Աստվածաշնչի հայտնի հատվածներ Башланмыш 50-ից

Կիսվել

Һеҙ миңә ҡаршы уйлаған золом Алланың ихтыяры менән яҡшылыҡҡа әүерелде: әле күреп тораһығыҙ, шул арҡала күпме кеше ҡотҡарылды!

Йософ уларға: – Ҡурҡмағыҙ, – тип яуап бирҙе. – Мин Алламы ни?

Ҡурҡмағыҙ. Мин һеҙҙе һәм балаларығыҙҙы хәстәрләрмен. Күңелдәренә хуш килерҙәй һүҙҙәр әйтеп, Йософ туғандарын тынысландырҙы.

„Һинән шуны һорайым: ағайҙарыңдың гонаһын, ғәйептәрен – һиңә күрһәткән яуызлыҡтарын ярлыҡаһаң ине“. Инде һин беҙҙе, атайың Аллаһының ҡолдарын, ғәфү итә күр инде!» Йософ был һүҙҙәрҙе илай-илай тыңланы.

Бер көндө Йософ туғандарына: – Оҙаҡламай мин үлермен, – тине. – Ләкин бер көн килер: Алла һеҙгә ярҙам итер, һеҙҙе бынан Үҙе Ибраһимға, Исхаҡҡа һәм Яҡупҡа бирергә ант иткән ергә алып китер.

Йософ Исраил улдарынан ант иттерҙе: – Алла һеҙгә мотлаҡ ярҙам итер, – тине. – Мысырҙан сыҡҡан сағығыҙҙа минең һөйәктәремде лә бынан алып китегеҙ.

Йософ йөҙ ҙә ун йәшендә вафат булды. Уны бәлзәмләп, Мысырҙа бер табутҡа һалдылар.