Suosittuja jakeita Raamatun kirjasta متّی ۱۵

Jaa

ولی او چیزأنی کی دَهنٚ جأ بیرون اَییدی، جٚه دیل گفته بیدی و هَشأنیدی کی آدمی‌یَ نجستَ کونیدی. چونکی فیکرأنٚ پلید، قتل، زنا، بی‌عفتی، دوزدی، شهادتٚ دوروغ و تهمت، دیلٚ جأ بیرون اَیه.

اونچی کی آدمٚ دَهنٚ میأن وارد به، اونَ نجستَ نوکونه، بلکی اونچی کی اونٚ دَهنٚ جأ بیرون اَیه آدمی‌یَ نجستَ کونه.»

‹اَ قوم خوشأنٚ زوانٚ اَمرأ مرَ ایحترام نیهیدی امّا اَشأنٚ دیل می جأ دوره. اوشأنٚ عیبادت کودن بیهوده‌یه، چونکی اوشأن فقط رسمٚ بشر‌یَ تعلیم دیهیدی.›»

بأزین عیسی بفرمأسته: «اَی زن، تی ایمأن پیله‌دأنه‌یه، تی خوأسته براَورده به!» هو لحظه‌یم اونٚ دُختر شفا پیدا کوده.

امّا او زنای بمو و اونٚ جُلُو زانو بزه و بوگفته: «آقا جان، مرَ کومک بوکون!» عیسی وأگردسته بوگفته: «زأکأنٚ نانَ فیگیفتن و سگأنٚ جُلُو تأودن کارٚ درستی نی‌یه.» ولی زنای بوگفته: «بله آقا جان، ولی سگأنم جٚه خورده‌یأنی کی خوشأنٚ صاحابٚ سفره‌سر کفه، خوریدی!»