Vèsè popilè nan Bib la ki soti nan يوحنا 14

Pataje

اَسِی شما صلح و سلامتی اَنِسام؛ صلح و سلامتِنِ خوم اُ شما اَتام. هرچی ما اُ شما اَتام، چُن چِی نی که دنیا اُ شما اَدَ. دلتو پریشون نِبِه و مَهِری تِرس تُن جو بِفتِه.

عیسی شُ آنا گُت: «ما هام رَه و حکیکت و زندگی؛ هِسکَه حَدِ بای آسِمونی نِدا، وَغیر از اُ واسطَهِ ما.

«دلتو پریشون نِبِه. اُ خدا ایمون تُبِه؛ اُ ما هم ایمون تُبِه.

ولی مِ کُمَکِنا، یعنی روح کدّوس خدا، که با اُ آنا وَ اسم ما اَفرِستِ، آنا هَمَه چیا تُن یاد اَدَ و هرچی ما مُ شما گُتِه، تُن یاد دارِ.

هرکَه حُکمِی ما اُشَه و آنایائا اَنجوم اَدَ، آنائِه که خاطر ما شَئِه. آناکِه خاطر ما شَئِه، بامو هم خاطر آنا شَئِه و ما هم خاطر مِ آداما مَئِه، و اُ خوم شُنُشو اَتام.»

و ما از بای آسِمونی مَئِه و آنا یَک کُمَکِنِیدو اُ شما اَدَ که همیشَه خاد شما بِه، یعنی روح حکیکت که دنیا اُشناشابِه مِئا کَبول بِکو، اَسِی که نِه اُ آنا اَبِنِه و نِه اَشناسِه؛ ولی شما شَشناسی، اَسِی که حَدِ شما ساکن اَبِه و تِی شما اَدَمانِه.

هرچی وَ اسم ما تُبِئِه، ما مِئا اَنجوم اَتام، تَ با تِی پُس جلال پیدا بِکو. اَگَه چِی وَ اسم ما از ما تُبِئِه، ما آنا اَنجوم اَتام.

«اَگَه خاطر ما تُبِئِه، حُکمِی ما اَنجوم اَتی.

تِی خونَهِ بامو بُری جا هَه، اَگَه اینا نِهاد مَ مُ شما اَگُت که، اَچام تَ جَی اَسِی شما آمادَه بِکنام.

اَگَه اُچام و جَی اَسِی شما آمادَه بِکنام، دَفَیدو دِیام و اُ شما حَدِ خوم اَبرام، تَ مِکاکِه ما هام شما هم بی.

توما شُ عیسی گُت: «سرورُم، اَما نادانِم تو کُ اَچِش، پَ چینا ماشابِه رَهُش بِدانِم؟»