Исус Навин 11:1-23
Исус Навин 11:1-23 Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (66 книги) (MK2006)
Кога го чу тоа хацорскиот цар Јавин, прати луѓе кај мадонскиот цар Јовав и кај шимронскиот цар, и кај ахшафскиот цар, и кај царевите, што живееја на планината откај север, и во долината јужно од Генисаретското Езеро и во рамнината и на височините кај Дор на запад. И кај приморските Хананци, што живееја на исток, и кај приморските Аморејци, и кај Хитијците, и кај Перизијците и Јевусијците, кои живееја во планината, и кај Евејците, што живееја во подножјето на Ермон, во регионот Мицпа. И излегоа сите тие цареви, а со нив и многу луѓе, толку многу колку песокот во Приморјето, со коњи и многу коли. И слегоа сите тие цареви, па се соединија и се сместија кај езерото Мером, за да војуваат против Израел. Но Господ му рече на Исус: „Не плаши се од нив, зашто утре, во ова време, ќе им ги предадам нив сите на синовите Израелови, за да ги убијат; а на коњите да им ги пресечат жилите и колите со оган да ги изгорат.“ Исус и со него сите способни за војна излегоа ненадејно против нив кај Меромското Езеро и ги нападнаа. И Господ ги предаде во рацете Израелови, и тие ги разбија и ги гонеа дури до големиот град Сидон и до Мисрефот-Маим и до долината на Мицпа на исток, и ги убиваа сѐ додека од нив не остана никој жив. И постапи Исус со нив така, како што му рече Господ: на коњите им ги пресече жилите, а колите им ги изгоре со оган. Во исто време Исус, откако се врати, го презеде Асор и царот негов го уби со меч. Асор, пак, порано беше главен град на сите тие царства; и погуби со меч сѐ живо, што беше во него, и не остави во него ниедна жива душа. А Асор, тој го изгоре со оган. И сите градови на тие цареви ги зазеде Исус, и царевите со меч ги уби, како што беше заповедал Мојсеј, слугата Господов. Но, сите тие утврдени градови, Израел не ги изгоре, освен Асор, кој го запали Исус. А сето богатство од тие градови и добитокот го запленија синовите Израелови; сите луѓе, пак, ги убија со меч, така што сите беа истребени; не оставија ниту една жива душа. Како што му беше заповедал Господ на Својот слуга Мојсеј, така Мојсеј му заповеда на Исус, а Исус така и направи: не отстапи ниту од еден збор во сѐ што му беше заповедал Господ на Мојсеј. Така ја презеде Исус целата онаа земја: планинската област и целата земја Негев и целата земја Гесем, како и рамнината на запад, и планината Израелова, и полињата, од планината Халак, која се протега кон Сеир, и дури до Ваал-Гад, во долината на Ливан, под планината Ермон, и сите цареви нивни ги фати и ги уби. Долго време Исус војуваше со тие цареви. И немаше ниеден град, кој Господ не му го предаде на Израел, освен Гаваон во кој живееја Евејците; сите тие со борба ги зазедоа; зашто од Господ беше тоа, тие да го ожесточат срцето свое и да започнат борба против Израел за да бидат фрлени во проклетство и за нив да нема милост, туку да бидат погубени така, како што му беше заповедал Господ на Мојсеј. Во тоа време пристигна Исус и ги нападна Анакијците на планината, во Хеврон, во Давир, во Анав, по целата планина Израелова, и по целата планина Јудина со градовите нивни и ги фрли во проклетство. Од Анакијците не остана ниеден во земјата на синовите Израелови; останаа само во Газа, во и во Ашдод. Така ја презеде Исус целата земја, како што му беше заповедал Господ на Мојсеј, и му ја предаде Исус во наследство на Израел, откако ја раздели на племињата нивни. И земјата престана да војува.
Исус Навин 11:1-23 Библија: Стариот и Новиот Завет, Константинов (MKB)
Кога го чу сѐ тоа Јавин, цар на Асор, ги извести: Јовав, царот на Мадона, и царот на Симрона, и царот на Ахсафа, и царевите на север, во Горјето, и во Араба јужно од Хинерот, и во Шефела, и на височините на Дор спрема морето; Ханаанците на исток и запад, Аморејците, Хетејците, Ферезејците и Евусејците во планините, Евејците под Ермон во земјата Миспа. Сите тие излегоа со своите чети, со мноштво што беше како песок на морскиот брег, и со многу коњи и коли. И така сите тие цареви се здружија и поставија логор заедно покрај водите на Мером, за да се борат против Израел. Тогаш Господ му рече на Исуса: „Не бој се од нив, зашто утре во ова доба ќе направам сите да бидат погубени пред Израел; пресечи им ги жилите на нивните коњи, а нивните коли изгори ги со оган.“ Исус ги поведе против нив сите свои војници, ги нападна одненадеж при водите на Мером и удри на нив. И Господ ги предаде во рацете на Израелците, па тие ги поразија и ги протераа сѐ до Големиот Сидон и до Мисрефот-Маим и до рамницата Миспа на исток; и така ги поразија па никој не преживеа. Исус направи како што му нареди Господ: ги пресече жилите на нивните коњи, а нивните коли ги изгоре со оган. Во исто време Исус се врати и го зазеде Асор, а неговиот цар го погуби со меч. Некогаш Асор им беше главен град на сите тие царства. Убија сѐ со острилото на мечот, извршувајќи го проклетството „херем.“ Не остана ништо живо, а Асор го изгореа со оган. Исус ги покори сите градови на оние цареви и ги погуби царевите со острилото на мечот, извршувајќи го „херемот,“ проклетството, како што беше заповедал Мојсеј, Божјиот Слуга. Од другите градови, што се креваа на своите брежиња, Израелците не изгореа ниеден, освен Асор, што го опожари Исус. Сиот плен од тие градови и добитокот, Израелевите синови ги поделија меѓу себе, а сите луѓе ги погубија со острилото на мечот, ги истребија, и не остана ни жива душа. Сѐ што Господ му заповеда на Својот слуга Мојсеј, Мојсеј му заповеда на Исуса, а Исус изврши сѐ, не изоставајќи ништо од сѐ што Господ му беше заповедал на Мојсеја. Така Исус ја зазеде целата земја: Горјето, сиот Негев и сета земја Госен, Шефел, Араба, Израелското Горје и неговите брежиња, од гората Алак, што се издига кон Сир, па до Вал Гад, во ливанската рамница под планината Ермон; ги зароби сите нивни цареви, ги порази и ги погуби. Исус војуваше долго време со тие цареви. Немаше ниту еден град кој склучил мир со Израелевите синови, освен Евејците, кои живееја во Гаваон: сите ги зазедоа со војна. Господ им ги окорави срцата, па излегоа во бој против Израел и паднаа под „херем,“ проклетство без смилување, за да бидат истребени, како што Господ му заповеда на Мојсеја. Во тоа време дојде Исус и ги истреби Енакимците од Горјето, од Хеврон, од Давир, од Анава, од сето Јудино Горје и од сето Израелево Горје: ги предаде на „Херем,“ на уништување, нив и сите нивни градови. Така не остана ниеден Енакимец во сета земја на Израелевите синови, освен во Газа, Гат и Азот. Исус ја зазеде сета земја, како што Господ му беше рекол на Мојсеја, и му ја даде во наследство на Израел, поделувајќи ја по племињата.