И Го доведоа Исус кај првосвештеникот, и се собраа таму сите првосвештеници, старешини и книжници. А Петар врвеше по Него оддалеку и влезе внатре, во дворот на првосвештеникот; па седна со слугите и се грееше на огнот. Првосвештениците и целиот Синедрион бараа сведоштва против Исус, за да Го убијат, и не наоѓаа. Зашто мнозина лажно сведочеа против Него, но тие сведоштва не се сложуваа. И станаа некои, па сведочеа лажно против Него, велејќи: „Чувме кога Тој говореше: ‚Ќе го урнам овој ракотворен храм и по три дни ќе соѕидам друг, неракотворен.‘“ Но ни тоа нивно сведочење не беше еднакво. И првосвештеникот, откако застана на средина, Го праша Исуса говорејќи: „Ништо ли не одговараш? Што сведочат овие против Тебе?“ Но Тој молчеше и ништо не одговараше. Првосвештеникот пак Го праша и Му рече: „Ти ли си Христос, Синот на Благословениот?“ Исус рече: „Јас сум; и ќе Го видите Синот Човечки како седи од десната страна на Силата и како иде на облаците небески.“ А првосвештеникот, пак, ја раскина облеката своја, рече: „Зошто ни се повеќе сведоци? Чувте како хули на Бога; што мислите?“ И сите тие се согласија дека заслужува смрт. А некои почнаа да плукаат на Него, да Му го покриваат лицето, да Го удираат и да Му велат: „Проречи!“ И слугите Го удираа по образите.
Кога Петар беше долу во дворот, дојде една од слугинките на првосвештеникот, па, штом го виде Петар како се грее, погледна во него и рече: „И ти беше со Исус од Назарет.“ Но тој одрече, велејќи: „Не знам, ниту разбирам што говориш.“ И излезе надвор пред дворот и запеа петел. Слугинката, кога го виде повторно, почна да им зборува на оние што стоеја таму: „И овој е од нив!“ Тој пак одрече. Подоцна, оние, што стоеја таму, му рекоа на Петар: „Навистина, и ти си од нив; бидејќи си Галилеец, а и говорот ти е таков!“ А тој почна да се колне и се заколна: „Не Го познавам Овој Човек, за Кого говорите!“ И по вторпат петел запеа. Петар се сети на зборовите, што му ги кажа Исус: „Уште пред двапати петел да запее, трипати ќе се одречеш од Мене.“ И почна да плаче.