Лого на YouVersion
Икона за пребарување

Марко 1:1-45

Марко 1:1-45 MK2006

Почеток од Евангелието на Исус Христос, Син Божји. Како што е напишано кај проро­к Исаија: „Еве, Јас го испраќам пред ли­цето Твое Мојот ангел, кој ќе го при­готви Твојот пат пред Тебе: ‚Гласот на оној, што вика во пустината: пригответе го патот на Господ, из­рамнете ги патеките Негови.‘“ Се јави Јован, крштавајќи во пустината и проповедајќи покајно крштавање за проштавање на гревовите. И доаѓаа кај него од целата Јудејска страна и од Ерусалим, и тој ги крш­та­ва­ше сите во реката Јордан, а тие ги ис­по­ведаа своите гревови. А Јован носеше облека од камилски влакна и појас од кожа околу половината своја, и се хранеше со скакулци и див мед. Тој проповедаше, велејќи: „По мене иде Посилниот од мене, на Кого не сум достоен да се наведнам и да Му ги од­вр­зам ремењата од обувките Негови. Јас ве крстив со вода, а Тој ќе ве крс­ти со Дух Свети.“ А во оние дни дојде Исус од Назарет Галилејски и се крсти од Јован во Јор­дан. И кога излегуваше од водата, вед­наш виде како се отвораат небесата, и Духот, во вид на гулаб, како слегува над Него. И се чу глас од небесата: „Ти си Мојот возљубен Син, Кој е по Мојата волја.“ Веднаш потоа Духот Го изведе во пустината. И беше таму, во пустината, че­ти­ри­е­сет дни искушуван од сатаната; беше со ѕверови и ангелите Му служеа. А потоа, откако Јован беше зат­во­рен, дојде Исус во Галилеја и ја про­по­ведаше радосната вест за царството Божјо, и велеше: „Времето се исполни и царството Божјо наближи; покајте се и верувајте во Евангелието.“ И, одејќи покрај Галилејското Мо­ре, Исус го виде Симон и брат му Ан­дреј како фрлаат мрежа во морето, зашто беа рибари. Исус им рече: „Врвете по Мене и Јас ќе ве направам ловци на луѓе!“ И тие веднаш ги оставија мрежите и тргнаа по Него. Па, штом одмина малку, го виде Ја­ков Заведеев и брат му Јован, исто така во кораб како ги крпат мрежите свои; веднаш ги повика и нив. И тие, ос­тавајќи го татка си Заведеј во коработ со наемниците, тргнаа по Него. И дојдоа во Капернаум; и веднаш во саботата Тој влезе во синагогата и поу­чуваше. И се чудеа на Неговата наука, заш­то Тој ги учеше како Оној што има власт, а не како книжниците. Имаше во синагогата нивна човек со нечист дух, и извика, говорејќи: „Што имаш Ти со нас, Исусе од На­зарет! Си дошол ли да нѐ погубиш? Те знам Кој си Ти, Светец Божји!“ Но Исус му заповеда, велејќи: „Молкни и излези од него!“ Тогаш го стресе нечистиот дух, па извика со силен глас и излезе од него. И сите се стресоа од ужас, така што еден со друг се прашуваа и велеа: „Што е ова!? Ново учење со власт; Тој и на нечистите духови им заповеда, и тие Му се покоруваат!“ И одеднаш се разнесе глас за Него по целиот Галилејски крај. Штом излегоа од синагогата, дојдоа со Јаков и Јован во куќата на Симон и Андреј. А тештата на Симон лежеше од треска; и веднаш Му јавија за неа. Тој пристапи, ја фати за рака и ја подигна; и треската веднаш ја остави; и таа стана и ги служеше. А приквечер, кога заоѓаше сонцето, кај Него донесуваа секакви болни и бесомачни. И целиот град се беше собрал пред портата. И излекува мнозина што страдаа од разни болести; истера многу демони и не им дозволуваше на демоните да зборуваат, зашто Го знаеја. А утредента, во темни зори, стана, излезе и отиде на пусто место и таму се молеше. А Симон, и оние што беа со Него, тргнаа да Го бараат; па, кога Го најдоа, Му рекоа: „Сите Те бараат!“ А Тој им рече: „Да појдеме до блис­ките села и градови, и таму да про­по­ве­дам, зашто затоа сум дошол.“ И проповедаше во нивните синагоги. И дојде кај Него еден лепрозен, па, молејќи Го, падна пред Него и Му рече: „Ако сакаш, можеш да ме очистиш.“ Смилувајќи се, Исус протегна рака, се допре до него и му рече: „Сакам! Очисти се!“ И штом го рече тоа, се изгуби лепрата од него, и тој стана чист; откако му за­по­веда, го отпушти, и му рече: „Гледај, никому ништо да не кажуваш; но оди, покажи му се на свештеникот и принеси дар за очистува­ње, како што заповедал Мојсеј – ним за сведоштво.“ А тој, штом излезе, почна да рас­ка­жува многу и да разгласува, така што Исус не можеше јавно да влезе во гра­дот, а се задржуваше надвор, во оса­ме­ни места. И доаѓаа кај Него отсекаде.