Աստվածաշնչի հայտնի հատվածներ Лк 11-ից

Կիսվել

Тенгежӹ, худа ылмы вӹлецӓт тӓ тетявлӓлӓндӓ яжо подаркам пуэн моштедӓ гӹнь, Пӹлгомыштышы Ӓтя Тӹдӹ гӹц ядшылан Святой Шӱлӹшӹм ак пу ма?»

Мӹнь тӓлӓндӓ келесем: сарвалыда – тӓлӓндӓ пуалтеш, кӹчӓлдӓ – мода, тӹкӓлтӹдӓ – тӓлӓндӓ пачыт

вет сарвалышы нӓлеш, кӹчӓлшӹ моэш, тӹкӓлтӹшӹлӓн пачыт.

Иисус нӹнӹлӓн келесен: «Ыдылмыда годым тенге попыда: Пӹлгомышты ылшы мӓмнӓн Ӓтинӓ! Тӹньӹн святой лӹмет лӹмлештӓрӓлтшӹ, Тӹньӹн Кугижӓншет толжы! Тӹньӹн ирӹкет мӱлӓндӹ вӹлнӓт пӹлгомыштышы ганьок лижӹ!

Мӓмнӓн сулыквлӓнӓм простьы, вет мӓӓт мӓлӓннӓ сулыкым ӹштӹшӹвлӓн сулыкыштым простенӓ. Сулыкышкы мӓмнӓм ит пырты, худа гӹцӹн мӓмнӓм ытары».

Мӓлӓннӓ керӓллык киндӹм кечӹньок пу.

Кӓпӹн валгалтарышыжы – сӹнзӓ. Тенгежӹ, сӹнзӓэт ире лиэш гӹнь, тӹньӹн улы кӓпет соты лиэш, а сӹнзӓэт худа лиэш гӹнь, кӓпетӓт пӹцкемӹш лиэш.

Сартам чӱктӹмӹкӹ, тӹдӹм иктӓт ак шӹлтӹ ӓли ӓтӹ доно ак левед. Пӧртӹш пырышывлӓ сотым ужышты манын, ӹшке вӓрӹшкӹжӹ шӹндӓт.