Вака му вели Господ Бог на Едом: „Чувме глас од Господ, гласник е испратен меѓу народите: ‚Станете, да војуваме против него!‘“ Еве, те направив најмал меѓу народите, многу си презрен. Гордоста на твоето срце те измами, тебе, кој живееш во камени пештери, во својот висок дом, и му велиш на своето срце: „Кој е тој што ќе ме собори на земја?“ И да се кренеш високо како орел, да направиш гнездо меѓу ѕвездите, и оттаму ќе те симнам, говори Господ. Крадци кога би дошле кај тебе, или ноќни разбојници, зар не би украле онолку колку што сакаат? Берачи на грозје ако би те нападнале, зар би оставиле нешто за доберување? Како беше пребран Исав, и како му ги пребараа сите негови сокриени работи! До граница те избркаа, сите твои сојузници те измамија и оние што јадат со тебе, стапица ти поставија – тоа не може да се разбере! Во оној ден, вели Господ, ќе ги погубам мудрите во земјата едомска и разумните во гората Исавова. И јунаците твои ќе се уплашат, Темане, за да се истребат сите од гората Исавова.
Поради насилството и заради убиството, што му го направи на братот твој Јаков, со срам ќе бидеш покриен и ќе бидеш отфрлен засекогаш. Во оној ден кога ти си стоеше настрана; во оној ден кога туѓинци му го изнесуваа богатството и кога туѓинци влегуваа низ вратата негова и фрлаа ждрепка за Ерусалим, беше и ти како еден од нив. Не радувај се на несреќниот ден на твојот брат ниту на пропаста на синовите Јудини, а уште помалку да ја отвораш устата своја во денот на нивните страдања. Не провалувај низ вратата на Мојот народ во денот на неговата неволја, не насладувај се на нивното зло во денот на нивната погибел, и не земај од имотот нивни во денот на нивната пропаст. И не стој на нивните крстопати, за да ги убиваш оние што бегаат, ниту да ги предаваш оние, што преживеале во денот на нивната неволја.