Աստվածաշնչի հայտնի հատվածներ Матвей 15-ից

Կիսվել

Харин аманһаатнай гараһан үгэнүүд зүрхэ сэдьхэлһэйтнай гарадаг; тэдэтнай таанадые бузарладаг ха юм. Ушарынь юуб гэбэл, зүрхэнһөөтнай хара һанал бодолнууд гарадаг, тиигээд таанадые алахада, эрэдээ гү, али эхэнэртээ урбахада, забхай зальхай ябадалда, хулгай хэхэдэ, бусадые хардахада, муушалхада түлхидэг юм.

Амандатнай ородог эдеэн таниие бузарладаггүй, харин аманһаатнай гарадаг муухай үгэнүүд таниие бузарладаг юм», – гэжэ хэлэбэ.

„Энэ улад зон хэлэ амаараа намайе хүндэлнэ, харин зүрхэ сэдьхэлдээ нам тухай огто бодоногүй. Хүнүүдэй зохёоһон ёһо гуримуудта һургажа байхадаа, тэдэ дэмы намда мүргэнэ даа“».

Тиихэдэнь Иисус тэрээндэ: «Ай, эхэнэр! Шинии һүзэг этигэл ехэ байна! Һанаһан хүсэһэн юумэншни бүтэхэ!» – гэжэ харюусаба. Эгээл тэрэ үедэ эхэнэрэй басаганиинь эдэгэшэбэ.

Харин тэрэ эхэнэр бүри ойртоод, Иисусай урда дохин мүргэжэ: «Дээдын Эзэн! Намда туһалыш», – гэжэ гуйба. «Хүүгэдэй эдихэ хоол абаад, нохойнуудта хаяхань зохихогүй юм», – гэжэ Иисус тэрээндэ харюусаба. Тиигэхэдэнь тэрэ эхэнэрынь: «Зүб даа, Дээдын Эзэн! Теэд эзэдэй шэрээ дээрэһээ унаһан бутархай нохойнуудшье эдидэг бшуу», – гэжэ урдаһаань хэлэбэ.