Աստվածաշնչի հայտնի հատվածներ ലൂക്കോശ് 24-ից

Կիսվել

എൻ തകപ്പൻ നിങ്കാക്ക് തരുമൊൺ വാക്കെ ചൊല്ലിയതെ ഏൻ നിങ്കാക്ക് കടത്തി വുടുക്കും. ഒണ്ണാ മീത് നുണ്ണൊള്ളെ ചക്കിതി നിങ്കളിൽ ഉറങ്കിനത് വരേക്ക് നിങ്കെ പട്ടണത്തിലേ താൻ ഇരുക്കോണും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

അവൻ ഇങ്ക് നാത്തെ ഉശിരോറി മണ്ടിയേയെ; ‘മനിശൻ മകനെ പാപികെ കയ്യിൽ ഏത്തു കൊടുക്കുമൊണ്ണും ശിലുവേൽ തറയ്‌ക്കുമൊണ്ണും മൂണാമതുനാ ഉശിരോറി എന്തിവരുമൊണ്ണും’ അവൻ കെലീലേൽ വച്ച് ചൊല്ലിയതെ നിനച്ചോനിൻ” ഒണ്ണെ.

പുടീയൊൺ അവറെ കൺ തുറന്ത് അവൻ ആരൊൺ അവറാത്തുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടായെ. അപ്പണേ അവൻ അവറെ കണ്ണുക്ക് മില്ലോട് നുൺ മാഞ്ചെ. “അവൻ വശീൽ വച്ച് തെയ്‌വ വശനമെ നങ്കാക്ക് വെളിപ്പടുത്തി തന്തവോളെ നങ്കെ ഇതയത്തിൽ തീ പുടിക്കുമെ താനെ” ഒൺ അവറെ തങ്കളേ ചൊല്ലിയെ.

അവൻ അവറകാൽ, “കിരിശ്ത്തു തണ്ടനെ ഏൽക്കോണുമൊണ്ണും മൂണാമതുനാ ചത്തവേരാ ഇടേൽനുൺ ഉശിരോറി എന്തി വരോണുമൊണ്ണും മനം തിരുപ്പിളതപ്പത്തീം പാപത്തുക്ക് മന്നിപ്പ് കിടക്കിനതപ്പത്തീം എരുശലേമിലിരുന്ത് ഉലകത്തിലെ മാനടവൻകാൽ ബൂറാ അവൻ നാമത്തിൽ വുളിച്ച് ചൊല്ലോണുമൊൺ എളുതിയിരുക്കിനെ.

മടേലെ വാതലുകാൽ നുൺ കല്ലെ ഉരുട്ടി മാത്തിയിരുക്കിനതായ് അവറെ കണ്ടെ. ഒണ്ണാ അവറെ അകത്തുക്ക് ഓറി പോയപ്പെ കരുത്താവാനെ ഏശുവിലെ ചാവെ അങ്ക് കണ്ടതില്ലെ.