Естира 2:1-10

Откако стивна гневот на царот Ксеркс, тој се сети на Астина и на она што го направи таа и за решението за неа. И рекоа царските слуги, што му служеа: „Да се побараат за царот млади и убави девојки, а царот да определи во сите области на царството пратеници што ќе ги соберат сите млади и убави на изглед девојки во престолнината Суза, во женскиот дом под надзор на царскиот евнух Хегај, чувар на жени­те, и да им дадат сѐ што е потребно за дотерување. И која девојка ќе му се допадне на царот, таа да стане царица наместо Астина. Му се допаднаа на царот тие зборови, и тој постапи така.“ Имаше во престолнината Суза еден Јудеец, по име Мардохеј, син на Јаир, син на Семеј, син на Кис, од Венија­миновото племе. Тој беше преселен од Ерусалим со плениците, протерани заедно со јудеј­скиот цар Јехонија, што го беше преселил вавилонскиот цар Навуходо­носор. Тој ја воспитуваше Хадаса – односно Естира – ќерка на чичко му, бидеј­ќи таа немаше ни татко, ни мајка. Таа девојка имаше тенка става и убаво лице, а по смртта на татко ѝ, Мар­дохеј ја прибра кај себе како своја ќерка. Кога беше објавена заповедта на царот и указот негов, и откога беа собрани многу девојки во престолнината Суза под надзор на Хегај, тогаш беше земена и Естира во царскиот дом под надзор на Хегај, чуварот на жените. Таа девојка му се допадна и ја придоби неговата наклоност, и тој побрза да ѝ даде масла и сѐ што ѝ припаѓа, и да ѝ определи седум достојни девојки да бидат покрај неа, во царскиот дом, па ја премести неа и девојките нејзини во најубавото одделение на жен­скиот дом. Естира не го кажуваше ни народот свој, ни потеклото свое, бидејќи Мардо­хеј ѝ беше заповедал да не кажува.