De man aan het middelste kruis: een zevendaags leesplan voor PasenVoorbeeld

Het kruis opent onze ogen

“De Romeinse officier begreep dat God de hand in dit alles had en zei vol ontzag: ‘Deze mens was werkelijk rechtvaardig.’” (Lucas 23:47, HTB)

We hebben het kruis niet begrepen tenzij het ons persoonlijk heeft veranderd.

Nadat Jezus “zijn laatste adem uitblies” (Lucas 23:46, HTB), legt Lucas voor ons de reacties vast van degenen die getuige waren van de kruisiging. “De vele mensen die naar de kruisiging waren komen kijken, gingen naar huis nadat ze dit allemaal hadden gezien. Ze sloegen zich op de borst van berouw en verdriet”. (vers 48) Ja, er was verdriet, maar toen het spektakel voorbij was, vertrokken ze om verder te gaan met hun leven. Vers 49 vertelt ons vervolgens: “Jezusʼ vrienden en ook de vrouwen die met Hem uit Galilea waren meegekomen, stonden op een afstand te kijken”. (HTB) We kunnen ons alleen maar voorstellen wat er door hun hoofd ging. Maar de meest treffende en meest persoonlijke reactie die Lucas vastlegt is die van de Romeinse officier, die toen hij zag wat er was gebeurd, God prees en zei: "Deze mens was werkelijk rechtvaardig” (Lucas 23:47, HTB)

Hier, te midden van de duisternis van hypocriete religieuze leiders, cynische heersers en ongevoelige voorbijgangers, is een sprankje licht. Misschien wel de laatste persoon van wie we zouden verwachten dat hij de waarheid zou zien – een man zonder eerdere connectie met Jezus, zonder achtergrond in oudtestamentische studies en zonder aanleg voor de dingen van God – die niet alleen begreep waar hij naar keek, maar er ook persoonlijk op reageerde. Hij zag wat er was gebeurd – de woorden van Jezus, de duisternis boven hem, de manier van zijn dood – en besefte: Dit is geen gewoon mens. Dit is een man die anders is dan alle andere mannen. Dit is een man die volkomen onschuldig en volkomen rechtvaardig is. Marcus voegt eraan toe dat de hoofdman bekende: “deze man was beslist een Zoon van God.” (Marcus 15:39, HTB).

Met zijn oog voor detail legt Lucas een duidelijke nadruk op het zien van wat er aan het kruis gebeurde. Hij hoopte waarschijnlijk dat sommige lezers zich zouden herinneren dat toen Jezus eerder in zijn bediening uit de boekrol van Jesaja had voorgelezen, Hij had gezegd: ‘De Geest van de Here rust op mij, omdat Hij mij heeft gezalfd tot brenger van goed nieuws aan arme mensen. Hij heeft mij gestuurd om uit te roepen dat gevangenen zullen worden vrijgelaten, dat blinden zullen zien, dat onderdrukten zullen worden bevrijd…’ (Lucas 4:18, HTB). Een groot thema dat we in het evangelie van Lucas tegenkomen, is dat van de duisternis waar licht in doordringt; de verwarring en hardheid van de harten en geesten van mensen die worden overspoeld door de bevrijdende kracht van Gods waarheid.

Elke poging om het christendom te verwoorden zonder de centrale rol van het kruis te erkennen, kan nooit tot een reddend geloof leiden. En hoewel we niet altijd begrijpen hoe de Geest werkt in het leiden van mannen en vrouwen naar de wedergeboorte, moet onze boodschap altijd en overal hetzelfde zijn: “Christus, die voor ons aan het kruis gestorven is!” (1 Korintiërs 1:23, HTB). Het aanschouwen van het kruis brengt leven voor iedereen die gehoor geeft aan de man die daar hing door te belijden wie Hij is en God te prijzen voor zijn reddende werk. Tenzij en totdat het kruis persoonlijk voor ons is, is het nutteloos voor ons. Dus, wanneer was de laatste keer dat jij simpelweg naar jouw Verlosser aan het kruis keek en God prees?

• Op welke manier roept God mij op om anders te denken?


• Hoe wil God de verlangens van mijn hart – datgene waarvan ik houd – herschikken?


• Waartoe roept God mij op als ik vandaag mijn dag doorbreng?