Gods liefde voor IsraëlVoorbeeld

De profeet Jeremia gebruikt voor de relatie van God met Israël het beeld van het huwelijk. Dat is nogal wat! Israël is Gods bruid. De tijd in de woestijn, na de uittocht uit Egypte, was de tijd van de bruidsdagen. God heeft Israël trouw beloofd en vraagt Israëls trouw aan Hem.

Ook dit beeld wordt vooral gebruikt met betrekking tot Israëls afgoderij. De Bijbel vergelijkt afgoderij vaak met overspel en hoererij. De exclusieve band van liefde en trouw aan God wordt verbroken. Gods liefde wordt afgewezen. Je kunt je vast voorstellen dat dat God pijn en verdriet doet. En toch – we horen hier weer het evangelie – is dat niet het einde. Ondanks zijn woede en ondanks Israëls ontrouw blijft God trouw aan zijn liefde voor zijn volk. Hij straft Israël wel, maar niet als wraak. In de straf klinkt een oproep: keer terug naar Mij! Dat betekent ook: terugkeren naar het land dat God beloofd had. Want vanwege zijn zonde was Israël verdreven uit het land in ballingschap. Maar het blijft Gods volk. “...Ik heb u getrouwd...” (Jeremia 3:14, HSV), zegt God.

God belooft dat Hij nieuwe leiders aan Israël zal geven. Hij zal het land zegenen met vruchtbaarheid. Jeruzalem zal zijn troon genoemd worden. God woont bij zijn volk. Zo dichtbij komt Hij. Zo wil Hij aanwezig zijn in deze wereld.

Om over na te denken: ook nu zien we dat (vooral sinds 1948 toen de staat Israël gesticht werd) Joden wereldwijd terugkeren naar Israël. Is dat niet een groot bewijs voor Gods liefde en trouw aan zijn volk?