Աստվածաշնչի հայտնի հատվածներ Moti 4-ից

Կիսվել

Montor Íba ye zuwabe hoór de, “Pak-kalam ot endilla asé, ‘Manúc siríf ruṭi loi base de no, bólke Allar muk ottu neele de hárr hotá lói beh base.’ ”

Isá ye ítare hoór de, “Cóitan, dur ó! Pak-kalam ot endilla asé, ‘Tuñí tuáñr Mabud Alla re beh sóida goríba, aar siríf Íbar beh ebaadot goríba.’ ”

Isá ye ítare hoór de, “Pak-kalam ot toh yián óu asé, ‘Tuñí tuáñr Mabud Alla re entán no goríba.’ ”

Yárbaade Pak-Ruh ye Isá re moidan zagat loigiyé, zeéne Íba re Ibilíce entán goré. Salic din salic rait ruza rakí baade Íba ttu búk laiggé.

Íba ye ítara re hoór de, “Añr fisáli doro, Añí tuáñra re manúc dóre de zailla banaiyúm.” Ítara éhon or bútore ítarar zal lun eri, Íbar fisáli doijje.

Hé októt lóti Isá ye eén hoói tobolik gorát doijje, “Touwá goró, kiyólla-hoilé asmani raijjo ḍáke aáigiyoi.”