พระคัมภีร์ในหนึ่งปี 2023 พร้อมด้วยคำอธิบายจาก นิคกี้และพิพพา กัมเบลနမူနာ

วิธีใช้ชีวิตในความหวัง

ในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1999 ราล์ฟ คราธอร์น มาบรรยายที่คริสตจักรของเราเกี่ยวกับการเสียชีวิตเนื่องจากเนื้องอกในสมองของซาช่า ลูกสาววัย 8 ขวบของเขาที่เพิ่งผ่านไปไม่นาน ผมยังจำได้ดีว่าได้ไปเยี่ยมซาช่าที่โรงพยาบาล ในแท็กซี่ระหว่างเดินทาง ผมกำลังพยายามคิดและอธิษฐานอย่างจริงจังถึงสิ่งที่พระเจ้าต้องการให้ผมพูด มีเพียงหนึ่งคำเท่านั้นที่ปรากฏขึ้นในสมองของผม: ความหวัง ในการบรรยายของราล์ฟ เขากล่าวว่า ‘คำ ๆ นั้นระเบิดอยู่ในจิตวิญญาณของผม เหมือนกับว่าจู่ ๆผมได้เห็นความบริบูรณ์ของสิ่งที่พระเจ้าต้องการให้เราเข้าใจเกี่ยวกับ ‘การดำเนินชีวิตในความหวัง’ มันไม่ใช่เพียงแค่ ‘ฉันหวังว่ามันจะเกิดขึ้นนะ แต่มันก็คงไม่เกิดขึ้นหรอก’ แต่มันคือความแน่ใจ ความมั่นใจ ความหวังแง่บวก ซึ่งเป็นทางที่พระเจ้าออกแบบให้เรานั้นได้ดำเนินชีวิต ‘ความหวังของเราไม่ได้ฝากไว้กับผลที่ได้ออกมา แต่ฝากไว้กับองค์พระผู้เป็นเจ้า ‘ซาช่าเองก็เช่นกัน เธอยึดมั่นในความหวัง ไม่จำเป็นว่าเธอจะต้องได้รับการรักษาให้หาย แม้เธอจะหวังเช่นนั้นอยู่บ้างก็ตาม แต่ความหวังส่วนลึกนั้น คือ ความหวังที่มาจากความแน่ใจของการที่ได้อยู่ในพระหัตถ์ของพระเจ้าผู้ทรงเต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก’ ในช่วงสองสัปดาห์สุดท้ายของชีวิตเธอ ตาของเธอบอดสนิท ราล์ฟกล่าวว่า ‘ผมยังจำได้ว่านอนอยู่บนเตียงและพูดกับเธอว่า “ซาช่า ลูกเห็นทูตสวรรค์บ้างไหม?”’ ‘เธอไม่มีแรงมากนักที่จะตอบ เธอพูดว่า “ไม่ค่ะพ่อ” ‘ผมผิดหวังเล็กน้อย ผมจึงถามขึ้นอีก “ลูกเห็นพระเยซูไหม?” ผมถามเธอ “แน่นอนค่ะพ่อ หนูเห็น พระองค์ทรงจับมือหนู”’ ‘ความหวังที่จะเห็นเธอได้รับการรักษาให้หายนั้นแตกสลาย แต่เราไม่ผิดหวังในพระเจ้าเลย พระองค์ไม่เคยเปลี่ยนแปลง พระองค์ยังทรงเทความรักลงมาในหัวใจของเรา เราไม่เข้าใจการตายของเธอ ผมสงสัยอยู่ว่าผมจะได้มีโอกาสที่จะเข้าใจมันหรือไม่ วันหนึ่งเราจะได้รู้...นี่คือหลักการพื้นฐานที่สำคัญของการดำเนินชีวิตในความหวัง”

สดุดี 146:1-10

ฝากความหวังของคุณในที่ที่ถูกต้อง

หลายคนตั้งความหวังไว้ผิดที่ พวกเขาวางใจในความมั่งมี หรือหน้าที่การงานที่ประสบความสำเร็จ หรือความสัมพันธ์ระยะยาว หรือในภาพลักษณ์ของเขา หรือสถานะทางสังคม มันไม่มีอะไรผิดในสิ่งที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ แต่ไม่มีสิ่งไหนเลยที่ฐานมั่นคงพอที่จะสร้างชีวิตของคุณ

มันสำคัญจริง ๆ ว่าคุณจะฝากความหวังไว้ที่ไหน ‘อย่าวางใจในเจ้านาย ในมนุษย์ซึ่งไม่สามารถช่วยได้ เมื่อลมหายใจของเขาพรากไป เขาก็กลับเป็นดิน ในวันเดียวกันนั้นความคิดของเขาก็สูญสิ้นไป’ (ข้อ 3–4)

ผู้เขียนพระธรรมสดุดีกล่าวถึงที่ที่ถูกต้องที่ฝากความหวังของคุณไว้ได้ ‘คนที่ผู้อุปถัมภ์ของเขาคือพระเจ้าของยาโคบ ก็เป็นสุข คือผู้ที่ความหวังของเขาอยู่ในพระยาห์เวห์พระเจ้าของเขา’ (ข้อ 5) ถ้าคุณฝากความหวังไว้ในองค์พระผู้เป็นเจ้า ‘ความหวังที่เรายึดนั้นเป็นเสมือนสมอที่แน่นอนและมั่นคงของจิตใจ’ (ฮีบรู 6:19)

ผู้เขียนพระธรรมสดุดีมีความหวังที่หนักแน่นในองค์พระผู้เป็นเจ้า เขาสรรเสริญพระเจ้าอย่างต่อเนื่อง (สดุดี 146:1–2) เขารู้ว่าพระองค์คือ ‘ผู้สร้างฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลก ทะเลและทุกสิ่งซึ่งอยู่ในที่เหล่านั้น ผู้ทรงรักษาสัจจะไว้เป็นนิตย์’ (ข้อ 6)

พระเจ้าแห่งความหวังประทานความหวังใหม่แก่ผู้ที่ดูเหมือนจะมีความหวังเพียงเล็กน้อย และพระองค์เรียกคุณและผมให้ทำอย่างเดียวกัน

ผู้เขียนพระธรรมสดุดีแสดงรายการของผู้ที่พระเจ้าให้ความหวังแก่เขาเป็นพิเศษ ผู้ที่ถูกบีบบังคับ (ข้อ 7ก) คนที่หิว (ข้อ 7ข) ผู้ถูกคุมขัง (ข้อ 7ค) คนตาบอด (ข้อ 8ก) คนต่างด้าว(ข้อ 9ก) และ เด็กกำพร้าและหญิงม่าย (ข้อ 9ข)

ข้าแต่พระเจ้า ขอบคุณที่ข้าพระองค์สามารถฝากความหวังในพระองค์ ขอบคุณที่สิ่งนี้แน่นอน และเป็นดั่งสมออันมั่นคงแห่งจิตใจของข้าพระองค์ ขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้หยิบยื่นความหวังนี้แก่ผู้ที่ต้องการมันมากที่สุด

วิวรณ์​ 14:14-15:8

มองไปข้างหน้าด้วยความหวัง

ความหวังนั้นทรงพลัง ไม่ใช่เพียงแค่ความรู้สึกหรืออารมณ์ มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับสิ่งแวดล้อมรอบตัวเรา ความหวังที่แท้จริงคือทัศนคติแง่บวกที่มั่นคง ไม่ว่าสถานการณ์รอบด้านจะเป็นอย่างไร สิ่งต่าง ๆ จะเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น

‘ความหวังมีชั้นที่หนา และทนต่อการถูกกระหน่ำซ้ำ ๆได้’ เขียนไว้โดย จอห์น บันยัน (1628-1688) ‘มันจะทนต่อทุกสิ่งได้ ถ้ามันเป็นความหวังแท้ เพราะความชื่นชมยินดีนำหน้ามัน… ความหวังที่ทำให้จิตใจได้ฝึกฝนที่จะอดทน และความยากลำบากอันยาวนานภายใต้กางเขน จนกระทั่งถึงวาระที่จะได้มีความสุขกับมงกุฎ’

เมื่อเรามองไปทั่วโลก เราเห็นความอยุติธรรมมากมาย สิ่งเลวร้ายเกิดขึ้นกับคนดี หลายครั้งคนชั่วร้ายก็ดูเหมือนจะได้ดี มันอาจจะมีความอยุติธรรมในตอนนี้ แต่ในวันหนึ่งจะมีความยุติธรรมเพื่อทุกคน พระเจ้าจะทำให้ทุกสิ่งถูกต้อง

เมื่อบิชอป เลซลี นิวบิกิน กล่าวไว้ว่า ‘เส้นขอบฟ้าสำหรับคริสเตียนคือเวลาที่ “พระองค์จะทรงเสด็จมาอีกครั้ง” และการที่ “เรารอคอยการกลับมาขององค์พระผู้เป็นเจ้า” อาจจะเป็นพรุ่งนี้ หรือเวลาใดก็ได้ แต่นั่นคือเส้นขอบฟ้า เส้นขอบฟ้าสำหรับผมหมายถึงรากฐาน และสิ่งที่ทำให้มันเป็นไปได้ที่จะเต็มไปด้วยความหวัง และพบว่าชีวิตมีความหมาย’

ในตอนนี้ ยอห์นได้เห็นแว่บหนึ่งว่าท้ายที่สุด ‘ทำให้ทุกสิ่งถูกต้อง’ เป็นอย่างไร พระเยซูจะทรงเป็นผู้พิพากษา ‘และข้าพเจ้าเห็น นี่แน่ะ มีเมฆสีขาวและผู้หนึ่งประทับอยู่บนเมฆนั้น “เหมือนบุตรมนุษย์” มีมงกุฎทองคำอยู่บนพระเศียร และมีเคียวอันคมกริบอยู่ในพระหัตถ์’ (14:14)

พระเยซูกล่าวว่า ในชีวิตนี้ ข้าวสาลีและข้าวละมานเติบโตขึ้นมาด้วยกันจนกระทั่งถึงฤดูเก็บเกี่ยว (มัทธิว 13:30) และ ‘ฤดูเกี่ยวได้แก่เวลาสิ้นยุค และผู้เกี่ยวทั้งหลายนั้นได้แก่ทูตสวรรค์’ (ข้อ 39) พระองค์กล่าวถึงข้าวละมานว่าจะถูกดึงออกมาและถูกทำลายลง และ ‘บรรดาคนชอบธรรมจะส่องแสงอยู่ในแผ่นดินพระบิดาของพวกเขาดุจดวงอาทิตย์’ (ข้อ 43)

มีการพิพากษาอย่างรุนแรง ซึ่งร่องรอยแห่งความชั่วร้ายทุกประการถูกทำลาย ‘บ่อย่ำองุ่นใหญ่แห่งความกริ้วของพระเจ้า’ (วิวรณ์ 14:19)

เมื่อคุณอ่านตอนนี้ ระลึกไว้เสมอว่าพระเยซูทรงดื่มจากจอกแห่งความกริ้วของพระเจ้าที่ไม้กางเขน และเพราะสิ่งนั้นคุณจึงได้รอดจากการพิพากษาเหล่านี้ ในตอนนี้ เราได้เห็นถึงการพิพากษาของพระเจ้าที่เสร็จสิ้นสมบูรณ์ (15:1) ยอห์นเห็น ‘เหมือนอย่างทะเลแก้วปนไฟ’ (ข้อ 2) ภาพที่รวมเอาความบริสุทธิ์ที่เผาผลาญและความสงบสุข สันติภาพและความชอบธรรมไปด้วยกันเสมอ

การพิพากษาของพระเจ้าชำระโลกบริสุทธิ์ขึ้น ทำลายความชั่วร้ายและการทำชั่ว และช่วยกู้ประชากรของพระองค์จากผู้ที่ข่มเหงและต่อต้านเขา (‘ต่อสัตว์ร้าย และต่อรูปของมัน’ ข้อ 2)

หลังจากที่อพยพ เสียงสรรเสริญอันยิ่งใหญ่จากประชากรของพระเจ้าผู้ซึ่งข้ามทะเลแดงมาได้ ตอนนี้เสียงสรรเสริญอันยิ่งใหญ่ก็ดังไปถึงพระเจ้าอีกเช่นกัน:

‘พระเจ้าผู้ทรงฤทธานุภาพสูงสุด
|พระราชกิจของพระองค์ยิ่งใหญ่และอัศจรรย์
ข้าแต่องค์พระมหากษัตริย์ของบรรดาประชาชาติ....
|ประชาชาติทั้งหมดจะมานมัสการเฉพาะพระพักตร์พระองค์
เพราะว่าพระราชกิจอันชอบธรรมของพระองค์
|ปรากฏให้เห็นแล้ว’ (ข้อ 3–4)

ขอบคุณองค์พระผู้เป็นเจ้าที่วันหนึ่งพระองค์จะทรงกระทำทุกสิ่งให้ถูกต้อง ขอบคุณที่ข้าพระองค์มีความหวังอันยิ่งใหญ่แห่งอนาคต ทำให้ทุกสิ่งเป็นไปได้ผ่านทางไม้กางเขนแห่งพระเยซู

เอสรา 10:1-44

อย่าหมดหวัง

คุณเคยรู้สึกไหมว่าคุณไปไกลเกินไป ทำบางอย่างบ่อยเกินไป หรือล้มลงอย่างย่ำแย่เกินกว่าที่พระเจ้าจะทรงให้อภัยได้? พระธรรมตอนนี้เป็นสิ่งที่จะหนุนใจคุณ ไม่ว่าคุณจะทำเรื่องยุ่งเหยิงไว้มากเพียงใด ‘ยังคงมีความหวัง’ สำหรับคุณ ‘แต่ถึงจะมีเรื่องอย่างนี้ ก็ยังมีความหวังในอิสราเอลอยู่’ (ข้อ 2) เชคานิยาห์กล่าวกับเอสรา

เอสรา ‘อธิษฐานและสารภาพร้องไห้ทิ้งตัวลงต่อหน้าพระนิเวศของพระเจ้า’ (ข้อ 1ก) มีผู้มาร่วมกับเขา ‘ชุมนุมชนหมู่ใหญ่มากทั้งชายหญิงและเด็ก จากอิสราเอลประชุมต่อหน้าท่าน เพราะประชาชนร้องไห้อย่างขมขื่น’ (ข้อ 1ข)

เอสราอดอาหารอธิษฐานและโศกเศร้าต่อความไม่สัตย์ซื่อของประชากรของพระเจ้า มีผู้ที่มีความไม่สัตย์ซื่อนี้ทั้งหมด 113 คน 86 คน เป็น ‘พวกฆราวาส’ และ 27 คน เป็น ‘พวกปุโรหิต’ (คนเผ่าเลวี) การทรงเรียกให้มาเป็นผู้รับใช้คริสเตียนเต็มเวลานั้นไม่ได้ช่วยเพิ่มภูมิคุ้มกันต่อการล่อลวงเลย

ประเด็นสำคัญอย่างเจาะจงของตอนนี้คือ การที่ชาวอิสราเอลแต่งงานกับหญิงไม่เชื่อ ณ เวลานั้น น่าจะมีพิธีการที่คนไม่ใช่ชาวยิวสามารถที่จะเปลี่ยนความเชื่อได้ (อ่าน 6:21) และดูเหมือนว่าคนเหล่านี้ปฏิเสธที่จะทำดังที่ได้กล่าวไว้

เอสรากังวลว่าพวกเขาอาจจะดึงคู่สมรสของตน (มีผู้นำชนชาติอิสราเอลจำนวนมากรวมอยู่ในนี้) ให้ออกห่างจากพระเจ้า พระคัมภีร์หนุนใจให้คุณคิดให้ดีว่าคุณจะแต่งงานกับใคร เพื่อที่จะหลีกเลี่ยงการแต่งงานกับคนที่จะดึงคุณออกห่างจากพระเจ้า (อ่าน 2 โครินธ์ 6:14 และส่วนขยายความของวันที่ 3 กันยายน)

อย่างไรก็ตาม การหย่าร้างกับภรรยาของพวกเขา อาจดูเหมือนทำให้ความไม่สัตย์ซื่อนั้นแย่กว่าเดิม (เอสรา 10:19) และนี่ถือเป็นอีกตอนที่ยากที่เราได้อ่าน น่าสนใจว่ามันไม่เป็นเอกฉันท์ (ข้อ 15) หลังจากที่ความไม่สัตย์ซื่อเกิดขึ้น ทางแก้นั้นดูเหมือนไม่ค่อยสมบูรณ์นัก เมื่อมีประเด็นเหมือนกันนี้เกิดขึ้นในคริสตจักรช่วงพันธสัญญาใหม่ บรรดาผู้ที่แต่งงานกับคนไม่เชื่อนั้น ได้รับคำแนะนำที่ต่างออกไป พวกเขาถูกบอกให้อยู่ในการแต่งงานนั้น และให้เป็นแบบอย่างแห่งชีวิตและพระพรต่อคู่สมรสของพวกเขา (อ่าน 1 โครินธ์ 7; 1 เปโตร 3)

องค์พระเยซูเจ้า ขอทรงช่วยข้าพระองค์ที่จะรับผิดชอบต่อความบาปที่ข้าพระองค์ทำ และความบาปที่ส่งผลต่อชุมชน ที่ข้าพระองค์จะอธิษฐาน สารภาพ ร้องไห้คร่ำครวญ ทิ้งตัวลงต่อจำเพาะพระพักตร์พระเจ้าในการ กลับใจใหม่และแก้ไข เพื่อที่จะชัดเจนและจริงจังในการที่จะมีชีวิตที่สัตย์ซื่อต่อไปในอนาคต ขอบคุณที่ความหวังของเรา ยังคงเป็นความหวังสำหรับประชากรของพระเจ้า ขอบคุณที่ความหวังของเรานั้นอยู่ในองค์พระผู้เป็นเจ้า ‘ผู้ทรงรักษาสัจจะเป็นนิตย์’ (สดุดี 146:6)

Pippa Adds

สดุดี 146:8

‘พระยาห์เวห์ทรงพยุงผู้ถูกกดขี่ให้ลุกขึ้น’

พระคำข้อนี้เป็นเครื่องเตือนใจว่าในการเฉลิมฉลองทั้งหมดในเทศกาลคริสต์มาส มีคนจำนวนไม่น้อยที่กำลังเผชิญความยากลำบาก พระเจ้าจะพยุงคนเหล่านี้ขึ้นได้อย่างไร พระองค์อาจจะอยากใช้เราให้มีส่วนในการนี้

References

ข้อพระคัมภีร์อ้างอิงมาจากพระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 2011 สงวนสิทธิ์โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย (ยกเว้นข้อที่ระบุว่าเป็นฉบับอื่น)