Աստվածաշնչի հայտնի հատվածներ ലൂക്കോശ് 3-ից

Կիսվել

മാനടവൻകാട് രാടിപിരാടിയവോളെ ഏശുവും രാടിപിരാടിയെ. അവൻ വായാതിയവോളയേ വാനം തുറന്ത്, തെയ്‌വ ആത്തുമാവ് പുറാവോലെ അവനേത്തിൽ ഉറങ്കിവന്തെ, “നീ എനക്ക് പിരിയമാനെ മകൻതാൻ; നിന്നിലേൻ പിരിയമോറിയിരുക്കിനെ” ഒൺ മേലോകത്തിൽ നുൺ ഒരു ചത്തമാം കേട്ടെ.

അമ്പോളെ ഓകന്നാൻ അവറകാക്ക് ചൊല്ലിയത്, “ഏൻ നിങ്കളെ തണ്ണീൽ രാട്ടിപിരാട്ടിനെ; ഒണ്ണാ എന്നക്കാട്ടി വലിയവൻ എനക്ക് പുറകോടേ വരിനെ; അവൻ ചെരുപ്പിലെ വാറെ പിരിപ്പകൂടി എനക്ക് ഓയ്‌ക്കിയം നാത്തെ. അവൻ നിങ്കളെ തെയ്‌വ ആത്തുമാവിലും തീയിലും രാട്ടിപിരാട്ടും.”

പാപമെ വുട്ട് മനം തിരുമ്പിയേയെ ഒൺ കാട്ടുവേക്ക് തകുന്തെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്യിൻ. ‘അബുറാകാം എങ്കാക്ക് വലിയെ തമുത്തനായ് ഒള്ളെ’ ഒൺ നിനയ്‌പ്പാനില്ലെ; എന്തൊണ്ണാ ഇം കൽകാട്ടിൽ നുൺ അബുറാകാത്തുക്ക് മക്കളെ കൊടുക്കേക്ക് തെയ്‌വത്തുക്ക് മുടിയും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.”

ഇപ്പണേ മരത്തിലെ മൂടെ വെട്ടുകേക്ക് കോടാലിയെ ഓയ്‌ങ്കി വച്ചിരുക്കിനെ; നല്ലെ കനി കായാത്തെ മരമയെല്ലാം വെട്ടി തീയിലിട്ടാനെ.

പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ എശ്ശയ്യാവ് പൊത്തകത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനതുവോലെ ഇകനെ നടമായെ, “മണൽ പെത്താരത്തിൽ നുൺ വുളിച്ച് ചൊന്നാ പേച്ചിതാനിത്, ‘കരുത്താവുക്ക് വശീ ഒരുക്കിൻ; അവൻ വശിയെ തളമായ്‌ക്കിടിൻ. എല്ലാ അടിവാരമും നികന്തു വരും; മലയും കുമ്പീം തളമാകും; വളവാനെ വശി നേരേയാകും; കിടങ്കും കുശീം നുറഞ്ചെ വശി നയമാകും. എല്ലാ പണ്ണേലേം മാനടവൻകാട് മുച്ചൂടും തെയ്‌വത്തിലെ രച്ചയെ കാണും.’”