Աստվածաշնչի հայտնի հատվածներ Лк 5-ից

Կիսվել

А вара, попен цӓрнӹмӹкӹ, Симонлан келесен: «Келгӹрӓк вӓрӹш ке. Колым кычаш тӹшӓк вӓпшвлӓдӓм шуда».

«Тымдышы, – попен Симон, – мӓ йыдвашт лоэннӓ дӓ нимамат кычыделна. Но Тӹнь келесет гӹнь, мӹнь вӓпшвлӓм шуэм». Нӹнӹ тенгеок ӹштенӹт дӓ тӹнӓр шукы колым кыченӹт, вӓпшвлӓштӓт вӓк кышкедӓлтӓш тӹнгӓлӹнӹт.

Но Тӹдӹ шӹренок йӓрӓ вӓрӹш кеен дӓ ыдылын.

Мӹнь тӧр ӹштӹшӹвлӓм агыл, а сулыканвлӓм сулыкыштым простьыкташ дӓ Йымы докы сӓрнӓлӓш ӱжӓш толынам».

Тидӹм ужмыкы, Иисус анзылан Симон-Петр сукалтен вазын дӓ келесен: «Господь, мӹнь дорцем каранг, мӹнь сулыкан эдем ылам!»

Иисус нӹнӹлӓн келесен: «Шулыкан эдемлӓн агыл паремдӹшӹ келеш, а церлӹлӓн.

Вара, кок пышге сирӹш шыпшын лыкмыкы, нӹнӹ цилӓ коденӹт дӓ Иисус паштек кенӹт.

Икӓнӓ Иисусын ик халашты ылмыжы годым цилӓ кӓпге проказа церӓн эдем толын. Иисусым ужмыкы, анзыланжы кымал вазын дӓ сарвален ядын: «Господь, паремдӹнет гӹнь, мӹньӹм ирӹктен кердӓт». Иисус кидӹм виктӓлтен, тӹдӹм тӹкӓлӹн дӓ келесен: «Паремдӹнем, ирӹктӓлт». Тӹнӓмок проказа цержӹ пӹтен.

Но Иисус гишӓн шая утларак веле шӓрлен, пиш шукы халык Тӹдӹм колышташ дӓ ӹшке церӹштӹм паремдӹктӓш толын.