Աստվածաշնչի հայտնի հատվածներ 1 Петр 1-ից

Կիսվել

Мӓмнӓн Господьна Иисус Христосын Ӓтяжӹ дӓ Йымыжы хвальымы лижӹ! Иисус Христосын колымаш гӹц ӹлӹжмӹжӹ гач Тӹдӹ ӹшкӹмжӹн кого жӓлӓйӹмӓшӹжӹ доно живой уанымашкы мӓмнӓм угӹц шачыктен, шӱн керддӹмӹ, локтылалтдымы, лӹвӹжгӹдӹмӹ наследствым сӧрен. Тӹдӹ тӓлӓндӓ пӹлгомышты перегӓлтеш

Шукы йиш аздарен тергӹмӓш гӹц ӹнде тӓлӓндӓ изиш ойхыралаш вӓрештеш гӹнят, цилӓ тидӹ гишӓн ӹвӹртӹдӓ. Тӓмдӓн ӹнянӹмӓшдӓн тӧр ылмыжы тыл доно тергӹмӹ пӹтен ямшашлык шӧртньӹ гӹцӓт шукы пачаш шергӓкӓнрӓк дӓ Иисус Христосын толмыжы годым хвальымашым, шотеш пиштӹмӓшӹм дӓ лӹмлештӓрӓлтмӓшӹм кандышашлык.

а тӓмдӓм ӱжшӹ Святой семӹнь тӓ ӹшкежӓт хоть-мам ӹштӹмӹдӓ годым святой лидӓ. Сирӹмӹ: «Святой лидӓ, Мӹнь вет святой ылам».

Шамак колыштшы тетя гань лидӓ: пӹцкемӹшӹштӹ ылмыда годым тӓмдӓм сакой шыкланымаш алтален, но ӹнде тӹдӹлӓн идӓ келӹштӓрӓлт

Седӹндон, [яратымывлӓ,] ышдам йӓмдӹштӹ кычыда, ары шанымашан лидӓ, Иисус Христос толмы годым тӓлӓндӓ пуалтшашлык благодатьлан улы-уке уанымашым пиштӹдӓ.

Вет «Сакой эдем – шуды гань, дӓ эдемӹн сакой лӹмлештӓрӓлтмӓшӹжӹ – шуды пеледӹш ганьок: шуды кошка, дӓ тӹдӹн пеледӹшӹжӹ вилӹн кеӓ; но Господьын шамакшы курымеш кодеш». А ти шамакшы – тӓлӓндӓ келесӹмӹ Пуры Увер.