गन्ती 5:11-31
गन्ती 5:11-31 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)
तब परमप्रभुले मोशालाई भन्नुभयो, “इस्राएलीहरूलाई भन्: कसैकी पत्नी बरालिएर त्यसले आफ्नो पतिप्रति विश्वासघात गरेर अन्य मानिससित सहवास गरी, र त्यो कुरा त्यसको पतिबाट गुप्त रहेको छ भने, र त्यो बिग्रिए तापनि त्यसको विरुद्ध कोही साक्षी नपाएकोले त्यो फेला पनि परेकी छैन भने, अनि आफ्नो बिग्रिएकी पत्नीप्रति यस पतिको मनमा डाह जाग्यो, र त्यसलाई आँखा लाउन थाल्यो, अथवा त्यसकी पत्नी नबिग्रिएकी भए तापनि डाह जागेर त्यसले आँखा लाउँछ भने, त्यस मानिसले आफ्नी पत्नीलाई पूजाहारीकहाँ ल्याओस्, र उसले त्यसको निम्ति आधा पाथी जौको पीठो बलि चढ़ाओस्। उसले त्यसमा तेल अथवा धूप नराखोस्, किनकि दोषको सम्झना गराउने यो अन्नबलि, अर्थात् डाहको अन्नबलि हो। “‘अनि पूजाहारीले त्यस स्त्रीलाई नजिक ल्याएर परमप्रभुको सामुन्ने उभ्याऊन्। त्यसपछि पूजाहारीले माटोको भाँड़ामा शुद्ध पानी ल्याऊन्, र पवित्र वासस्थानको भूइँको अलिकता धूलो लिएर त्यस पानीमा हालिदेऊन्। अनि पूजाहारीले त्यस स्त्रीलाई परमप्रभुको सामुन्ने खड़ा गराएर त्यसको केश फुकाइदेऊन् र त्यसका हातमा सम्झना-बलि, अर्थात् डाहको अन्नबलि राखिदेऊन्, अनि श्राप ल्याउने तीतो पानी पूजाहारीले आफ्ना हातमा लेऊन्। तब पूजाहारीले त्यस स्त्रीलाई शपथ खान लगाएर यसो भनून्, “यदि कुनै मानिस तँसित सुतेको छैन, र आफ्नो पतिको अधीनमा हुँदा भ्रष्ट चालमा हिँड़ेर तँ अशुद्ध भएकी छैनस् भने, श्राप ल्याउने यो तीतो पानीबाट तँलाई केही हानि नहोस्। तर तेरो पतिको अधीनमा हुँदाहुँदै पनि तँ बरालिएर गएकी छस्, अनि तेरो पतिबाहेक अन्य मानिससित तँ सुतेर बिग्रिएको छस् भने”— यहाँ पूजाहारीले त्यस स्त्रीलाई श्रापको शपथ खुवाऊन्— “परमप्रभुले तेरो जाँघ सुक्ने र तेरो पेट सुनिने तुल्याउनुहुँदा, उहाँले तँलाई तेरा मानिसहरूका बीचमा श्राप र धिक्कारको कारण तुल्याऊन्। यो श्राप ल्याउने पानीले तेरो भुँड़ीभित्र पसेर तेरो पेट सुनिने र तेरो जाँघ सुक्ने तुल्याऊन्।” “‘तब त्यस स्त्रीले “आमेन, यस्तै होस्,” भनोस्। “‘अनि पूजाहारीले ती श्रापहरू मुट्ठोमा लेखेर त्यो तीतो पानीले पखालेर मेटिदेऊन्, र तिनले त्यस स्त्रीलाई त्यो श्राप ल्याउने तीतो पानी पिउन लगाऊन्, र त्यो श्राप ल्याउने पानी त्यसभित्र पसेर त्यसलाई साह्रो वेदना हुनेछ। तब पूजाहारीले डाहको अन्नबलि त्यस स्त्रीका हातबाट लिएर परमप्रभुको सामु त्यो अन्नबलि डोलाऊन्, र वेदीमा ल्याऊन्। पूजाहारीले अन्नबलिबाट एक मुट्ठी झिकेर सम्झना-बलि स्वरूप वेदीमा त्यो जलाऊन्, र पछिबाट त्यस स्त्रीलाई त्यो पानी खान लगाऊन्। जब तिनले त्यस स्त्रीलाई पानी खान लगाउँछन्, त्यो बिग्रिएकी छ र त्यसले आफ्नो पतिको विरुद्धमा अपराध गरेकी छ भने, त्यो श्राप ल्याउने पानी त्यसको पेटभित्र पसेर कटु पीडा ल्याउँछ। त्यसको पेट सुनिनेछ र त्यसका जाँघ सुकिजानेछन्, र त्यो स्त्री आफ्ना मानिसहरूका बीचमा श्रापित हुनेछे। तर त्यो स्त्री नबिग्रिएकी र साध्वी नै छे भने, त्यो निर्दोषी ठहरिएर गर्भवती हुन सक्नेछे। “‘पतिको अधीनमा रहेकी पत्नी बरालिएर दूषित भएकीलाई, अथवा मनमा डाह जागेर आफ्नी पत्नीमाथि आँखा लाउने पुरुषलाई डाहको नियम यही हो। पूजाहारीले त्यस स्त्रीलाई परमप्रभुको सामुन्ने उभ्याऊन्, र यस नियमको पूरै कारवाही गरून्। तब त्यो पुरुष कुनै अधर्मबाट निर्दोष ठहरिन्छ, तर त्यो स्त्रीले चाहिँ आफ्नो अधर्मको दण्ड बोक्नेछे।”
गन्ती 5:11-31 पवित्र बाइबल, नेपाली समकालीन संस्करण (NCV)
त्यसपछि याहवेहले मोशालाई भन्नुभयो, इस्राएलका मानिसहरूलाई भन्: “यदि कुनै मानिसकी पत्नी बरालिएर त्यसले आफ्नो पतिलाई विश्वासघात गरी, र यसरी त्यसले अर्को मानिससँग शारीरिक सम्बन्ध राखेर पतिसँग अविश्वासयोग्य भई, तर त्यसको पतिले थाहा पाएन। अनि त्यसको अशुद्धता गुप्तमै रहेको छ भने (त्यस स्त्रीको विरुद्धमा कुनै साक्षी छैन, र कुकर्म गर्दागर्दै रङ्गेहात पक्राऊ पनि परेको छैन भने), तर त्यसको पतिलाई डाहको भावना जागेकोले त्यसकी पत्नी अशुद्ध छ भन्ने शङ्का गर्यो भने—अर्थात् यदि त्यसले डाहको कारण त्यसकी पत्नी अशुद्ध नभए तापनि शङ्का गर्यो भने, त्यसले आफ्नी पत्नीलाई पुजारीकहाँ लैजाओस्। त्यसले पत्नीका निम्ति एपाको दशौँ भाग जौको मसिनो पिठोको भेटी पनि ल्याओस्। त्यसले पिठोमा जैतुनको तेल नखन्याओस् र सुगन्ध पनि नहालोस्। किनभने त्यो डाहको निम्ति अन्नबलि अर्थात् अधर्म सम्झना गराउने बलि हो। “ ‘पुजारीले त्यस स्त्रीलाई ल्याओस् र याहवेहको सामु खडा हुन लगाओस्। त्यसपछि पुजारीले माटोको भाँडामा केही पवित्र पानी लेओस् र समागम पालको भुइँबाट केही धुलो त्यसमा हालोस्। पुजारीले त्यस स्त्रीलाई याहवेहको सामु खडा गराएपछि पुजारीले स्त्रीको केश खोलिदेओस्। अनि स्त्रीको हातमा सम्झनाको भेटी अर्थात् डाहको अन्नबलि राखिदेओस्। पुजारीले चाहिँ श्राप ल्याउने तितो पानी आफैँले हातमा लेओस्। त्यसपछि पुजारीले त्यस स्त्रीलाई शपथ खान लगाओस् र स्त्रीलाई भनोस्, “यदि अरू कुनै मानिस तँसित सुतेको छैन; र तेरो विवाह तेरो पतिसित भएपछि तँ बरालिएर अशुद्ध भएकी छैनस् भने श्राप ल्याउने यस तितो पानीले तँलाई हानि नगरोस्। तर यदि तैँले आफ्नो पतिसित विवाह भएपछि तँ बरालिएर आफ्नो पतिबाहेक अर्को मानिससँग यौन सम्बन्ध राखेर तैँले आफूलाई अशुद्ध पारेकी छस् भने”, पुजारीले त्यस स्त्रीलाई यसरी श्रापको शपथ खुवाओस्, “याहवेहले तेरो कोख बाँझो गराएर र तेरो पेट फुल्न दिएर उहाँले तँलाई तेरा मानिसहरूका बीचमा सरापको कारण तुल्याऊन्। श्राप ल्याउने यो पानी तेरो शरीरभित्र पसोस् र तेरो पेट सुनियोस्; अनि तेरो कोख बाँझो होस्।” “ ‘त्यसपछि त्यस स्त्रीले, “आमेन, यस्तै होस्” भनोस्। “ ‘पुजारीले यी श्रापहरू एउटा चर्मपत्रमा लेखेर त्यस तितो पानीमा त्यसलाई पखालिदेओस्। पुजारीले श्राप ल्याउने त्यो पानी त्यस स्त्रीलाई पिउन देओस्। यदि त्यो दोषी भएमा त्यस पानी त्यसभित्र पसेर कठोर पीडा दिनेछ। पुजारीले स्त्रीको हातबाट डाहको अन्नबलि लिएर त्यसलाई याहवेहको सामु उचालोस् र त्यो वेदीमा ल्याओस्। त्यसपछि पुजारीले त्यस अन्नबलिबाट एक मुठी अन्न सम्झनाको भेटीको रूपमा लिएर त्यसलाई वेदीमा जलाओस्। त्यसपछि पुजारीले त्यस स्त्रीलाई त्यो पानी पिउन लगाओस्। यदि त्यस स्त्रीले आफ्नो पतिप्रति विश्वासयोग्य नभई आफूलाई अशुद्ध पारेकी छे भने यस्तो परिणाम ल्याउनेछ: जब त्यस स्त्रीलाई श्राप ल्याउने त्यो पानी पिउन दिइन्छ, तब पानी त्यसभित्र पसेर तितो भई कठोर पीडा ल्याउनेछ। त्यसको पेट सुनिनेछ र त्यसको कोख बाँझो हुनेछ। अनि त्यो आफ्ना मानिसहरूका बीचमा श्राप लागेको हुनेछे। तर यदि त्यसले आफूलाई अशुद्ध पारेकी छैन र शुद्ध छे भने त्यो आफ्नो दोषबाट मुक्त भएर छोराछोरीहरू जन्माउन सक्ने हुनेछे। “ ‘यसकारण जब कुनै स्त्रीले आफ्नो पतिसित विवाह भइसकेपछि बरालिएर आफूलाई अशुद्ध पार्छे भने डाहको नियम यही हो, अर्थात् जब कुनै मानिसमा आफ्नी पत्नीप्रति शङ्का गरेर डाहको भावना आउँछ भने डाहको नियम यही हो। पुजारीले त्यस स्त्रीलाई याहवेहको सामु खडा गराउनुपर्छ। अनि त्यस स्त्रीमाथि यो सम्पूर्ण नियम लागू गरिनुपर्छ। तब त्यस मानिसलाई केही दोष लाग्नेछैन, तर त्यो स्त्रीले चाहिँ आफ्नो अधर्मको दण्ड भोग्नेछ।’ ”
गन्ती 5:11-31 पवित्र बाइबल (NERV)
परमप्रभुले मोशालाई भन्नुभयो, “इस्राएलका मानिसहरूलाई यी कुराहरू भन: एकजना पुरूषकी पत्नी त्योसँग विश्वासघाती हुन सक्छे। तिनले तिनको पतिले चाल नपाई अर्को मानिससित संभोग गर्छे भने। त्यहाँ तिनले दूषित गरेको देखाउनलाई केही साक्षी नहोला अनि तिनका पतिले नजान्ला अनि पत्नीले पनि तिनको पाप प्रकट नगर्लिन्। तर तिनले गरेको कुकर्मको शंका तिनका पतिले गर्न सक्छ र उसको मनमा पत्नी प्रति डाह जाग्न सक्छ। उसले उसको पत्नी प्रति शंका गर्न सक्छ अनि ऊ प्रति तिनी दूषित थिइन्। त्यस्तो भएको खण्डमा उसले आफ्नी पत्नीलाई पूजाहारीकहाँ लैजाओस् त्यस व्यक्तिले बलिको निम्ति एपाको दशौं हिस्सा जौंको पीठो लानु पर्छ। जौंको पीठो परमप्रभुको निम्ति डाही पतिले चढाएको अन्नबलि हुन्छ। त्यसमा उसले तेल हाल्नु हुँदैन अनि धूप पनि जलाउनु हुँदैन। यो अन्नबलि खाली पत्नीको दोष बाहिर देखाउन मात्र हो। “तब पूजाहारीले त्यस स्त्रीलाई नजीक ल्याएर परमप्रभु अघि उभ्याउँछ। तब पूजाहारीले केही पवित्र पानी माटोको भाँडामा हाल्छन् र त्यस पानीमा भेट हुने पालको भूँईको धूलो हाल्छन्। पूजाहारीले त्यस स्त्रीलाई परमप्रभुको अघाडी उभ्याएर उसको कपालको चुल्ठो खोलेर हातमा अन्नबलि राखिदिन्छन्। यो जौंको पीठो उसको पति डाहीले दिएको हो। त्यही समयमा उसले आफ्नो हातले पवित्र पानी भएको माटोको भाँडा समात्छन्। त्यो पवित्र पानीले त्यस स्त्रीमाथि अनिष्ट ल्याउँछ। “अनि पूजाहारीले त्यस स्त्री मानिसलाई कसम खुवाएर भन्छन् ‘यदि कुनै पुरूषले तिमीसित यौन सम्बन्ध नराखेको भए अनि तिमी यस पुरूषसित विवाह गरे पश्चात बिग्रेकी छैनौ भने तब यस कष्ट ल्याउने पानीले तिमीलाई कुनै नोक्सान गर्ने छैन। तर यस मानिससित विवाह गरे पश्चात पनि तिमी अन्य पुरूषसित अनैतिक सम्बन्ध राखेकी छौ भने तिमी पवित्र होइनौ।’ तब पूजाहारीले त्यस स्त्रीलाई श्राप पर्ने कसम खान लाउँछन् र उसले त्यस स्त्री मानिसलाई भन्छन् ‘परमप्रभुले तिमीलाई त्यस्तो श्राप दिऊन् कि जब जब कुनै मानिसले अर्को मानिसलाई सराप्छ उसले भन्नेछ कि जुन भयङ्कर अवस्था त्यस स्त्रीलाई आईलागेको थियो।’ “यही अवस्था तँ माथि पनि आइपरोस्, किनभने तिम्रो अनैतिक कुकृतिले तिम्रो जिउ सुकेर बाँझी हुनेछौ अनि तिम्रो पेट सुनिनेछ। पूजाहारीले भन्नु पर्छ, ‘तिमीले गरेकिछ्यौ भने तिमीबाट नानीहरू जन्मने छैन, अनि गर्भ बसी हाले पनि त्यो तुहुनेछ।’ अनि त्यस आइमाईले भन्नुपर्छ, ‘तपाईंले जसो भन्नु हुन्छ म मान्छु। आमेन, आमेन।’ “तब यो उसको कसम पूजाहारीले चर्ममा अथवा कागजमा लेख्नु पर्छ अनि त्यो तितो पानीले लेखिएको अक्षरहरू मेटिदिनु पर्छ। अनि पूजाहारीले त्यो पानी त्यस स्त्रीलाई पिउन लगाउनु पर्छ र त्यस श्राप पार्ने पानीले त्यस स्त्रीलाई कष्ट दिन्छ। “तब पूजाहारीले डाही मानिसको भोजबली स्त्रीको हातहरूबाट वेदीमा ल्याउन पर्छ र परमप्रभुको अघि डोलाउनु पर्छ। पूजाहारीले उसको हातहरू केही अन्नले भरिदिने छ अनि वेदीमाथि लगाउनेछ अनि त्यहाँ जलाउने छ। त्यहाँ पछि स्त्रीलाई पानी पीउन लगाउनु पर्छ। जब तिनले उसलाई त्यो पानी पिलाउनेछन् तब यदि त्यो स्त्री आफ्नो पतिसित अविश्वासी रहेकी छे अनि आफू अपवित्र भएकी छे भने त्यस पानीले उसलाई कष्ट गराउनेछ जस्तै त्यसले उसको जिउ सुकिजानेछ अनि पेट फुलिनेछ। त्यो पत्नी आफ्ना मानिसहरू माझमा श्राप परेको जीवन बिताउनेछे। तर यदि त्यो स्त्री आफ्नो पतिसित विश्वासघात नगरी पवित्र रहेकी छे भने त्यो स्वभाविक रहन्छे अनि नानीहरू जन्माउन योग्यकै रहन्छे। “यसर्थ, डाह विषयमा नियम यही हो। जब एक विवाहित स्त्री आफ्नो पुरूषको साथ बसी त्यस्तो अनैतिक क्रीडा गर्छे, अथवा आफ्नो पत्नीको चरित्रमाथि कसैलाई शंका लाग्छ भने तब त्यस मानिसले गर्नु पर्ने कुरो यही हो। पूजाहारीले त्यस स्त्रीलाई परमप्रभुको अघि उभिनु लगाई यी सब कामहरू गर्नुपर्छ। कानुन यही हो। पुरूष कुनै पापबाट निर्दोष सावित हुन्छ तर स्त्रीले भने आफ्नो पाप कर्मको दण्ड पाँउछे।”
गन्ती 5:11-31 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)
इस्राएलीहरूलाई यी तलका आदेशहरू दिनू भनी परमप्रभुले मोशालाई आज्ञा गर्नुभयो, “यस्तो हुन सक्छ कि कुनै पुरुषले आफ्नी स्वास्नी आफूप्रति अविश्वासी भएकी छे र पर-पुरुषसित सुतेर आफैंलाई अपवित्र तुल्याएकी छे भनी शङ्का गर्न सक्छ। तर लोग्नेचाहिँले त्यो कुरा हो भनी जानेको नहोला किनभने स्त्रीले त्यो कुरा गुप्तमा राखेकी होली वा कोही साक्षी थिएन होला वा त्यो दुष्कर्मकै बेलामा स्त्री पक्राउ परेकी थिई होली। यस्तो पनि हुन सक्छ कि बिनाकारण अथवा स्वास्नी अविश्वासयोग्य हुँदै नभएकी छे भने पनि लोग्नेले चाहिँ शङ्का गर्न सक्दछ। जुनै कारणले शङ्का उठेको होस्, लोग्नेले स्वास्नीलाई पूजाहारीकहाँ लैजाओस्। त्यति बेला चाहिने एक किलोग्राम जौको पीठो पनि त्यसले सँगै लैजाओस् तर त्यसमाथि जैतुनको तेल वा धूप नमिसाओस् किनभने त्यो एउटा शङ्कालु लोग्नेले साँचो कुरो प्रकाशमा आओस् भनी चढाएको भेटी हो। “पूजाहारीले त्यस स्त्रीलाई ल्याएर वेदीको सामुन्ने खडा हुन लाओस्। उसले केही पवित्र पानी माटोको बटुकोमा लिएर परमप्रभुको पवित्र पालको मझेरीमा भएको केही माटो उठाएर त्यस पानीमा हालोस् र पानी तीतो पारोस्। उसले त्यसपछि स्त्रीको केश फुकाइदेओस् र पिठोको भेटी त्यसका हातमा देओस्। पूजाहारीले आफ्नो हातमा तीतो पानी भएको बटुको लेओस्। त्यस तीतो पानीले सराप ल्याउँछ। तब पूजाहारीले स्त्रीलाई उसले भनेको यो शपथ खान राजी गराओस्– ‘यदि तैँले व्यभिचार गरेकी छैनस् भने यस पानीबाट आउने सरापले तेरो हानि गर्नेछैन। तर तैँले व्यभिचार गरेकी छेस् भने परमप्रभुले तेरो नाम तेरा आफ्ना मानिसहरूका बीचमा श्रापित पारून्। उहाँले तेरो कोख बाँझो राख्नुहुनेछ अनि तेरो गर्भपात गराउनुहुनेछ। यो पानी तेरो पेटमा पसेर गर्भपात गरोस् र तेरो कोख बाँझो बनाओस्।” स्त्रीले उत्तरमा भनोस्, ‘म राजी छु! परमप्रभुले त्यसै गरून्’।” “तब पूजाहारीले त्यो सराप लेखेर त्यो तीतो पानीले पखाली बटुकामा हालोस्। त्यस स्त्रीलाई त्यो पानी पिउन दिनुअघि पूजाहारीले पिठोको भेटी त्यसका हातबाट लेओस् र त्यो परमप्रभुलाई चढाउन उँभो उचालोस् र वेदीमा चढाओस्। त्यो पानी पिउँदा स्त्रीलाई कठोर व्यथा हुन सक्छ। तब पूजाहारीले एक मुट्ठी पिठो भेटीको रूपमा लिएर वेदीमाथि जलाओस्। अन्तमा उसले त्यो तीतो पानी स्त्रीलाई पिउन लाउनेछ। यदि स्त्रीले व्यभिचार गरेकी छे भने पानीले त्यसको पेट अति नमीठो गरी दुख्नेछ, गर्भपात हुनेछ अनि कोख बाँझो हुनेछ। आफ्ना मानिसहरूका बीचमा त्यसको नाम श्रापित हुनेछ। तर त्यो निर्दोष भए त्यसलाई केही हानि हुनेछैन र गर्भवती हुन सक्नेछ। “कोही मानिस ईर्ष्या गर्ने खालको छ र त्यसले आफ्नी स्वास्नीले व्यभिचार गरेकी छे भनी शङ्का गर्छ भने त्यसको लागि यही नियम हो। त्यो स्त्री वेदीको सामुन्ने खडा गरिनेछ र पूजाहारीले यो रीति पूरा गर्नेछ। लोग्नेलाई केही दोष लाग्नेछैन तर स्त्रीचाहिँ दोषी ठहरिए त्यसको फल त्यसले भोग्नेछे।”