Աստվածաշնչի հայտնի հատվածներ Мк 14-ից

Կիսվել

Тӹдӹ попен: «Авва! Ӓти! Тӹнь цилӓ кердӓт. Ти цӓшкӓм Мӹнь дорцем карангды. Но Мӹнь шанымем семӹнь агыл, а Тӹнь шанымет семӹнь лижӹ».

Аздаралташ ӹнжӹ ли манын, амалыде пыт шалгыда дӓ ыдылда. Шӱлӹш кымылан, а кӓп силадымы».

Тӓлӓндӓ лачок попем: цилӓ сӓндӓлӹк мычкы, кышты Пуры Уверӹм шӓрӓш тӹнгӓлӹт, тенгеок ти ӹдӹрӓмӓшӹн мам ӹштӹмӹжӹ гишӓн попаш дӓ ӹшкӹмжӹм ӓшӹндӓрӓш тӹнгӓлӹт».

Тӹдӹ манын: «Мӹньӹн йӓнгем колышашла ойхыра, тиштӹ лидӓ дӓ тӓӓт идӓ амалы».

Качмышты годым Иисус киндӹм нӓлӹн, благословаен, тодылын, нӹнӹлӓн пуэн дӓ келесен: «Нӓлдӓ, качда. Тидӹ Мӹньӹн Кӓпем».

Вара цӓшкӓм нӓлӹн, таум ӹштен, нӹнӹлӓн пуэн. Цилӓнӓт тӹшец йӱнӹт. Иисус попен: «Тидӹ – шукы эдем верц йоктарымы Мӹньӹн у согонь Вӹрем.

Иисус нӹнӹлӓн попен: «Цилӓн тӓ Мӹнь гӹцем ти йыдым карангыда. Сирӹмӹ: ”Кӹтӧзӹжӹм лыпшал шуэм – шарыквлӓ шӓлӓнӓт”.

Кӹньӹлдӓ, кенӓ. Теве Мӹньӹм выжалышы лишемеш».

Иисус келесен: «Тӹлӓнет лачок попем: тагачы, ти йыдымок, ӓптӓн кок гӓнӓ мыралтымешкӹ, тӹнь кым гӓнӓ Мӹнь гӹцем карангат».