ԴԱՏԱՎՈՐՆԵՐ 9

Աբիմելեքը՝ թագավոր

1Հերոբոաղի որդի Աբիմելեքը գնաց Սյուքեմ՝ իր մոր եղբայրների մոտ, խոսեց նրանց հետ և իր մոր հայրական ամբողջ ազգատոհմի հետ ու ասաց. 2«Բոլոր սյուքեմացիներին ի լուր ասե՛ք. “Ո՞րն է լավ ձեզ համար՝ Հերոբոաղի բոլոր յոթանասո՞ւն որդիների իշխելը ձեզ վրա, թե՞ մեկ մարդու իշխելը. և հիշե՛ք, որ ես ձեր ոսկորից ու ձեր մարմնից եմ”»։ 3Նրա մոր եղբայրները նրա այս բոլոր խոսքերը հասցրին Սյուքեմի բոլոր բնակիչների ականջին, և նրանց սիրտը հակվեց Աբիմելեքի կողմը, որովհետև ասացին՝ «Մեր եղբայրն է» 4և նրան Բահաղ Բերիթի տնից յոթանասուն արծաթ տվեցին։ Դրանցով Աբիմելեքը սրիկա և ահարկու մարդիկ վարձեց, որոնք գնացին նրա հետևից։ 5Նա գնաց Եփրա՝ իր հոր տունը, և մի քարի վրա կոտորեց իր եղբայրներին՝ Հերոբոաղի որդիներին՝ յոթանասուն մարդ։ Ողջ մնաց միայն Հովաթամը՝ Հերոբոաղի կրտսեր որդին, որովհետև թաքնվել էր։ 6Սյուքեմի բոլոր մարդիկ և Մաաղոնի ամբողջ տունը հավաքվեցին, գնացին ու թագավոր կարգեցին Աբիմելեքին Կռվի կաղնու մոտ, որ Սյուքեմում է։

7Երբ լուրը հասավ Հովաթամին, նա գնաց կանգնեց Գարիզին լեռան գլխին, ձայնը բարձրացրեց, լաց եղավ և ասաց նրանց. «Լսե՛ք ինձ, Սյուքեմի՛ մարդիկ, և Աստված ձեզ կլսի։ 8Ծառերը ելան իրենց համար թագավոր օծելու և ասացին ձիթենուն. “Թագավորի՛ր մեզ վրա”։ 9Ձիթենին նրանց ասաց. “Թողնեմ իմ պարարտությունը, որով փառավորում են ինձ Աստված և մարդիկ, և գնամ ծառերի վրա՞ իշխեմ”։ 10Ծառերն ասացին թզենուն. “Եկ թագավորի՛ր մեզ վրա”։ 11Թզենին նրանց ասաց. “Իմ քաղցրությունն ու իմ լավ պտուղները թողած՝ գնամ ծառերի վրա՞ իշխեմ”։ 12Ծառերն ասացին որթատունկին. “Եկ թագավորի՛ր մեզ վրա”։ 13Որթատունկը նրանց ասաց. “Իմ գինին՝ Աստծուն ու մարդկանց ուրախություն տվողին թողած՝ գնամ ծառերի վրա՞ իշխեմ”։ 14Ծառերն ասացին փշին. “Եկ թագավորի՛ր մեզ վրա”։ 15Փուշն ասաց ծառերին. “Եթե դուք իսկապես ինձ ձեզ վրա թագավոր եք օծում, եկեք ծածկվե՛ք իմ հովանու տակ, եթե ոչ՝ փշից կրակ դուրս կգա և կայրի Լիբանանի մայրիները”։ 16Արդ, եթե ճշմարտությամբ և արդարությամբ վարվեցիք՝ Աբիմելեքին թագավոր դարձնելով, եթե լավ վարվեցիք Հերոբոաղի և նրա տան հետ, եթե նրա ձեռքի գործերի համեմատ հատուցեցիք նրան... 17Իմ հայրը ձեր փոխարեն պատերազմեց, իր անձն առաջ գցեց և ձեզ ազատեց մադիանացիների ձեռքից։ 18Իսկ դուք այսօր ելաք իմ հոր տան դեմ և կոտորեցիք նրա որդիներին՝ յոթանասուն մարդու մի քարի վրա, և նրա աղախնու որդուն՝ Աբիմելեքին,- քանի որ նա ձեր եղբայրն է,- սյուքեմացիների թագավոր կարգեցիք։ 19Եթե այսօր Հերոբոաղի և նրա տան հետ ճշմարտությամբ և արդարությամբ վարվեցիք, օրհնված լինեք դուք և ուրախացե՛ք Աբիմելեքով, և նա էլ ձեզնով թող ուրախանա։ 20Իսկ եթե ոչ, թող Աբիմելեքից կրակ դուրս գա և այրի Սյուքեմի բնակիչներին ու Մաաղոնի տունը, կամ էլ թող կրակ դուրս գա Սյուքեմի բնակիչներից ու Մաաղոնի տնից և այրի Աբիմելեքին»։ 21Հովաթամը փախավ ու ազատվեց, գնաց Բերայի ճանապարհով և բնակվեց այնտեղ՝ թաքնվելով իր եղբայր Աբիմելեքից։

22Աբիմելեքն Իսրայելի վրա իշխեց երեք տարի։ 23Աստված չար ոգի ուղարկեց Աբիմելեքի մեջ և Սյուքեմի բնակիչների մեջ, և Սյուքեմի բնակիչներն արհամարհեցին Աբիմելեքի տունը, 24որպեսզի Հերոբոաղի յոթանասուն որդիներին հասած անիրավությունը նրա վրա գա, և նրանց արյունը հասնի իրենց եղբայր Աբիմելեքի վրա, որ նրանց կոտորեց, նաև Սյուքեմի բնակիչների վրա, որոնք զորացրել էին նրա ձեռքը, որ կոտորի իր եղբայրներին։ 25Սյուքեմի բնակիչները նրա համար դարան պատրաստեցին լեռների կատարներին և կողոպտում էին բոլորին, ովքեր անցնում էին նրանց մոտի ճանապարհով։ Լուրը հասավ Աբիմելեքին։ 26Աբեդդի որդի Գաաղը իր եղբայրների հետ եկավ Սյուքեմ, և Սյուքեմի բնակիչներն ապավինեցին նրան։ 27Նրանք դուրս եկան դաշտերը, քաղեցին իրենց այգիների խաղողը, տրորեցին հնձաններում, պար բռնեցին, մտան իրենց աստծու տունը, կերան, խմեցին և անիծեցին Աբիմելեքին։ 28Աբեդդի որդի Գաաղն ասաց. «Աբիմելեքն ո՞վ է և ի՞նչ գործ ունի Սյուքեմի որդիների հետ, որ մենք նրան ծառայենք. նա Հերոբոաղի որդիներից չէ՞, որ քաղաքը ղեկավարում է իր ծառա Զեբուղի միջոցով։ Սյուքեմի հայրը Եմովրն է։ Եվ ինչո՞ւ նրան ծառայենք։ 29Ո՞վ ինձ առաջնորդ կկարգի այս ժողովրդի վրա, որ ես հեռացնեմ Աբիմելեքին, ասեմ նրան. “Զորքերդ հավաքի՛ր և դո՛ւրս եկ իմ դեմ”»։

30Քաղաքի իշխան Զեբուղը լսեց Աբեդդի որդի Գաաղի խոսքերը և բարկությամբ լցվեց։ 31Նա Աբիմելեքի մոտ պատգամավորներ ուղարկեց նվերներով և ասաց. «Ահա Աբեդդի որդի Գաաղն ու նրա եղբայրները եկել են Սյուքեմ և քաղաքը քո դեմ են հանում։ 32Հիմա դու և քեզ հետ եղող զորքը գիշերը վե՛ր կացեք և դարանամո՛ւտ եղեք դաշտում։ 33Առավոտյան, հենց որ արեգակը ծագի, կանուխ վե՛ր կացեք և քաղաքի վրա հարձակվե՛ք։ Երբ նա և նրա հետ եղող զորքը դուրս գան քո դեմ, նրա հետ արա՛ այն, ինչ որ ձեռքիցդ կգա»։ 34Աբիմելեքը և նրա հետ եղող զորքը գիշերով վեր կացան և չորս գնդով դարան մտան Սյուքեմի մոտ։ 35Առավոտյան Աբեդդի որդի Գաաղը դուրս եկավ և կանգնեց քաղաքի դարպասի առաջ։ Աբիմելեքը և նրա հետ եղող ամբողջ զորքը դուրս եկան դարաններից։ 36Աբեդդի որդի Գաաղը, տեսնելով զորքը, Զեբուղին ասաց. «Ահա լեռների գագաթից զորք է իջնում»։ Զեբուղը նրան ասաց. «Դու լեռների ստվերն ես տեսնում և մարդկանց տեղ ես դնում»։ 37Գաաղը նորից խոսեց և ասաց. «Ահա զորք է իջնում երկրի պորտով դեպի ծովի կողմը, և մի գունդ էլ գալիս է Դիտանոցների կաղնու ճանապարհով»։ 38Զեբուղը նրան ասաց. «Հիմա որտե՞ղ է քո բերանը, որն ասում էր, թե ո՞վ է Աբեմելեքը, որ մենք ծառայենք նրան։ Չէ՞ որ սա այն զորքն է, որը դու արհամարհում էիր։ Հիմա վե՛ր կաց և նրա հետ պատերազմի՛ր»։ 39Գաաղը Սյուքեմի բնակիչների առաջն անցնելով դուրս եկավ և կռվեց Աբիմելեքի դեմ։ 40Աբիմելեքը նրան հալածեց, և նա փախավ նրա առաջից. շատ վիրավորներ ընկան մինչև քաղաքի դարպասները։ 41Աբիմելեքը վերադարձավ Արիմ, իսկ Զեբուղը Գաաղին և նրա եղբայրներին քշեց, որ Սյուքեմում չբնակվեն։ 42Հաջորդ օրը ժողովուրդը դաշտ դուրս եկավ. դա իմացավ Աբիմելեքը։ 43Նա առավ զորքը, երեք գնդի բաժանեց և դարանակալեց։ Երբ տեսավ, որ ժողովուրդը դուրս է գալիս քաղաքից, հարձակվեց նրա վրա և ջարդեց այն. 44Աբիմելեքը և նրա հետ եղող գունդը կանգնեցին քաղաքի դարպասի մոտ, իսկ մյուս երկու գնդերը հարձակվեցին դաշտում գտնվողների վրա և ջարդեցին նրանց։ 45Աբիմելեքն այդ ամբողջ օրը պատերազմեց քաղաքի դեմ. նրանք գրավեցին քաղաքը և նրա մեջ եղած ժողովրդին կոտորեցին, քաղաքը կործանեցին և ողջ տարածքում աղ ցանեցին։

46Երբ Սյուքեմի աշտարակի մարդիկ լսեցին այս մասին, հավաքվեցին Բահաղ Բերիթի տան ամրոցում։ 47Աբիմելեքին լուր հասավ, որ Սյուքեմի աշտարակի բոլոր մարդիկ հավաքվել են։ 48Աբիմելեքը և նրա հետ եղող ամբողջ զորքը բարձրացան Սելմոն լեռը։ Աբիմելեքը կացինն իր ձեռքն առավ, մի բեռ փայտ կտրեց, վերցրեց այն, դրեց իր ուսերի վրա և ասաց իր զորքին. «Տեսաք, թե ես ինչ արեցի. դուք էլ անմիջապես նույնը արեք»։ 49Նրանցից յուրաքանչյուրը մի բեռ փայտ կտրեց, վերցրեց ու գնաց Աբիմելեքի հետևից. փայտը լցրեցին ամրոցի մեջ և ամրոցը հրով այրեցին։ Սյուքեմի աշտարակի բոլոր մարդիկ՝ մոտ հազար տղամարդ և կին, մեռան։

50Աբիմելեքը գնաց Թեբես, պաշարեց և գրավեց այն։ 51Քաղաքի մեջ մի ամուր աշտարակ կար, բոլոր տղամարդիկ և կանայք ու քաղաքի բոլոր գլխավորները փախան այնտեղ, դուռը ներսից փակեցին և բարձրացան աշտարակի կտուրը։ 52Աբիմելեքը եկավ մինչև աշտարակը, հարձակվեց դրա վրա և մոտեցավ աշտարակի դռներին։ 53Մի կին երկանաքարի մի կտոր գցեց նրա գլխին և ջարդեց Աբիմելեքի գանգը։ 54Աբիմելեքն իսկույն ձայն տվեց իր կապարճակիր պատանուն և նրան ասաց. «Մերկացրո՛ւ քո սուրը և սպանի՛ր ինձ. չլինի թե ասեն, որ մի կին է սպանել նրան»։ Նրա պատանին խոցեց նրան, և Աբիմելեքը մեռավ։ 55Երբ Իսրայելի այրերը տեսան, որ Աբիմելեքը մեռավ, ամեն մեկը գնաց իր տեղը։

56Այսպես Աստված Աբիմելեքի գլխին թափեց նրա չարիքը, որ նա գործել էր իր հոր դեմ՝ կոտորելով իր յոթանասուն եղբայրներին։ 57Սյուքեմի մարդկանց բոլոր չարագործություններն Աստված նրանց գլխին թափեց, և Հերոբոաղի որդի Հովաթամի անեծքը նրանց գլխին եկավ։

Արդեն Ընտրված.

ԴԱՏԱՎՈՐՆԵՐ 9: ՆԷԱ

Ընդգծել

Կիսվել

Պատճենել

Ցանկանու՞մ եք պահպանել ձեր նշումները ձեր բոլոր սարքերում: Գրանցվեք կամ մուտք գործեք

Իմացեք ավելին Նոր Էջմիածին Աստվածաշունչ-ի մասին