Марко 10:13-31

И донесуваа кај Него деца, за да се допре до нив, но учениците им забрануваа (на оние што ги носеа). И кога го виде тоа Исус, негодува­ше и рече: „Оставете ги децата да доа­ѓа­ат кај Мене и не пречете им, зашто на такви е царството Божјо. Вистина ви велам, кој не го прима царството Божјо како дете, тој нема да влезе во него.“ Прегрнувајќи ги, ги положи рацете врз нив и ги благословуваше. А кога излегуваше на пат, дотрча некој, падна на колена пред Него и Го праша: „Учителе добар, што треба да направам, за да наследам живот вечен?“ Исус му рече: „Зошто ме нарекуваш добар? Никој не е добар, освен еди­ниот Бог! Заповедите ги знаеш: не прељубо­деј­ствувај; не кради; не сведочи лажно; не навредувај; почитувај ги татка си и мај­ка си.“ А тој Му одговори и рече: „Учи­те­ле, сето тоа сум го запазил уште од младоста своја.“ Кога го погледна Исус, му омиле, па рече: „Уште една работа ти недостасува: оди и продај сѐ што имаш, раздај го на сиромаси и ќе имаш богатство на небото; па дојди и врви по Мене.“ Кога ги чу овие зборови, тој се из­ненади и си отиде нажален, зашто има­ше големо богатство. И кога погледа Исус, им рече на учениците Свои: „Колку е тешко за бо­гатите да влезат во царството Божјо!“ А учениците се уплашија од збо­ровите Негови. Но Исус пак им одгово­ри и рече: „Чеда, колку им е тешко на оние, што се надеваат на богатството, да влезат во царството Божјо! Полесно камила ќе влезе низ игле­ни уши, отколку богат човек во цар­ството Божјо.“ А тие се чудеа многу и си велеа ме­ѓу себе: „Тогаш, кој може да се спаси?“ Кога ги погледа Исус, им рече: „За луѓето тоа не е можно, но не и за Бога; зашто за Бога сѐ е можно!“ И Петар почна да Му говори: „Ете, ние оставивме сѐ и по Тебе одиме.“ А Исус одговори и рече: „Вистина ви велам: нема таков што оставил куќа, или браќа, или сестри, или татко, или мајка, или жена, или деца, или имот, заради Мене и Евангелието, а да не примил, и тоа сега, во ова време, стопати повеќе од куќи, и браќа, и сестри, и татко, и мајка, и деца, и нив­је, а во идниот век – и живот вечен. И мнозина први ќе бидат последни, а последните – први.“