Աստվածաշնչի հայտնի հատվածներ Маркус 11-ից

Կիսվել

Шуға күрә һеҙгә әйтәм: доға ҡылғанда ни һораһағыҙ ҙа, алдым, тип ышанығыҙ – һәм һеҙгә бирелер.

Һеҙгә хаҡ һүҙ әйтәм: әгәр ҙә кемдер бынау тауға: «Күтәрелеп, диңгеҙгә ташлан!» – тип әйтһә һәм күңеленән һүҙенең үтәләсәгенә икеләнеүһеҙ ышанһа, теләге бойомға ашасаҡ.

Доға ҡылып торған саҡта, берәйһенә ҡарата үпкәгеҙ булһа, уны ғәфү итегеҙ. Шул ваҡытта күктәге Атағыҙ ҙа һеҙҙең насар ғәмәлдәрегеҙҙе ярлыҡар.

Ғайса уларға былай яуап бирҙе: – Аллаға ышанысығыҙ булһын!

Ғайса уларҙы аң-белемгә өйрәтеп: – Изге Яҙмала: «Минең Йортом бар халыҡтар өсөн доға ҡылыу йорто тип аталыр», – тип әйтелмәгәнме ни? Ә һеҙ уны юлбаҫарҙар ояһына әйләндергәнһегеҙ! – тине.

Алдан барыусылар ҙа, Уның артынан килеүселәр ҙә: – Һосанна! Раббы исеме менән Килеүсе мөбәрәк булһын!

Атабыҙ Дауыттың яҡынлашып килгән батшалығы мөбәрәк булһын! Бейек күктәрҙә һосанна! – тип ҡысҡырҙылар.