خروج 21
21
طرز رفتار با غلامان
(تثنیه 15:12-18)
1«این احکام را به بنی‌اسرائیل اعلام کن: 2اگر یک غلام عبرانی بخری، بعد از شش سال خدمت، در سال هفتم بدون پرداخت بهایی آزاد شود. 3اگر موقعی که غلام تو شد، مجرّد بود، زمان رفتن تنها برود. امّا اگر موقعی که غلام تو شد، متأهل بود، زمان رفتن همسرش را نیز با خود ببرد. 4اگر ارباب او برایش زن گرفته باشد و او از آن زن صاحب پسران و دخترانی شده باشد، آن زن و فرزندان متعلّق به ارباب می‌باشند و آن غلام باید تنها از آنجا برود. 5امّا اگر آن غلام بگوید ارباب و زن و فرزندانم را دوست دارم و نمی‌خواهم آزاد بشوم، 6اربابش او را به حضور خدا در عبادتگاه ببرد و در آنجا در مقابل در یا چهارچوب آن، گوش او را با درفش سوراخ کند؛ به‌این‌ترتیب، آن غلام تا آخر عمرش متعلّق به آن ارباب خواهد بود.
7«اگر کسی دختر خود را به‌عنوان کنیز بفروشد، آن دختر مثل غلامان آزاد نشود. 8اگر کسی دختری را بخرد تا با او ازدواج کند ولی بعداً از او خوشش نیاید، آنگاه می‌باید دوباره به پدرش فروخته شود و ارباب او حقّ ندارد وی را به بیگانگان بفروشد، و به‌این‌ترتیب به او خیانت نماید. 9اگر کسی کنیزی بخرد تا او را به پسرش بدهد، باید مطابق رسومی که برای دختران آزاد مرسوم است با او رفتار کند. 10اگر زن دیگری بگیرد، نباید زن اوّل خود را از غذا و لباس و رابطهٔ زناشویی محروم نماید. 11اگر این سه چیز را انجام ندهد، باید او را بدون درخواست بهایی آزاد کند.
قوانین دربارۀ کارهای خلاف
12«هر‌کس که کسی را بزند و او را بکُشد، باید کشته شود. 13امّا اگر قصد کشتن او را نداشت، بلکه خدا آن را روا داشته است، آنگاه من جایی را معیّن می‌کنم که به آنجا فرار کند. 14ولی اگر کسی نقشه بکشد و به‌عمد شخص دیگری را بکُشد، او باید کشته شود، حتّی اگر به قربانگاه من پناه ببرد.
15«کسی که پدر یا مادر خود را بزند، باید کشته شود.
16«کسی که شخصی را برباید تا بفروشد یا به‌عنوان غلام نزد خود نگه دارد، باید کشته شود.
17«کسی که پدر یا مادر خود را لعنت کند، باید کشته شود.
18«اگر موقع دعوا، یکی از دو طرف، دیگری را با سنگ یا مشت بزند، به‌طوری‌که او نمیرد ولی بستری شود 19و بعد بتواند با عصا راه برود، کسی که او را زده، بی‌گناه است، امّا باید غرامت دوران بیکاری و مخارج معالجه او را بپردازد.
20«اگر کسی غلام یا کنیز خود را با عصا بزند به‌طوری‌که در همان وقت بمیرد، باید مجازات شود. 21ولی اگر یکی دو روز بعد بمیرد، مجازات نشود، چون آن غلام یا کنیز جزو دارایی او بوده و همین ضرر برای او کافی است.
22«اگر در موقع دعوا، زن حامله‌ای را بزنند و او بچّه‌اش را بیندازد ولی صدمۀ دیگری به او وارد نشود، کسی که او را زده، باید جریمه‌ای را که شوهر آن زن معیّن می‌کند و قاضی آن را تأیید می‌کند، بپردازد. 23امّا اگر صدمۀ دیگری وارد شود، در‌آن‌صورت جان به‌عوض جان، 24چشم به‌عوض چشم، دندان به‌عوض دندان، دست به‌عوض دست، پا به‌عوض پا،#21:24 متّی ۵:۳۸ نقل قول از این آیه می‌باشد. 25داغ به‌عوض داغ، زخم به‌عوض زخم و ضربه به‌عوض ضربه.
26«اگر کسی غلام یا کنیز خود را طوری بزند که چشمش از بین برود، باید او را در عوض چشمش آزاد کند. 27اگر دندان او را بشکند، باید او را در عوض دندانش آزاد کند.
مسئولیّت مالک‌ها
28«اگر گاو نری با شاخ خود مرد یا زنی را بکُشد، باید آن گاو نر را سنگسار کنند و گوشتش را هم نخورند، امّا صاحبش مجازات نشود. 29امّا اگر آن گاو قبلاً هم شاخ می‌زده و صاحبش می‌دانسته و باوجوداین آن گاو را مهار ننموده و آن گاو مرد یا زنی را کشته است، گاو را سنگسار کنند و صاحبش را نیز بکُشند. 30امّا اگر جریمه‌ای معیّن کنند، او باید آن بها را بپردازد و جان خود را خلاص کند. 31اگر گاو دختر یا پسری را بکُشد، همین قانون اجرا می‌شود. 32اگر گاو غلام یا کنیزی را بکُشد، صاحبش باید سی تکّه نقره#21:32 در عبری سی شِکِل نوشته شده که هر شِکِل برابر با ۵.۱۱ گرم نقره می‌باشد. به‌عنوان جریمه به صاحب غلام یا کنیز بپردازد و گاو را نیز سنگسار کنند.
33«اگر کسی روی چاهی را باز بگذارد و یا چاهی بکند و روی آن را نپوشاند و گاو یا الاغی در آن چاه بیفتد، 34صاحب چاه باید قیمت آن حیوان را بپردازد و لاشۀ حیوان را برای خودش بردارد. 35اگر گاو کسی، گاو همسایه را بزند و آن گاو بمیرد، صاحبان گاوها آن گاو زنده را بفروشند و قیمت آن را همراه با لاشهٔ گاو مُرده، بین خود بطور مساوی تقسیم نمایند. 36امّا اگر معلوم شود که آن گاو قبلاً شاخ می‌زده و صاحبش او را مهار نکرده است، باید گاو زنده‌ای را به‌عوض گاو بدهد و لاشۀ گاو مُرده را برای خود بردارد.
Селектирано:
خروج 21: مژده
Нагласи
Сподели
Копирај
Дали сакаш да ги зачуваш Нагласувањата на сите твои уреди? Пријави се или најави се
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023
خروج 21
21
طرز رفتار با غلامان
(تثنیه 15:12-18)
1«این احکام را به بنی‌اسرائیل اعلام کن: 2اگر یک غلام عبرانی بخری، بعد از شش سال خدمت، در سال هفتم بدون پرداخت بهایی آزاد شود. 3اگر موقعی که غلام تو شد، مجرّد بود، زمان رفتن تنها برود. امّا اگر موقعی که غلام تو شد، متأهل بود، زمان رفتن همسرش را نیز با خود ببرد. 4اگر ارباب او برایش زن گرفته باشد و او از آن زن صاحب پسران و دخترانی شده باشد، آن زن و فرزندان متعلّق به ارباب می‌باشند و آن غلام باید تنها از آنجا برود. 5امّا اگر آن غلام بگوید ارباب و زن و فرزندانم را دوست دارم و نمی‌خواهم آزاد بشوم، 6اربابش او را به حضور خدا در عبادتگاه ببرد و در آنجا در مقابل در یا چهارچوب آن، گوش او را با درفش سوراخ کند؛ به‌این‌ترتیب، آن غلام تا آخر عمرش متعلّق به آن ارباب خواهد بود.
7«اگر کسی دختر خود را به‌عنوان کنیز بفروشد، آن دختر مثل غلامان آزاد نشود. 8اگر کسی دختری را بخرد تا با او ازدواج کند ولی بعداً از او خوشش نیاید، آنگاه می‌باید دوباره به پدرش فروخته شود و ارباب او حقّ ندارد وی را به بیگانگان بفروشد، و به‌این‌ترتیب به او خیانت نماید. 9اگر کسی کنیزی بخرد تا او را به پسرش بدهد، باید مطابق رسومی که برای دختران آزاد مرسوم است با او رفتار کند. 10اگر زن دیگری بگیرد، نباید زن اوّل خود را از غذا و لباس و رابطهٔ زناشویی محروم نماید. 11اگر این سه چیز را انجام ندهد، باید او را بدون درخواست بهایی آزاد کند.
قوانین دربارۀ کارهای خلاف
12«هر‌کس که کسی را بزند و او را بکُشد، باید کشته شود. 13امّا اگر قصد کشتن او را نداشت، بلکه خدا آن را روا داشته است، آنگاه من جایی را معیّن می‌کنم که به آنجا فرار کند. 14ولی اگر کسی نقشه بکشد و به‌عمد شخص دیگری را بکُشد، او باید کشته شود، حتّی اگر به قربانگاه من پناه ببرد.
15«کسی که پدر یا مادر خود را بزند، باید کشته شود.
16«کسی که شخصی را برباید تا بفروشد یا به‌عنوان غلام نزد خود نگه دارد، باید کشته شود.
17«کسی که پدر یا مادر خود را لعنت کند، باید کشته شود.
18«اگر موقع دعوا، یکی از دو طرف، دیگری را با سنگ یا مشت بزند، به‌طوری‌که او نمیرد ولی بستری شود 19و بعد بتواند با عصا راه برود، کسی که او را زده، بی‌گناه است، امّا باید غرامت دوران بیکاری و مخارج معالجه او را بپردازد.
20«اگر کسی غلام یا کنیز خود را با عصا بزند به‌طوری‌که در همان وقت بمیرد، باید مجازات شود. 21ولی اگر یکی دو روز بعد بمیرد، مجازات نشود، چون آن غلام یا کنیز جزو دارایی او بوده و همین ضرر برای او کافی است.
22«اگر در موقع دعوا، زن حامله‌ای را بزنند و او بچّه‌اش را بیندازد ولی صدمۀ دیگری به او وارد نشود، کسی که او را زده، باید جریمه‌ای را که شوهر آن زن معیّن می‌کند و قاضی آن را تأیید می‌کند، بپردازد. 23امّا اگر صدمۀ دیگری وارد شود، در‌آن‌صورت جان به‌عوض جان، 24چشم به‌عوض چشم، دندان به‌عوض دندان، دست به‌عوض دست، پا به‌عوض پا،#21:24 متّی ۵:۳۸ نقل قول از این آیه می‌باشد. 25داغ به‌عوض داغ، زخم به‌عوض زخم و ضربه به‌عوض ضربه.
26«اگر کسی غلام یا کنیز خود را طوری بزند که چشمش از بین برود، باید او را در عوض چشمش آزاد کند. 27اگر دندان او را بشکند، باید او را در عوض دندانش آزاد کند.
مسئولیّت مالک‌ها
28«اگر گاو نری با شاخ خود مرد یا زنی را بکُشد، باید آن گاو نر را سنگسار کنند و گوشتش را هم نخورند، امّا صاحبش مجازات نشود. 29امّا اگر آن گاو قبلاً هم شاخ می‌زده و صاحبش می‌دانسته و باوجوداین آن گاو را مهار ننموده و آن گاو مرد یا زنی را کشته است، گاو را سنگسار کنند و صاحبش را نیز بکُشند. 30امّا اگر جریمه‌ای معیّن کنند، او باید آن بها را بپردازد و جان خود را خلاص کند. 31اگر گاو دختر یا پسری را بکُشد، همین قانون اجرا می‌شود. 32اگر گاو غلام یا کنیزی را بکُشد، صاحبش باید سی تکّه نقره#21:32 در عبری سی شِکِل نوشته شده که هر شِکِل برابر با ۵.۱۱ گرم نقره می‌باشد. به‌عنوان جریمه به صاحب غلام یا کنیز بپردازد و گاو را نیز سنگسار کنند.
33«اگر کسی روی چاهی را باز بگذارد و یا چاهی بکند و روی آن را نپوشاند و گاو یا الاغی در آن چاه بیفتد، 34صاحب چاه باید قیمت آن حیوان را بپردازد و لاشۀ حیوان را برای خودش بردارد. 35اگر گاو کسی، گاو همسایه را بزند و آن گاو بمیرد، صاحبان گاوها آن گاو زنده را بفروشند و قیمت آن را همراه با لاشهٔ گاو مُرده، بین خود بطور مساوی تقسیم نمایند. 36امّا اگر معلوم شود که آن گاو قبلاً شاخ می‌زده و صاحبش او را مهار نکرده است، باید گاو زنده‌ای را به‌عوض گاو بدهد و لاشۀ گاو مُرده را برای خود بردارد.
Селектирано:
:
Нагласи
Сподели
Копирај
Дали сакаш да ги зачуваш Нагласувањата на сите твои уреди? Пријави се или најави се
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023