Աստվածաշնչի հայտնի հատվածներ Матвей 21-ից

Կիսվել

Зальбаржа байхадаа этигэл һүзэгтэй байбал, ямаршье эриһэн юумэнтнай танда үгтэхэ», – гэжэ шабинартаа хэлээ бэлэй.

Иисус: «Хэрбээ таанар ямаршье һэжэггүй, бүрин этигэл һүзэгтэй байбал, минии энэ боди модонтой хэһэнтэй адли юумэ, мүн бүришье ехэ юумэ бүтээхэ аргатай байхат гэжэ таанадта баталан хэлэнэб. Энэ уулада хандан: „Эндэһээ хүдэлөөд, далай руу һүрэ“ гээ һаатнай, тиимэ юумэн болохо.

Урдуурнь ябаһан зон, мүн хойноһоонь дахагшад: «Давидай үри һадаһан алдар солотой байһай! Дээдын Эзэнэй нэрээр заларан Ерэгшэ үршөөл хайратай байһай! Дээдын тэнгэридэ оршоһон Бурханда алдар соло!» – гэжэ шанга шангаар хашхаралдаба.

Тиигээд тэдэндэ: «Минии гэр мүргэл зальбаралай гэр гээд нэрлэгдэхэ гэжэ Нангин Бэшэг соо хэлээтэй байдаг. Харин таанад энэ гэр дээрмэшэдэй шэбээлдэг үүр болгожорхёот», – гэбэ.

«Номгон даруу шинии Хаан Эмэ элжэгэ унаад, тэрэнэй унага – даагыень унаад, шамда заларжа ерэнэ гээд Сионой хотодо дуулгаарайгты».

Иисус тэдэндэ хэлэбэ: «„Хэрэггүй гэжэ барилгашадай голожо хаяһан шулууниинь гэрэй гол шухала тулга шулууниинь болоо: энээниие Дээдын Эзэн бүтээгээ, тиин манда ехэл үзэсхэлэнтэ гоёор харагдана“, – гэжэ Нангин Бэшэгтэ хэлэгдэһые таанар хэзээшье уншаагүй аалта?

Тиимэһээ танда хэлэхэ байнаб, Бурханай хаан түрэ таанарһаа абтаад, тэрэнэй эрхэ хүсэл дүүргэдэг зондо үгтэхэ.