Vèsè popilè nan Bib la ki soti nan مَرقُس ۱۰

Pataje

هوطو کی اینسأنٚ پسرم نمو کی اونَ ختمت بوکونید، بلکی بمو کی ختمت بوکونه و خو جانَ خیلی‌یأنٚ آزادَ کودنٚ وأسی فدا بوکونه.»

عیسی اوشأنَ فندرسته و بوگفته: «اَ کار اینسأنٚ رِه ایمکأن نأره، امّا خودا رِه نه، چره کی خودا رِه همه چی ایمکأن دأره.»

عیسی اونَ بفرمأسته: «بوشو کی تی ایمأن ترَ شفا بدَه.» او مردأکٚ چوم هو لحظه به سو بمو و عیسی دونبألسر رأ دکفته بوشو.

پس اونچی‌یَ کی خودا بهم برسأنه، اینسأن نوأستی سیوأ بوکونه.»

عیسی اونَ فندرسته، موحبت بوکوده و بوگفته: «تو ایچی کم دأری؛ بوشو هر چی دأری بوفروش و اوشأنٚ پولَ فأدن فقیرأنَ کی آسمانٚ دورون گنج بدأری. بأزین بیأ و می جأ پیروی بوکون.»

عیسی اونٚ جأ وأورسه: «چی خوأیی تِره بوکونم؟» جواب بدَه: «اوستاد، خوأیم می چومأن بیدینید.»

ولی شیمی میأن نوأ اَطویی ببه، بلکی هر کی خوأیه شیمی میأنی پیله کس ببه، وأسی شیمی خادم ببه

آمین شمرَ گم هر کی خودا پادشایی‌یَ ایتأ کوجه زأکٚ مأنستن قوبیل نوکونه، هیوخت نتأنه اونٚ دورون بشه.»

ولی خیلی‌یأن کی اوّل‌ییدی، آخر بیدی و آخریأن اوّل بیدی!»

ولی جٚه اوّلٚ آفرینش، خودا اَشأنَ مردأک و زنأی خلق بوکوده. هَنٚ وأسی مردأی خو پئر و مارَ ترکَ کونه و خو زنٚ اَمرأ ایتأ به و او دو‌تأ ایتأ تن بیدی. اَطویی دِه اوشأن دو نفر نی‌ییدی بلکی ایتأ تن بوبوستیدی.