Աստվածաշնչի հայտնի հատվածներ PURWANING DUMADI 7-ից

Կիսվել

Sawuse mangkono Sang Yehuwah nuli ngandika marang Rama Nuh: “Sira lan sabrayatira kabeh padha lumebua ing prau, amarga sira iku Sunpirsani tinemu resik ana ing antarane jinis iki.

Anadene banyune anggone tetep ngungkuli bumi lawase nganti satus seket dina.

Nalika yuswane Rama Nuh wus nyandhak nem atus taune, ing sasi kapindho tanggal pitulas, sakehe umbule samodra-raya kang nggegirisi padha bedhah lan cendhelaning langit padha kabukak

Mangkono kadadeane sarupaning tumitah kang ana ing lumahing bumi, padha katumpes dening Gusti Allah, wiwit saka manungsa tekan kewan rumangkang nlosor lan gumremet sarta manuk ing awang-awang, padha tumpes sirna saka ing bumi, mung Rama Nuh piyambak kang isih sugeng lan kabeh kang katut ana ing prau.

tumuli kelakon udan deres banget gumrojog ing bumi lawase patang puluh dina patang puluh bengi.