De man aan het middelste kruis: een zevendaags leesplan voor PasenVoorbeeld

Uit de schaduwen

”Een zekere Jozef, die lid was van de Hoge Raad en uit de stad Arimathea kwam, was het helemaal niet eens geweest met de beslissing en het optreden van de andere Joodse leiders. Hij was een goed en rechtvaardig man, die verwachtte dat het Koninkrijk van God zou komen. Hij ging naar Pilatus en vroeg of hij het lichaam van Jezus mocht hebben.” (Lucas 23:50-52, HTB)

De begrafenis van Jezus was om twee belangrijke redenen zeker geen uitgemaakte zaak. Ten eerste was de kruisiging van criminelen vaak niet het einde van hun vernedering; ze werden vaak uitgesloten van een eervolle, fatsoenlijke begrafenis. Ten tweede was de vrijgave van een lijk afhankelijk van de vraag van een familielid of vriend die toestemming vroeg om het lichaam te begraven – en wie was overgebleven om Jezus te begraven? De discipelen waren gevlucht, de menigte had zich verspreid en de vrouwen waren niet voorbereid op een dergelijk verzoek.

Op dit moment in de geschiedenis duikt plotseling en in stilte een individu op – die persoon “was een leerling van Jezus. Maar hij had er niet voor durven uitkomen, omdat hij bang was voor de Joden." (Johannes 19:38, HTB).

Vrees had Jozef van Arimathea tot nu toe tot zwijgen gebracht. Het leven en het onderwijs van Jezus hadden hem aangetrokken en hem tot het reddingbrengende geloof gebracht, maar hij beleed zijn geloof in het verborgene. Hij handelde geestelijk in het geheim, totdat het kruis hem naar buiten bracht. En dus ging Jozef, na te lang in de schaduw te hebben rondgehangen, "naar Pilatus en vroeg of hij het lichaam van Jezus mocht hebben."

Het evangelie beschrijft de zorgvuldige wijze waarop Jozef omging met het lichaam van Jezus toen hij het van het kruis ‘had afgenomen’. Hij "wikkelde… het in een lang stuk linnen. Daarna legde hij het in een nog niet eerder gebruikt graf dat in de rotsen was uitgehakt.” (Lucas 23:53, HTB). We lezen ook: "Nikodemus, die op een nacht met Jezus was komen praten, ging met hem mee. Hij had ruim dertig kilo balsemkruiden bij zich, een mengsel van mirre en aloë." (Johannes 19:39, HTB).

De korte en bijzondere verschijning van Jozef is voor ons ook een duidelijke herinnering aan Gods voorzienigheid die altijd en overal aan het werk is. God heeft Jozef op dit moment voorbereid. Jozef was angstig en geheimzinnig, maar God gebruikte hem ten goede, net zoals Hij dat met ons doet. Jozef had vermoedelijk veel kansen gemist om op te komen voor zijn Koning; hij had vermoedelijk zo vaak zijn mond gehouden terwijl hij zich had moeten uitspreken. Toch was het deze man van wie God verzekerde dat hij op deze dag aanwezig zou zijn voor deze belangrijke taak. En Jozef ging en riskeerde alles – zijn status, reputatie en veiligheid – om Jezus te eren door ervoor te zorgen dat Hij een fatsoenlijke begrafenis kreeg.

Het kan zijn dat jij je identificeert met Jozef: jij hebt geleefd als een geheime discipel, gelovig maar bang om iemand in jouw buurt of op jouw werkplek op de hoogte te stellen van jouw geloof. Als dat zo is, vraag dan vandaag de Heer Jezus Christus om je angst te vergeven en je in staat te stellen, net als Jozef, in het licht van het kruis je standpunt vrijmoedig voor Hem in te nemen in de liefde van Christus. Misschien heb je in het verleden momenten gemist waarop je de kans had om voor jouw Koning op te komen, maar God staat altijd klaar om je de taak te geven zijn Zoon te eren, en je hoeft de volgende kans niet voorbij te laten gaan.

• Op welke manier roept God mij op om anders te denken?


• Hoe wil God de verlangens van mijn hart – datgene waarvan ik houd – herschikken?


• Waartoe roept God mij op als ik vandaag mijn dag doorbreng?