2 Летописи 36:11-21

Седекија имаше дваесет и една го­дина кога стана цар, и царуваше во Еру­салим единаесет години; и тој го правеше она, што не беше угодно пред очите на Господ, својот Бог. Тој не се понизи ни пред пророкот Еремија, кој пророкуваше од Господо­вата уста. И се одметна од царот Навуходо­носор, кој го заколнал во името Божјо, и се покажа тврдоглав и го ожесточи срцето свое дотаму, што не се обрати кон Господ, Бог Израе­лов. Па и сите началници над свеш­тениците и над народот ги зголемија своите престапи, следејќи ги сите гадо­тии на незнабошците, и го ос­квернуваа домот на Господ, што Тој го беше осветил во Ерусалим. Господ, Бог на нивните предци, им испраќаше Свои гласници уште во рано утро, зашто Му беше жал за Својот народ и Своето живеалиште. Но тие се подбиваа со испратените од Бога и не се грижеа за зборовите Не­гови, ги понижуваа пророците Негови, додека гневот на Господ не падна врз народот Негов, та немаше за него спасение. И Тој го испрати врз нив халдеј­скиот цар, и тој ги уби со меч мла­динците нивни во домот на нивната све­тиња; не го поштеди ни Седекија – ни девица, ни старец, ни немоќен. Сѐ предаде Бог во раката негова. И сите садови на Божјиот дом, го­леми и мали, и ризниците на домот Гос­подов, и ризниците на царот и начал­ниците негови, – сѐ однесе во Вавилон. Па го изгореа Божјиот дом, ги разурнаа ѕидовите на Ерусалим и сите негови дворци со оган ги изгореа; и сите негови скапоцености ги уништија. А избавените од меч Навуходо­носор ги пресели во Вавилон, и тие му беа робови нему, до зацарувањето на персискиот цар, за да се исполни зборот Господов, кажан преку устата на Еремија: додека земјата не ги отпразнува своите саботи, ќе почива во пустош, сето тоа време, сѐ додека не се навршат седумдесет години.