Աստվածաշնչի հայտնի հատվածներ Марк 2-ից

Կիսվել

Иисус тэрэнииень дуулахадаа: «Элүүр уладта эмшэн хэрэггүй, харин үбшэн хүнүүдтэ хэрэгтэй юм. Би үнэн сэдьхэлтэниие бэшэ, харин нүгэл хэгшэдые дуудахаяа ерээ хүнби», – гэжэ хэлэбэ.

Иисус тэдэ хүнүүдэй этигэл һүзэгэйнь аргагүй ехэ байхые харахадаа, саа үбшэнтэндэ хандан: «Хүбүүмни, нүгэлнүүдшни хүлисэгдэбэ», – гэбэ.

Түгэсхэлдэнь Иисус тэдэ фарисейнүүдтэ иигэжэ хэлэбэ: «Хүн гээшэмнай субботын тулада бэшэ, харин суббото хүнэй туһада бии болгогдоо юм.

Хүн зоной угаа олон байһанһаа тэрэ үбшэн хүниие Иисуста ойртуулхын арга үгы байгаа. Тиимэһээ үнөөхи ерэһэн хүнүүд Иисусай байһан газарай тушаа гэрэй хушалта задалан, нүхэ гаргаад, үбшэн хүнөө шэрдэгтэйнь доошонь буулгаба.

Хүн түрэлхитэнэй Хүбүүнэй газар дэлхэй дээрэ нүгэл шэбэлнүүдые хүлисэхэ эрхэтэй байһые би таанадта баталан харуулхаб». Тиигээд саа үбшэнтэй хүндэ хандан: «Шамда хэлэнэб, бодоод, дэбисхэрээ абаад, гэртээ хари», – гэбэ.

«Саа үбшэнтэй хүндэ „Нүгэлнүүдшни хүлисэгдэбэ“ гэхэдэ бэлэн гү, али „Бодоод, дэбисхэрээ абаад яба“ гэжэ хэлэхэдэмни бэлэн гү?

Бүхы хүнүүдэй хараһаар байтар үнөөхи үбшэн хүн бодоод, дэбисхэрээ абаад, гаража ябаба. Улад зон бултадаа айхабтар ехээр гайхалдан: «Бидэ иимэрхүү юумэ хэзээшье хараагүйбди», – гэлдэн, Бурханиие алдаршуулжа ороо һэн.