Աստվածաշնչի հայտնի հատվածներ അപ്പൊശ്തലൻമാര തെയ്‌വവേലകള് 5-ից

Կիսվել

പത്ത്റോശും അപ്പൊശ്തലൻമാരും പേശിയാര്, “ആളകളീക്കായം എങ്ങ തെയ്‌വത്ത്ന്റ ചൊല്ല്ക്കാണും നെക്കന്റത്.

പിന്ന അവങ്ങ ഒക്ക തെവശമം എകൂതൻമാര വെലീപള്ളിയിലും വീട്കളീലും ഏശുവാണും കിര്ശ്തു ഇന്റ് നെല്ലശേതി പേശത്തം പടിപ്പിക്കിത്തം ചെയ്ഞ്ഞാര്.

അപ്പിനിക്കി പത്ത്റോശ് പേശിയാൻ, “അനനിയാശേ, തെയ്‌വത്ത്ന്റ ഉശ്റോട നൊണ പേശ്‌വാനിക്കും താവ് വിറ്റതീല് നെന്റ് ഇത്ത്റി ഉറവായ് എട്ത്ത് വെപ്പാനും ഇച്ചരാതി നിന്റ ചങ്ക്ന കെയ്യ് അടക്കീത് എന്തൻപെറ്റി? ആ താവ് വിക്കന്റതിന്റ മുന്തിയും നിന്റത് തിന്ന ആഞ്ഞ്‌ലിയാ ആ താവ് വിറ്റ് കെയിഞ്ഞും ആ ഉറവായ് നിന്റത് തിന്ന ആഞ്ഞ്‌ലിയാ? പിന്ന ഈണ ഒര കാരിയം ചെയ്‌വാൻ നീ മനശ് വെച്ച്ത് എന്തൻപെറ്റി? നീ മന്ശനോടയില്ല തെയ്‌വത്തോടയാണും നൊണ പേശന്റത്.” ഈ വാക്ക് കേട്ട അപ്പത്തിന്ന അനനിയാശ് ചത്ത് വീന്നാൻ; ഈ കാരിയം കേട്ട കൂട്ടറൊക്ക പേടിച്ച് പിയ്യാര്.

അത്കൊണ്ട് നാന് പേശന്റത് ഇക്കാരിയത്തീല് അവ്ങ്ങ്ക്ക് എത്റാഞ്ഞ് ഒന്റും ചെയ്യാണ്ടി അവങ്ങള മെല്ല വിടൻ; ഇവങ്ങ ചെയ്യന്റത് മന്ശ്‌ന്റ പുത്തിയിലോ അവന്റ നെനപ്പീലോ ചെയ്യന്റതാണിങ്ങി നയിച്ച്കെട്ട് പോകും. ഇവങ്ങള നെനപ്പും വേലയും തെയ്‌വത്തീല് നെന്റ് വന്തതാണിങ്ങി ഇവങ്ങള ഇല്ലാണ്ടി ആക്ക്‌വാൻ പറ്റ്ത്ത്‌ല; ആണയാണിങ്ങി നിങ്ങ തെയ്‌വത്തോട എത്റ്ക്കന്റ ആള്കളാഞ്ഞ് തീര്‌വ്റില്ലോ.