Ви зборувам вистина во името на Христос, не лажам – тоа го сведочи мојата совест во Светиот Дух – дека има голема тага и непрестана болка во моето срце. Зашто повеќе би сакал јас да бидам проклет и одвоен од Христос за браќата свои, моите сродници по тело. Тие се Израелци – ним им припаѓа посинувањето и славата и заветите, ним им беше даден Законот, и богослужењето и ветувањата; нивни се и татковците, од кои потекнува и Христос, Кој е Бог на сите, благословен до века. Амин! А не е можно словото Божјо да изневерило: бидејќи не се Израел сите оние што се од Израел. Ниту, пак, се сите потомци Авраамови, затоа што се негови чеда; но речено е: „Од Исак потомството ќе се нарече со твое име.“ Односно, не чедата на телото се чеда Божји, туку чедата на ветувањето ќе се признаат како потомци. Бидејќи зборовите на ветувањето се овие: „Во тоа време ќе дојдам и Сара ќе има син.“ И не само таа, но и Ревека, која наеднаш зачна од Исак, нашиот татко, зашто, уште додека не се беа родиле близнаците и сѐ уште ништо не беа направиле, добро или лошо, за да остане Божјата одлука, онаа според слободен избор, да не зависат од делата, туку според Оној Кој повикува, ѝ беше речено: „Постариот ќе му служи на помладиот“, како што е напишано: „Јаков го возљубив, а Исав го намразив.“ Што да речеме пак? Зар има неправда во Бога? Никако! Зашто Тој му рече на Мојсеј: „Ќе покажам милост кон оној што ќе го помилувам, и сожалување кон оној што ќе го сожалам.“ И затоа, изборот не зависи од оној кој пожелува, ниту од оној кој трча, туку од Бога, Кој покажува милост. Зашто Писмото му вели на фараонот: „Токму за тоа те издигнав, за да ја покажам над тебе Својата моќ и името Мое да биде проповедано по целата земја.“ Па така, му искажува милост кому што сака, и го закоравува кого што сака.