Worsteling met Gods genade — het verhaal van de profeet JonaVoorbeeld

Het grootste wonder tot nu toe

Er zijn veel wonderen gebeurd in het verhaal van Jona. De storm was een wonder, dat de storm plotseling ophield was een wonder, de grote vis was een wonder, dat Jona drie dagen en nachten overleefde in de buik van de vis was een wonder… Maar misschien beschrijft hoofdstuk 2 het grootste wonder van allemaal. In het hart van de zeeën riep Jona uit zijn benauwdheid tot de Heere. Hij zei zelfs:

“Verstoten ben ik van voor Uw ogen; toch zal ik opnieuw aanschouwen Uw heilige tempel”. Met deze woorden verwees hij naar de gewoonte om te bidden met het gezicht richting Jeruzalem. Dit was een uitdrukking om Gods aanwezigheid te zoeken, omdat de tempel zijn speciale woonplaats was. Nadat hij zo lang van God was weggerend, draaide Jona eindelijk bij en verlangde hij ernaar om weer in Gods aanwezigheid te zijn. En God verstootte hem niet. Jona riep verwonderd uit: “U hoorde mijn stem!

Jona is niet de enige die van God wegrende, maar uiteindelijk moest capituleren. De apostel Paulus bijvoorbeeld, vervolgde christenen voordat Jezus hem redde en tot zendeling benoemde. Wij mensen hebben de neiging heel koppig te zijn. We houden er niet van om onszelf aan God te onderwerpen. Het kan veel tijd en strijd kosten voor we ons overgeven. Maar als we dat doen, kunnen we er zeker van zijn dat God onze roep om genade niet zal afwijzen. “Hij zal u zeker genadig zijn op uw luide roepen: zodra Hij dat hoort, zal Hij u antwoorden” (Jesaja 30:19).