Աստվածաշնչի հայտնի հատվածներ Маттай 19-ից

Կիսվել

Иса олагъа тикленип къарап: – Инсанлар учун бу имкансыз зат, амма Аллагь учун бары да зат имканлы, – дей.

Олар экев тюгюл, туташ бир къаркъарадыр, биревдюр. Шолайлыкъда, Аллагь бирлешдиргенни инсан айырмасын!

Иса олагъа булай жавап бере: – Яратгъаныбыз инг башлап «адамланы эргиши ва къатынгиши этип яратгъан. Шогъар гёре, адам ата анасыны уьюнден чыгъып, къатыны булан бирлешежек, экевю де туташ бир къаркъара болуп къалажакъ», – деп Сыйлы Язывларда язылгъанны охумагъанмысыз?

Амма Иса: – Къоюгъуз, яшлар Мени яныма гелсинлер, олагъа пуршав этмегиз! Неге тюгюл де, Аллагьны гьакимлиги тап яшлар йимиклер учундур, – дей.

Амма биринчилени бир кёплери ахырынчы, ахырынчылар буса биринчи болажакълар.

Мени атымны гьюрметлеп, уьйлерин, агъаларын, инилерин, къызардашларын, аталарын, аналарын, яшларын, топуракъларын къойгъан гьар ким юз керен артыкъ этип алажакъ ва даимлик яшав алажакъ.

Иса огъар: – Эгер камил болма сюе бусанг, барып бары да мюлкюнгню сатып, пакъырлагъа уьлеш. Шо заман кёклерде сени хазналарынг болур. Сонг гел, Мени артыма тюш! – дей.

– Неге Магъа яхшылыкъны гьакъында сорайсан? Бир Аллагьдан башгъа дагъы бирев де яхшы тюгюлдюр. Эгер даимлик яшавгъа гирмеге сюе бусанг, Аллагьны буйрукъларын кют, – дей Иса огъар.

Дагъы да айтаман: бай гишиге Аллагьны гьакимлигини тюбюне тюшмекден эсе, тюеге инени гёзюнден оьтмеге рагьатдыр.

Мен буса сизге айтаман: ким зинадан башгъа себеп булан къатынындан айрылып, башгъасы булан уьйленсе, о оьзю зина этген гиши болар.

Иса да якъчыларына булай дей: – Гертисин сёйлеймен сизге: бай гишиге Аллагьны гьакимлигини тюбюне тюшмеге нечик къыйындыр!