Աստվածաշնչի հայտնի հատվածներ Ап.паш 2-ից

Կիսվել

А Петр нунылан ойлен: «Юмо языкдам кудалтыже манын, язык деч кораҥза да Иисус Христос лӱмеш чыланат тынеш пурыза, тунам пӧлек семын Святой Шӱлышым налыда.

Ӱшаныше-шамыч, Апостол-влакын туныктымыштым колыштын, изак-шӱжаракла иленыт, киндым тодылын кочкаш да кумалаш погыненыт.

Чыланат Святой Шӱлыш дене темыныт да моло йылме дене ойлаш тӱҥалыныт, мом Шӱлыш ойлаш пуэн, тудым увертареныт.

Кенета пылпомыш гыч виян мардеж гай лӱшкымӧ йӱк шоктен да нунын погынымо уло пӧртым темен. Нунылан йылмын-йылмын шелалтше тулора гай кончен, да кажныж ӱмбаке ик посна тулйылме волен. Чыланат Святой Шӱлыш дене темыныт да моло йылме дене ойлаш тӱҥалыныт, мом Шӱлыш ойлаш пуэн, тудым увертареныт.

кече еда храмыште икоян погыненыт, мӧҥгыштышт киндым пырля тодылыныт, йывыртен да тыматле шӱм дене кочкыныт. Нуно Юмым моктеныт, да уло калык нунын ӱмбаке порын ончен. Господь утарыме-влакым кече еда Черкыш ешарен шоген.

”Пытартыш кечылаште, – ойла Юмо, – Мый чыла айдеме ӱмбаке Шӱлышемым опталам, тунам тендан эргыда ден ӱдырда-влак пророкла ойлаш тӱҥалыт, рвезе-влак тӱрлӧ кончышым ужыт, а шоҥго пӧръеҥ-влак – омым.

Но ӱшаныше-влак пырля лийыныт да чылажат нунын иктеш улмаш. Нуно суртыштым да погыштым ужаленыт, оксажым кажнылан кӱлмӧ семын пайлен пуэденыт

а, полышым йодын, Господьын лӱмжым ӱжшӧ кеч-кӧат утарыме лиеш”.

Господьын кӱдыратле чапле кечыже толмо деч ончыч кече пычкемышалтеш, тылзе вӱрыш савырна