Создавање 27:1-10

Кога Исак остаре и му ослабе видот на очите, го повика постариот свој син Исав, и му рече: „Сине мој!“ А тој одговори: „Еве ме.“ Исак рече: „Еве остарев и не го знам денот на мојата смрт. Земи го сега оружјето свое, лакот и стрелите, и излези в поле, и улови ми дивеч! Па зготви ми јадење какво што сакам, и донеси ми да јадам, за да те благослови душата моја, пред да умрам.“ А Ревека чу што му рече Исак на синот свој Исав; и Исав отиде в поле да улови и донесе дивеч. Ревека, пак, му рече на синот свој Јаков, велејќи: „Ете, го чув татко ти, како му велеше на братот твој Исав: ‚Донеси ми дивеч и зготви ми јадење, да јадам, па да те благословам пред Господ, пред да умрам.‘ Туку сега, синко мој, послушај ме што ќе ти речам: Оди при стадото и донеси оттаму две добри (млади) јариња; и јас ќе зготвам за таткото твој јадење од нив, какво што сака; а ти ќе му однесеш на татко си, и тој ќе јаде, па ќе те благослови дури е уште жив.“