Евангелле паводле Мацвея Раздзел 19
Раздзел 19
  1  #    
        Мк. 10:1; Ян. 10:40  І сталася, калі Ісус скончыў гэтыя словы, Ён выйшаў з Галілеі і прыйшоў у межы Юдэі за Ярдан.
  2І за Ім следам ішлі вялікія натоўпы, і там аздаравіў іх.
  3Потым падышлі да Яго фарысеі, выпрабоўваючы Яго і кажучы: «Ці дазволена чалавеку з якой-колечы прычыны пакінуць жонку сваю?»
  4  #    
        Род. 1:27; 5:2; Мк. 10:6  А Ён, адказваючы, гаворыць: «Ці не чыталі вы, што Той, Хто стварыў напачатку “мужчыну і жанчыну, стварыў іх”, –
  5  #    
        Род. 2:24; Мк. 10:5; 1Кар. 6:16; Эф. 5:29  і сказаў: “Таму пакіне чалавек бацьку і маці і злучыцца з жонкаю сваёй, і будуць двое адзіным целам”.
  6Значыць іх ужо не двое, але адно цела. Дык, што Бог злучыў, чалавек хай не разлучае».
  7  #    
        Паўт. Зак. 24:1-4; Мц. 5:31  Яны кажуць Яму: «Дык чаму Майсей пастанавіў, каб давалі ліст разводны і выпраўлялі?»
  8  #    
        Рым. 8:3; Геб. 3:15; Мк. 10:11; Лк. 16:18  Ён гаворыць: «Дзеля закамянеласці сэрца вашага дазволіў вам Майсей пакідаць жонку вашу; напачатку ж не было так.
  9Але кажу вам, што, хто выпраўляе жонку сваю, акрамя як з прычыны распусты, і жэніцца з іншаю, – чужаложыць. І хто з разведзенай ажаніўся – чужаложыць».
  10  #    
        1Кар. 7:1
        Кажуць Яму вучні Яго: «Калі такі абавязак чалавека перад жонкай, то лепш не жаніцца».
  11  #    
        Ян. 16:12; 1Кар. 7:2  Ён сказаў ім: «Не ўсе разумеюць гэтую навуку, а толькі тыя, каму дадзена.
  12  #    
        1Кар. 7:7; 1Цім. 4:1  Бо ёсць еўнухі, што такімі з улоння маці нарадзіліся, і ёсць еўнухі, якіх такімі людзі зрабілі, ды ёсць еўнухі, што самі сябе спаклалі дзеля Валадарства Нябеснага. Хто можа зразумець, няхай разумее».
  13  #    
        Мк. 10:13; Лк. 18:15  Аднойчы прывялі да Яго дзяцей, каб усклаў на іх рукі і памаліўся. Але вучні забаранялі ім.
  14  #    
        Лк. 18:17; 1Пёт. 2:2; 1Кар. 14:20  Тады Ісус гаворыць: «Пусціце дзяцей і не забараняйце ім прыходзіць да Мяне, бо такім належыць Валадарства Нябеснае».
  15І пасля таго, як усклаў на іх рукі, адышоў.
  16  #    
        Мк. 10:17; Лк. 10:25  І вось, нехта, падышоўшы, гаворыць Яму: «Настаўнік добры, што мне добрага зрабіць, каб здабыць жыццё вечнае?»
  17  #    
        Як. 1:17
        Ісус сказаў яму: «Што Мяне завеш добрым? Ніхто не добры, як толькі адзін Бог. А калі хочаш увайсці ў жыццё, спаўняй прыказанні».
  18  #    
        Вых. 20:13-16; Паўт. Зак. 5:17-20  Той кажа: «Якія?» А Ісус сказаў: «Не забівай, не чужалож, не крадзі, не сведчы фальшыва,
  19  #    
        Вых. 20:12; Паўт. Зак. 5:16; Святар. 19:18; Лк. 10:29; Гал. 5:14; Эф. 6:1    шануй бацьку і маці і любі блізкага свайго, як сябе самога».
  20  #    
        Плп. 3:6
        Кажа Яму юнак: «Усё гэта выконваў я ад маленства свайго. Чаго ж мне яшчэ не хапае?»
  21  #    
        Лк. 12:33; Дзеі 2:45; 1Кар. 13:3; 1Цім. 6:17  Гаворыць яму Ісус: «Калі хочаш быць дасканалым, ідзі, прадай тое, што маеш, і раздай убогім, і будзеш мець скарб на небе; і прыходзь, ідзі за Мной».
  22Калі юнак пачуў гэтае слова, адышоў сумны, бо меў вялікую маёмасць.
  23  #    
        Лк. 6:24; Як. 5:1  А Ісус сказаў Сваім вучням: «Сапраўды кажу вам: багацею цяжка ўвайсці ў Валадарства Нябеснае.
  24Ізноў кажу вам: лягчэй вярблюду прайсці праз вушка іголкі, чым багацею ўвайсці ў Валадарства Божае».
  25  #    
        Рым. 1:16
        І, пачуўшы гэта, вучні вельмі дзівіліся і казалі: «Хто тады можа збавіцца?»
  26  #    
        Лк. 1:37
        А Ісус, зірнуўшы, сказаў ім: «У людзей гэта немагчыма, але ў Бога ўсё магчыма».
  27  #    
        Лк. 5:11
        Тады, адказваючы, Пётра сказаў Яму: «Вось жа, мы пакінулі ўсё і пайшлі следам за Табой. Дык што ж будзе нам?»
  28  #    
        Лк. 22:28; 1Кар. 6:2; Адкр. 3:21  А Ісус сказаў ім: «Сапраўды кажу вам, што вы, хто пайшлі за Мною, у новым жыцці, калі засядзе Сын Чалавечы на пасадзе велічы Сваёй, засядзеце на дванаццаці пасадах і будзеце судзіць дванаццаць пакаленняў Ізраэля.
  29  #    
        Лк. 14:26
        І кожны, хто пакінуў дом, або братоў, або сясцёр, або бацьку, або маці, або жонку, або дзяцей, або зямлю дзеля імя Майго, у сто разоў болей атрымае і ўспадкаеміць жыццё вечнае.
  30  #    
        Мк. 10:31; Лк. 13:30  І многія першыя будуць апошнімі, і апошнія – першымі.
      Одоогоор Сонгогдсон:
Евангелле паводле Мацвея Раздзел 19: ББЧ
Тодруулга
Хуваалцах
Хувилах

Тодруулсан зүйлсээ бүх төхөөрөмждөө хадгалмаар байна уу? Бүртгүүлэх эсвэл нэвтэрнэ үү
© МХРБ «Біблейскае таварыства ў Рэспубліцы Беларусь», 2017
Евангелле паводле Мацвея Раздзел 19
Раздзел 19
  1  #    
        Мк. 10:1; Ян. 10:40  І сталася, калі Ісус скончыў гэтыя словы, Ён выйшаў з Галілеі і прыйшоў у межы Юдэі за Ярдан.
  2І за Ім следам ішлі вялікія натоўпы, і там аздаравіў іх.
  3Потым падышлі да Яго фарысеі, выпрабоўваючы Яго і кажучы: «Ці дазволена чалавеку з якой-колечы прычыны пакінуць жонку сваю?»
  4  #    
        Род. 1:27; 5:2; Мк. 10:6  А Ён, адказваючы, гаворыць: «Ці не чыталі вы, што Той, Хто стварыў напачатку “мужчыну і жанчыну, стварыў іх”, –
  5  #    
        Род. 2:24; Мк. 10:5; 1Кар. 6:16; Эф. 5:29  і сказаў: “Таму пакіне чалавек бацьку і маці і злучыцца з жонкаю сваёй, і будуць двое адзіным целам”.
  6Значыць іх ужо не двое, але адно цела. Дык, што Бог злучыў, чалавек хай не разлучае».
  7  #    
        Паўт. Зак. 24:1-4; Мц. 5:31  Яны кажуць Яму: «Дык чаму Майсей пастанавіў, каб давалі ліст разводны і выпраўлялі?»
  8  #    
        Рым. 8:3; Геб. 3:15; Мк. 10:11; Лк. 16:18  Ён гаворыць: «Дзеля закамянеласці сэрца вашага дазволіў вам Майсей пакідаць жонку вашу; напачатку ж не было так.
  9Але кажу вам, што, хто выпраўляе жонку сваю, акрамя як з прычыны распусты, і жэніцца з іншаю, – чужаложыць. І хто з разведзенай ажаніўся – чужаложыць».
  10  #    
        1Кар. 7:1
        Кажуць Яму вучні Яго: «Калі такі абавязак чалавека перад жонкай, то лепш не жаніцца».
  11  #    
        Ян. 16:12; 1Кар. 7:2  Ён сказаў ім: «Не ўсе разумеюць гэтую навуку, а толькі тыя, каму дадзена.
  12  #    
        1Кар. 7:7; 1Цім. 4:1  Бо ёсць еўнухі, што такімі з улоння маці нарадзіліся, і ёсць еўнухі, якіх такімі людзі зрабілі, ды ёсць еўнухі, што самі сябе спаклалі дзеля Валадарства Нябеснага. Хто можа зразумець, няхай разумее».
  13  #    
        Мк. 10:13; Лк. 18:15  Аднойчы прывялі да Яго дзяцей, каб усклаў на іх рукі і памаліўся. Але вучні забаранялі ім.
  14  #    
        Лк. 18:17; 1Пёт. 2:2; 1Кар. 14:20  Тады Ісус гаворыць: «Пусціце дзяцей і не забараняйце ім прыходзіць да Мяне, бо такім належыць Валадарства Нябеснае».
  15І пасля таго, як усклаў на іх рукі, адышоў.
  16  #    
        Мк. 10:17; Лк. 10:25  І вось, нехта, падышоўшы, гаворыць Яму: «Настаўнік добры, што мне добрага зрабіць, каб здабыць жыццё вечнае?»
  17  #    
        Як. 1:17
        Ісус сказаў яму: «Што Мяне завеш добрым? Ніхто не добры, як толькі адзін Бог. А калі хочаш увайсці ў жыццё, спаўняй прыказанні».
  18  #    
        Вых. 20:13-16; Паўт. Зак. 5:17-20  Той кажа: «Якія?» А Ісус сказаў: «Не забівай, не чужалож, не крадзі, не сведчы фальшыва,
  19  #    
        Вых. 20:12; Паўт. Зак. 5:16; Святар. 19:18; Лк. 10:29; Гал. 5:14; Эф. 6:1    шануй бацьку і маці і любі блізкага свайго, як сябе самога».
  20  #    
        Плп. 3:6
        Кажа Яму юнак: «Усё гэта выконваў я ад маленства свайго. Чаго ж мне яшчэ не хапае?»
  21  #    
        Лк. 12:33; Дзеі 2:45; 1Кар. 13:3; 1Цім. 6:17  Гаворыць яму Ісус: «Калі хочаш быць дасканалым, ідзі, прадай тое, што маеш, і раздай убогім, і будзеш мець скарб на небе; і прыходзь, ідзі за Мной».
  22Калі юнак пачуў гэтае слова, адышоў сумны, бо меў вялікую маёмасць.
  23  #    
        Лк. 6:24; Як. 5:1  А Ісус сказаў Сваім вучням: «Сапраўды кажу вам: багацею цяжка ўвайсці ў Валадарства Нябеснае.
  24Ізноў кажу вам: лягчэй вярблюду прайсці праз вушка іголкі, чым багацею ўвайсці ў Валадарства Божае».
  25  #    
        Рым. 1:16
        І, пачуўшы гэта, вучні вельмі дзівіліся і казалі: «Хто тады можа збавіцца?»
  26  #    
        Лк. 1:37
        А Ісус, зірнуўшы, сказаў ім: «У людзей гэта немагчыма, але ў Бога ўсё магчыма».
  27  #    
        Лк. 5:11
        Тады, адказваючы, Пётра сказаў Яму: «Вось жа, мы пакінулі ўсё і пайшлі следам за Табой. Дык што ж будзе нам?»
  28  #    
        Лк. 22:28; 1Кар. 6:2; Адкр. 3:21  А Ісус сказаў ім: «Сапраўды кажу вам, што вы, хто пайшлі за Мною, у новым жыцці, калі засядзе Сын Чалавечы на пасадзе велічы Сваёй, засядзеце на дванаццаці пасадах і будзеце судзіць дванаццаць пакаленняў Ізраэля.
  29  #    
        Лк. 14:26
        І кожны, хто пакінуў дом, або братоў, або сясцёр, або бацьку, або маці, або жонку, або дзяцей, або зямлю дзеля імя Майго, у сто разоў болей атрымае і ўспадкаеміць жыццё вечнае.
  30  #    
        Мк. 10:31; Лк. 13:30  І многія першыя будуць апошнімі, і апошнія – першымі.
      Одоогоор Сонгогдсон:
:
Тодруулга
Хуваалцах
Хувилах

Тодруулсан зүйлсээ бүх төхөөрөмждөө хадгалмаар байна уу? Бүртгүүлэх эсвэл нэвтэрнэ үү
© МХРБ «Біблейскае таварыства ў Рэспубліцы Беларусь», 2017