De man aan het middelste kruis: een zevendaags leesplan voor PasenVoorbeeld

Een totale blackout

“Tegen de middag werd het in het hele land donker. Dat duurde tot een uur of drie. Het zonlicht was weg. Plotseling scheurde het zware gordijn in de tempel doormidden.” (Lucas 23:44-45, HTB)

Na de kruisiging van Jezus, rond het middaguur, werd het land gehuld in duisternis. Stel je voor hoe verontrustend dat moet zijn geweest! Plotseling voelden mensen zich zeker kwetsbaarder, meer op hun hoede. Mogelijk waren er sommigen die bij de arrestatie van Jezus aanwezig waren geweest en zich herinnerden dat Hij had gewaarschuwd: “Maar dit is uw moment. De kans van de duivelse macht.” (Lucas 22:53, HTB). Maar de meerderheid zei waarschijnlijk tegen elkaar: Ik vraag me af wat er met deze duisternis aan de hand is? Ik vraag me af waarom dit gebeurt?

In zekere zin hadden ze het antwoord op die vraag moeten weten. Jezus’ dood vond plaats tijdens de viering van Pesach in Jeruzalem – een viering die al honderden jaren jaarlijks plaatsvond. In deze dagen herinnerden de Joden zich dat de laatste plaag die God over Egypte zond, vóór de komst van de engel des doods en de dood van de eerstgeboren zonen, die van de duisternis over het hele land was. Ze zouden zich herinneren dat na de duisternis de dood kwam: dat bij die gebeurtenis alleen degenen die beschermd waren door het bloed van het Paaslam 's ochtends wakker werden en hun eerstgeborene nog bij zich aantroffen. En nu, hier, in de grotere uittocht waarvan de eerste een voorbode was, ging duisternis vooraf aan de dood van Christus, die het volmaakte Paaslam was en is.

Het is als Zondedrager – als het volmaakte, vlekkeloze Lam – dat Jezus in de tegenwoordigheid van de zondeloze God kwam. Bovendien droeg Hij naast Zichzelf geen plaatsvervangend offer met zich mee. Vóór dit moment in de geschiedenis moest de hogepriester, om de heilige plaats van Gods aanwezigheid in de tempel in Jeruzalem binnen te gaan, een offer brengen voor zijn eigen zonde en vervolgens een offer brengen voor de zonden van degenen die hij vertegenwoordigde. Maar deze Hogepriester ging de hemelse tegenwoordigheid van de heilige God binnen terwijl Hij niets bij Zich had. Waarom? Omdat Hij Zelf geen offer nodig had, want Hij was volmaakt en zondeloos; en toch was Hij Zelf het offer. Jezus was het Lam. Er was niets anders dat Hij kon dragen en niets anders dat Hij moest dragen. Zoals Petrus uitlegt: “Hij heeft onze zonden gedragen in zijn eigen lichaam, toen Hij stierf aan het kruis.” (1 Petrus 2:24, HTB)

En dus had de duisternis van Gods oordeel niet het laatste woord. Omdat Jezus tot zonde werd en zich de volle woede van Gods toorn op de hals haalde, kunnen wij worden opgenomen in Gods Koninkrijk, “naar zijn heerlijk licht te komen” (1 Petrus 2:9, HTB). Er is niets anders in de wereld dat laat zien hoe waarachtig Gods liefde voor zondaars is en hoe ernstig onze zonde voor God is.

Vanzelfsprekend zou de zon zich in duisternis hullen
En haar heerlijkheden verbergen
Toen Christus, de machtige Maker, stierf
Voor de zonde van de mensheid.[1]

• Op welke manier roept God mij op om anders te denken?


• Hoe wil God de verlangens van mijn hart – datgene waarvan ik houd – herschikken?


• Waartoe roept God mij op als ik vandaag mijn dag doorbreng?

[1] Isaac Watts, “Alas, and Did My Savior Bleed” (1707).