Աստվածաշնչի հայտնի հատվածներ Марк 4-ից

Կիսվել

Тиигэхэдэнь Иисус хүл дээрээ бодоод, һалхи саража, долгинуудта: «Аалин бологты, намдагты!» – гэжэ захирба. Тэрэ дороо һалхин намдажа, далай долгилхоёо болижо, оршон тойрон огто аалин намдуу болошобо. Тиигээд Иисус шабинартаа хандажа: «Таанад юундэ иитэрээ айбабта? Этигэл һүзэггүйл байна гүт?» – гэбэ.

Тэдэнь бүришье ехээр айн һүрдэһэн юумэд: «Һалхииешье, далайешье мэдэлдээ оруулаад байдаг энэ хүмнай хэн гээшэб?» – гэжэ өөһэд дундаа хэлсэбэ.

Энэ үедэ Иисус тархи дороо юумэ дэрлээд онгосын һүүл хабида унтажа байгаа. Шабинарынь багшаяа һэрюулэн: «Багша! Бидэнэй үхэхэеэ байхада, танда хамаагүй гээшэ гү?» – гэлдэбэ.

Дуулажа байһан юумэеэ анхаралтайгаар шагнагты! Ямар хэмжээгээр хэмжэнэбта, тэрэл хэмжээгээр, үшөө нэмээдшье Бурхан таанадта хэмжэжэ үгэхэ.

Иисус үргэлжэлүүлэн хэлэбэ: «Бурханай хаан түрэ ямархан бэ? Бодоод үзэгты, нэгэ хүн газарта үрэһэ тарина, тиигээд һүниндөө унтана, үдэртөө бодоод ябана, зүгөөр үрэһэниинь ургажал байна. Теэд хайшан гээд ургажа байһыень тэрэ хүн мэдэнэгүй.

Тиимэһээ шэхэтэй юм һаа, анхарагты.