«Эхь, – жаваб гана Аллагьди ахварай, – Заз чизва хьи, вуна и кар ягь михьи яз авуна. Гьавиляй За ваз а паб жуванди ийидай мумкинвал ганач – вун Зи вилик гунагькар хьуникай хвена. Амма гила ам гъуьлуьв вахце. Ам пайгъамбар я, ва ада вун текьена амукьун патал дуьа ийида. Чир хьухь: вуна ам гъуьлуьв вахкун тавуртӀа, вунни рекьида, ви патарив гвайбурни!»