><div class="p"> 25Op een dag was er een bijbelgeleerde die wilde onderzoeken of Jezus&#700; idee&#235;n wel zuiver waren. &#8216;Meester,&#8217; vroeg hij, &#8216;wat moet ik doen om eeuwig leven te krijgen?&#8217; 26Jezus vroeg: &#8216;Wat zegt de wet van Mozes daarover?&#8217; 27Hij antwoordde: &#8216;Heb de Here, uw God, lief met heel uw hart, met heel uw ziel, heel uw kracht en heel uw verstand. En heb uw naaste net zo lief als uzelf.&#8217; 28&#8216;Goed!&#8217; zei Jezus. &#8216;Doe dat en u zult eeuwig leven krijgen.&#8217; 29De man voelde zich aangesproken. Om zich te rechtvaardigen, vroeg hij: &#8216;Wie is eigenlijk mijn medemens?&#8217; 30Als antwoord gaf Jezus hem dit voorbeeld: &#8216;Een man reisde van Jeruzalem naar Jericho. Onderweg werd hij door rovers overvallen. Zij rukten hem de kleren van het lijf, sloegen hem bont en blauw en lieten hem halfdood langs de weg liggen. 31Toevallig kwam er een priester langs. Maar toen hij de man zag liggen, ging hij aan de overkant van de weg voorbij. 32Een tempeldienaar die voorbijkwam, deed hetzelfde en liet de man gewoon liggen.</div><div class="p"> 33Gelukkig kwam er ook iemand langs die medelijden kreeg toen hij hem daar zag liggen. Het was een Samaritaan, een vijand van de Joden. 34De Samaritaan knielde naast hem neer, verzorgde zijn wonden met olie en wijn en legde er verband om. Daarna tilde hij hem op zijn ezel en ging er zelf naast lopen. Zij kwamen bij een herberg, waar hij hem verder verzorgde. 35De volgende morgen gaf hij de herbergier twee zilveren munten en zei: &#8220;Zorg goed voor hem. Mocht dit geld niet genoeg zijn, dan betaal ik de rest de volgende keer wel.&#8221; 36Wat denkt u? Wie van deze drie was de medemens van het slachtoffer van de roofoverval?&#8217; 37&#8216;De man die medelijden met hem had,&#8217; was het antwoord. &#8216;Precies,&#8217; zei Jezus. &#8216;Volg zijn voorbeeld dan.&#8217;</div><div class="s1">Martha en Maria</div><div class="p"> 38Tijdens hun reis naar Jeruzalem kwamen Jezus en zijn leerlingen in een dorp waar zij gastvrij werden ontvangen door een zekere Martha. 39De zuster van deze vrouw, Maria, ging meteen bij Jezus zitten om naar Hem te luisteren. 40Maar Martha had het veel te druk met het klaarmaken van het eten. Op een gegeven ogenblik werd het haar teveel. Zij kwam bij Jezus staan en zei: &#8216;Here, hoe kunt U het goed vinden dat mijn zuster hier maar zit en ik al het werk moet doen! Zeg toch tegen haar dat zij mij moet helpen.&#8217; 41&#8216;Martha, Martha,&#8217; antwoordde Jezus. &#8216;Wat maak je je toch druk! In het leven heb je niet zoveel nodig. 42Eigenlijk maar &#233;&#233;n ding. Maria heeft dat ene ontdekt en het zal haar niet worden afgenomen.&#8217;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkLUK">
 <div class="chapter ch11" data-usfm="LUK.11">
 <div class="label">11</div><div class="s1">Jezus onderwijst zijn leerlingen</div><div class="p"> 1Op een keer was Jezus ergens aan het bidden. Toen Hij daarmee ophield, kwam een van zijn leerlingen bij Hem en vroeg: &#8216;Here, wilt U ons leren bidden? Johannes de Doper heeft het zijn leerlingen ook geleerd.&#8217; 2Jezus zei: &#8216;Als u bidt, zeg dan:</div><div class="p">&#8220;Onze Vader in de hemel, laat uw naam alle eer ontvangen. 3Laat uw koninkrijk komen. Geef ons elke dag opnieuw het voedsel dat wij nodig hebben. 4Vergeef ons onze zonden, want wij vergeven ook de mensen die ons iets hebben aangedaan, en breng ons niet in beproeving.&#8221;&#8198;&#8217;</div><div class="p"> 5Jezus leerde hun nog meer over het gebed. &#8216;Stel dat je midden in de nacht naar een vriend gaat om drie broden te lenen. 6Je maakt hem wakker en zegt: &#8220;Er is een vriend bij ons aangekomen. Hij heeft een hele reis achter de rug. En nu heb ik niets voor hem te eten.&#8221; 7De man roept vanuit zijn slaapkamer: &#8220;Laat me nou toch slapen! De deur is op slot en we liggen allemaal in bed! Ik kom er nu niet uit om je te helpen.&#8221; 8Ik verzeker jullie, ook als hij niet opstaat vanwege jullie vriendschap, dan nog zou hij opstaan vanuit zijn schaamteloosheid en je alles geven wat je nodig hebt. 9Luister, zo gaat het ook bij het bidden. Vraag en je zult ontvangen. Zoek en je zult vinden. Klop en de deuren zullen voor je opengaan. 10Want ieder die bidt, ontvangt. Wie zoekt, vindt. En voor wie klopt, gaat de deur open. 11Velen van jullie hebben kinderen. Als je zoon je om een vis vraagt, geef je hem dan een slang? 12Of als hij om een ei vraagt, geef je hem dan een schorpioen? Natuurlijk niet! 13Dus, al ben je slecht, je geeft je kinderen toch wat zij nodig hebben. Hoeveel te meer zal je hemelse Vader de Heilige Geest geven aan wie Hem daarom vragen?&#8217;</div><div class="p"> 14Op een keer verjoeg Jezus een boze geest uit iemand die niet kon spreken. Zodra de geest weg was, begon de man te praten. De mensen stonden perplex. 15Maar sommigen zeiden: &#8216;Geen wonder dat Hij boze geesten kan wegjagen. Hun leider, Be&#235;lzebul, heeft Hem die macht gegeven.&#8217; 16Anderen zeiden dat Hij maar eens moest bewijzen dat Hij de Christus was en zij probeerden Hem over te halen een teken uit de hemel te doen. 17Hij wist wel wat in hen omging. &#8216;Een land waar burgeroorlog is, verwoest zichzelf,&#8217; zei Hij. &#8216;Een gezin waar altijd ruzie is, valt uiteen. 18Als het waar is wat jullie zeggen, dan vecht de duivel tegen zichzelf. 19Hoe kan zijn koninkrijk dan blijven bestaan? Als Be&#235;lzebul Mij de macht geeft boze geesten te verjagen, hoe staat het dan met uw eigen volgelingen? In wiens naam verjagen zij boze geesten? Zij zullen over u oordelen! 20Maar als Ik door de kracht van God boze geesten verjaag, is dat een teken dat het Koninkrijk van God gekomen is. 21Zolang iemand goed bewapend is en zijn terrein streng bewaakt, hoeft hij zich niet ongerust te maken. 22Maar als er iemand op hem afkomt die sterker is en hem overwint, dan neemt die ander hem zijn wapens af waar hij op vertrouwde, en geeft zijn buit aan anderen.</div><div class="p"> 23Wie niet v&#243;&#243;r Mij is, is tegen Mij. Wie niet met Mij meewerkt om de mensen bijeen te brengen in mijn koninkrijk, jaagt ze uiteen. 24Als een boze geest uit iemand is weggegaan, zwerft hij door dorre streken op zoek naar rust. Maar hij vindt geen rust en besluit naar die persoon terug te gaan. 25Als hij daar aankomt, ziet hij dat zijn oude woning helemaal schoongemaakt en op orde is. 26Dan haalt hij zeven andere geesten, die nog slechter zijn dan hijzelf. En met z&#700;n allen trekken ze erin en gaan daar wonen. Zo iemand is er daarna nog veel erger aan toe dan daarvoor.&#8217;</div><div class="p"> 27Terwijl Jezus nog aan het woord was, riep een vrouw: &#8216;Wat moet uw moeder gelukkig zijn! U bent uit haar schoot geboren en hebt aan haar borsten gedronken!&#8217; 28&#8216;Weet u,&#8217; antwoordde Jezus, &#8216;wie nog gelukkiger zijn? Alle mensen die de woorden van God horen en zich eraan houden.&#8217;</div><div class="p"> 29Zij drongen hoe langer hoe meer tegen Hem op. &#8216;De mensen van deze tijd zijn slecht,&#8217; zei Jezus. &#8216;Zij doen niets anders dan vragen om een teken uit de hemel. Zij willen een bewijs dat Ik de Christus ben. Maar het enige bewijs dat zij zullen krijgen, is het teken van Jona. 30Zoals Jona voor het volk van Ninev&#233; een teken was dat God hen wilde redden, zo zal Ik, de Mensenzoon, een teken zijn voor het volk van deze tijd. 31Op de dag van het grote oordeel zal de koningin van Scheba tegelijk met de mannen van deze tijd levend worden en hen veroordelen. Want zij maakte een lange, moeilijke reis om zelf de wijsheid van Salomo te horen. Maar let op! Ik ben meer dan Salomo! 32Op die dag zullen de mannen van Ninev&#233; ook levend worden en dit volk veroordelen. Want zij luisterden naar de waarschuwingen van Jona en keerden zich af van het kwaad. Maar Ik ben meer dan Jona!</div><div class="p"> 33Niemand doet een lamp aan en zet die ergens onder, waar hij niet te zien is. Nee, hij zet hem op een verhoging. Ieder die de kamer binnenkomt, heeft dan licht. 34Het oog is de lamp van het lichaam. Als uw oog zuiver is en alleen op het goede gericht, leeft uw hele lichaam in het licht. Maar als uw oog boosaardig is, leeft u geheel in het donker. 35Laat uw oog niet verduisteren door het op het kwaad te richten. 36Als u van binnen licht bent, zonder een spoortje duisternis, zult u geheel in het licht staan, alsof een heldere lamp u verlicht.&#8217;</div><div class="p"> 37Hij was nauwelijks uitgesproken of een Farizee&#235;r nodigde Hem uit mee te gaan eten. 38Jezus nam de uitnodiging aan. Toen Hij aan tafel ging zonder zijn handen te hebben gewassen, was de Farizee&#235;r verbaasd, want Joden vergeten dat nooit. 39Jezus zei tegen hem: &#8216;Jullie Farizee&#235;n wassen alleen de buitenkant. Maar van binnen zijn jullie nog vuil, vol hebzucht en boosaardigheid. 40Dwazen! Heeft God niet de buitenkant &#233;n de binnenkant gemaakt? 41Uw innerlijke zuiverheid blijkt het beste uit de mildheid waarmee u geeft. 42U geeft tien procent van wat u heeft aan munt en andere kruiden aan de tempel, maar u denkt er niet aan rechtvaardig te zijn en God lief te hebben. En daar komt het nu juist op aan. U moet het ene doen en het andere niet nalaten. 43Wat ziet het er voor u slecht uit, Farizee&#235;n! U vindt het heerlijk in de synagogen op de voornaamste plaatsen te zitten. U voelt zich gestreeld als de mensen op straat u eerbiedig groeten. 44Maar u bent net verborgen graven in het veld. De mensen lopen eroverheen, zonder te weten wat eronder zit.&#8217;</div><div class="p"> 45&#8216;Meester,&#8217; zei een bijbelgeleerde die stond te luisteren, &#8216;door dit allemaal te zeggen, hebt U ook ons zwart gemaakt.&#8217; 46&#8216;Ja,&#8217; antwoordde Jezus. &#8216;Ook u staat iets vreselijks te wachten. U eist het onmogelijke van de mensen, maar doet zelf niets om hen te helpen. 47U bouwt wel heel mooie graven voor de profeten. Maar u bent net als uw voorouders, die hen hebben gedood. 48U bent het volledig eens met wat uw voorouders hebben gedaan. U zou precies hetzelfde doen. 49God zegt over u: &#8220;Ik zal hen profeten en apostelen sturen, maar ze zullen sommigen van hen vermoorden en anderen wegjagen.&#8221; 50Als mannen van deze generatie zult u verantwoordelijk worden gesteld voor de moord op al Gods dienaren, 51van de moord op Abel tot de moord op Zecharja, die gedood werd tussen het altaar en het tempelhuis. Het zal u allemaal worden aangerekend. 52Slecht bent u, bijbelgeleerden! U houdt de sleutel tot de ware kennis voor de mensen verborgen. U hebt zelf de deur daartoe niet geopend en u houdt ook anderen tegen binnen te gaan.&#8217;</div><div class="p"> 53De Farizee&#235;n en bijbelgeleerden waren woedend. 54Van die tijd af begonnen ze Hem strikvragen te stellen om te proberen Hem op een of ander woord te vangen.</div>
 </div>
 </div>
</div>

40 Days in the WordVoorbeeld

Schrift

Over dit leesplan

Gerelateerde leesplannen