Јован 1:19-51

И тоа е сведоштвото на Јован, кога Јудејците испратија од Ерусалим свеш­теници и левити за да го прашаат: „Кој си ти?“ Тој призна и не одрече, туку објави: „Не сум јас Христос.“ И го прашаа: „Кој си, тогаш? Илија ли си ти?“ Одговори: „Не сум.“ „Про­рок ли си?“ И одговори: „Не.“ А тие му рекоа: „Па кој си, за да мо­жеме да им одговориме на оние што нѐ испратија; Што велиш за себеси?“ Тој рече: „Јас сум глас на оној што вика во пустината: израмнете го Гос­по­довиот пат, како што вели пророкот Исаија.“ А испратените беа од фарисеите; и го запрашаа велејќи: „Зошто тогаш крштаваш, кога не си Христос, ни Илија, ниту пророк?“ Јован им одговори и рече: „Јас крш­тавам со вода, но меѓу вас стои Еден, Кого вие не Го познавате. Тој е Оној што иде по мене, Кој бе­ше пред мене, и Кому јас не сум досто­ен да Му ги одврзам ремењата од обув­ките Негови.“ Ова се случи во Витанија, отаде Јордан, каде што крштаваше Јован. На другиот ден Го виде Јован Исус како доаѓа кај него и рече: „Еве Го Јаг­нето Божјо, Кое ги зеде гревовите на светот врз Себе! Овој е, за Кого реков: по мене иде Човек, Кој пред мене беше, бидејќи пос­тоеше пред мене. Јас не Го познавав, но дојдов да крштавам со вода, за Тој да му биде објавен на Израел.“ И сведочеше Јован, велејќи: „Го видов Духот да слегува од небото како гулаб и остана над Него. Јас не Го познавав, но Оној, што ме прати да крштавам со вода, ми рече: ‚Врз Кого ќе видиш дека слегува Духот и дека останува над Него, Тој е Оној што ќе крштава со Дух Свети.‘ И јас видов и посведочив дека Овој е Божјиот Син.“ А на другиот ден, пак, стоеше Јован и двајца од неговите ученици. И штом Го виде Исус како оди, ре­че: „Еве Го Јагнето Божјо!“ Кога ги чуја од него тие зборови, обата ученика отидоа по Исус. А Исус, кога се сврте и виде дека одат по Него, им рече: „Што барате?“ Тие Му одговорија: „Рави (што значи – Учителе), каде живееш?“ Им рече: „Дојдете и видете!“ Тие отидоа и видоа каде живее и останаа тој ден кај Него. Беше околу десеттиот час. А еден од двајцата, што беа чуле за Исус и беа тргнале по Него, беше Андреј братот на Симон Петар. Тој прво го најде брата си Симона и му рече: „Го најдовме Месијата, што значи: Христос.“ И го одведе кај Исус. А Исус го погледна и му рече: „Ти си Симон, си­нот на Јован; ти ќе се наречеш Кифа, што значи: Петар.“ На другиот ден Исус намисли да отиде во Галилеја и го најде Филип, па му рече: „Тргни по Мене!“ И Филип беше од Витсаида, од градот на Андреј и Петар. Филип го најде Натанаил и му рече: „Го најдовме Исус, синот Јосифов од Назарет, за Кого пишуваше Мојсеј во Законот и Пророците!“ А Натанаил му рече: „Може ли нешто добро да излезе од Назарет?“ Филип му одговори: „Дојди и види!“ Исус, пак, кога го виде Натанаил како доаѓа кај Него, рече: „Еве вистински Израелец, во кого нема лукавство!“ Натанаил Му рече: „Од каде ме поз­наваш?“ Исус му одговори и рече: „Уште пред да те повика Филип, кога беше под смоквата, Јас те видов.“ Му одговори Натанаил и рече: „Ра­ви! Ти си Син Божји, Ти си Царот на Израел!“ А Исус, одговарајќи, му кажа: „Да­ли веруваш, бидејќи ти реков дека те видов под смоквата? Ќе видиш повеќе од ова.“ И пак рече: „Вистина, вистина ви велам: отсега ќе го гледате небото от­во­рено и ангелите Божји како се иска­чу­ваат и слегуваат над Синот Човечки.“