Աստվածաշնչի հայտնի հատվածներ Ап.паш 5-ից

Կիսվել

А Петр да моло Апостол вашештеныт: «Юмым айдеме деч утларак колыштман.

кече еда храмыште да пӧртлаште чарныде туныктеныт да Иисус Христос нерген Поро Уверым шареныт.

Но Петр каласен: «Ананий, молан тый сатаналан шӱметым авалташ эрыкым пуэнат? Молан тый Святой Шӱлышлан шойышташ шоненат да мландылан налме окса гыч ужашыжым шкаланет шылтен коденат? Але мландетше ужалыме деч ончыч тыйын лийын огыл? Але тудым ужалымылан налме оксат тыйын лийын огыл? Кузе тый тыгайым ышташ шонен пыштенат? Тый айдемылан огыл, а Юмылан шойыштынат». Тыгай шомакым колмеке, Ананий йӧрлын да чонжо лектын. Тидым колыштшо-влакым чыланыштымат кугу лӱдмаш авалтен.

Кызыт, мыйын шонымаште, тыге ыштыман: нине еҥ-влак деч кораҥза, нуным колтыза. Нунын ышташ шонымо пашашт айдеме деч гын, тудо сӱмырла, а Юмо деч гын, те тудым сӱмырен огыда керт. Юмо ваштареш шогышо лияш огыл манын шекланыза». Чылан тудын дене келшеныт.