तब परमप्रभुले मोशालाई भन्नुभयो, “इस्राएलीहरूलाई भन्: कसैकी पत्नी बरालिएर त्यसले आफ्नो पतिप्रति विश्वासघात गरेर अन्य मानिससित सहवास गरी, र त्यो कुरा त्यसको पतिबाट गुप्त रहेको छ भने, र त्यो बिग्रिए तापनि त्यसको विरुद्ध कोही साक्षी नपाएकोले त्यो फेला पनि परेकी छैन भने, अनि आफ्नो बिग्रिएकी पत्नीप्रति यस पतिको मनमा डाह जाग्यो, र त्यसलाई आँखा लाउन थाल्यो, अथवा त्यसकी पत्नी नबिग्रिएकी भए तापनि डाह जागेर त्यसले आँखा लाउँछ भने, त्यस मानिसले आफ्नी पत्नीलाई पूजाहारीकहाँ ल्याओस्, र उसले त्यसको निम्ति आधा पाथी जौको पीठो बलि चढ़ाओस्। उसले त्यसमा तेल अथवा धूप नराखोस्, किनकि दोषको सम्झना गराउने यो अन्नबलि, अर्थात् डाहको अन्नबलि हो।
“‘अनि पूजाहारीले त्यस स्त्रीलाई नजिक ल्याएर परमप्रभुको सामुन्ने उभ्याऊन्। त्यसपछि पूजाहारीले माटोको भाँड़ामा शुद्ध पानी ल्याऊन्, र पवित्र वासस्थानको भूइँको अलिकता धूलो लिएर त्यस पानीमा हालिदेऊन्। अनि पूजाहारीले त्यस स्त्रीलाई परमप्रभुको सामुन्ने खड़ा गराएर त्यसको केश फुकाइदेऊन् र त्यसका हातमा सम्झना-बलि, अर्थात् डाहको अन्नबलि राखिदेऊन्, अनि श्राप ल्याउने तीतो पानी पूजाहारीले आफ्ना हातमा लेऊन्। तब पूजाहारीले त्यस स्त्रीलाई शपथ खान लगाएर यसो भनून्, “यदि कुनै मानिस तँसित सुतेको छैन, र आफ्नो पतिको अधीनमा हुँदा भ्रष्ट चालमा हिँड़ेर तँ अशुद्ध भएकी छैनस् भने, श्राप ल्याउने यो तीतो पानीबाट तँलाई केही हानि नहोस्। तर तेरो पतिको अधीनमा हुँदाहुँदै पनि तँ बरालिएर गएकी छस्, अनि तेरो पतिबाहेक अन्य मानिससित तँ सुतेर बिग्रिएको छस् भने”— यहाँ पूजाहारीले त्यस स्त्रीलाई श्रापको शपथ खुवाऊन्— “परमप्रभुले तेरो जाँघ सुक्ने र तेरो पेट सुनिने तुल्याउनुहुँदा, उहाँले तँलाई तेरा मानिसहरूका बीचमा श्राप र धिक्कारको कारण तुल्याऊन्। यो श्राप ल्याउने पानीले तेरो भुँड़ीभित्र पसेर तेरो पेट सुनिने र तेरो जाँघ सुक्ने तुल्याऊन्।”
“‘तब त्यस स्त्रीले “आमेन, यस्तै होस्,” भनोस्।
“‘अनि पूजाहारीले ती श्रापहरू मुट्ठोमा लेखेर त्यो तीतो पानीले पखालेर मेटिदेऊन्, र तिनले त्यस स्त्रीलाई त्यो श्राप ल्याउने तीतो पानी पिउन लगाऊन्, र त्यो श्राप ल्याउने पानी त्यसभित्र पसेर त्यसलाई साह्रो वेदना हुनेछ। तब पूजाहारीले डाहको अन्नबलि त्यस स्त्रीका हातबाट लिएर परमप्रभुको सामु त्यो अन्नबलि डोलाऊन्, र वेदीमा ल्याऊन्। पूजाहारीले अन्नबलिबाट एक मुट्ठी झिकेर सम्झना-बलि स्वरूप वेदीमा त्यो जलाऊन्, र पछिबाट त्यस स्त्रीलाई त्यो पानी खान लगाऊन्। जब तिनले त्यस स्त्रीलाई पानी खान लगाउँछन्, त्यो बिग्रिएकी छ र त्यसले आफ्नो पतिको विरुद्धमा अपराध गरेकी छ भने, त्यो श्राप ल्याउने पानी त्यसको पेटभित्र पसेर कटु पीडा ल्याउँछ। त्यसको पेट सुनिनेछ र त्यसका जाँघ सुकिजानेछन्, र त्यो स्त्री आफ्ना मानिसहरूका बीचमा श्रापित हुनेछे। तर त्यो स्त्री नबिग्रिएकी र साध्वी नै छे भने, त्यो निर्दोषी ठहरिएर गर्भवती हुन सक्नेछे।
“‘पतिको अधीनमा रहेकी पत्नी बरालिएर दूषित भएकीलाई, अथवा मनमा डाह जागेर आफ्नी पत्नीमाथि आँखा लाउने पुरुषलाई डाहको नियम यही हो। पूजाहारीले त्यस स्त्रीलाई परमप्रभुको सामुन्ने उभ्याऊन्, र यस नियमको पूरै कारवाही गरून्। तब त्यो पुरुष कुनै अधर्मबाट निर्दोष ठहरिन्छ, तर त्यो स्त्रीले चाहिँ आफ्नो अधर्मको दण्ड बोक्नेछे।”