भजनसंग्रह 137:1-6

हामी बेबिलोनका नदीका किनारमा बस्‍यौं, त्‍यहाँ सियोनलाई सम्‍झेर हामी रोयौं। आफ्‍ना वीणा हामीले छेउका बैंसका रूखमा झुन्‍डायौं। हामीलाई कैद गर्नेहरूले गाउन लाए, तिनीहरूको मन खुसी पार्न हामीलाई यसो भनी अह्राए: “हामीलाई एउटा गीत सियोनबारे गाएर सुनाओ।” हामीले परमप्रभुको गीत गाउन अर्काको देशमा कसरी सकौंला र? हे यरूशलेम, मैले तिमीलाई बिर्सें भने म फेरि कहिल्‍यै पनि वीणा बजाउन नसकूँला! मैले तिमीलाई याद गरिनँ भने र तिमीलाई आफ्‍नो सर्वोत्तम आनन्‍द मानी याद गरिनँ भने म फेरि कहिल्‍यै गाउन नसकूँला!