Suosittuja jakeita Raamatun kirjasta ЛукӀа 10

Jaa

Ингье, За квез гъуьлягърални акьрабрал са зиянни авачиз кӀвач вегьидай ва душмандин вири къуватрал гъалиб жедай гуж ганва, са затӀунивайни квез зиян гуз жедач.

– Марта! Марта! – жаваб гана Реббиди. – Вуна гзаф зегьметар чӀугвазва, ваз гзаф къайгъуяр ава. КӀанзавайди анжах са кар я. Майрама вичиз виридалайни хъсан кар хкянава, ам адавай къакъудни ийидач.

Ада жаваб гана: – Виридан Ребби Аллагь рикӀин сидкьидай, жуван вири чандалди, жуван вири амандалди, жуван вири кьатӀунралди кӀан хьухь, «жув хьиз жуван мукьув гвайдини кӀан хьухь».

Абуруз Ада лагьана: – Гвен бул я, гвен гуьдайбур – тӀимил; гьакӀ хьайила, гвенин Иесидиз гвен гуьдайбур мад ракъуррай лагь!

Ваз чиз, къачагърин гъиле гьатай кас патал а пудакай вуж мукьув гвайди тир? Тавратдарди лагьана: – Адаз хъсанвал авурди. Инал Исади лагьана: – Алад, жувани гьакӀ ая.

Алад! За куьн жанавуррин арадиз кӀелер хьиз ракъурзава.