انجیلِ مَرقُس 8
8
خوراک دِئِه وِ چار هزار نفر
1دِ او روزیا، گِلی هَنی جِمجِماقی جمع بییِن وَ سی یَکِه چیئی سی حَردِه نائاشتِن، عیسی شاگردیاشِه هِنا کِرد وَ وِشُو گُـت: 2«دِلِم سی ایی مردِم می‌سوزَه، سی یَکِه الان سِه روز اَ کِه هان وا مِه وَ چیئی سی حَردِه نارَن. 3اَر وِنُو نِه گُسنَه رِ بَکِم تا رُوئَن وِ حُونَه‌یاشُو، دِ رَه دِ پا مِی‌فتَن، سی یَکِه قَری دِشُو دِ رَه دیری اُومانَه.» 4شاگردیا دِ جُئُو گُتِن: «دِ ایی بیاوُو سی سیر کِردِه‌نِ یِنُو، نُو دِ کجا بیاریم؟» 5عیسی پُرسی: «چَن نُو داریت؟» گُتِن: «هفت نُو.» 6اوسِه وِ جماعت هُد کِرد تا بَنشینَن وِ ری زِمی. بعد هفت نُو نِه گِرِت وَ دِما شکرکِردِه، کُت‌کُت کِرد وَ وِ شاگردیاش دَه تا بَنیئَن وَرِ مردِم؛ شاگردیا هَم ایی کارِ نِه کِردِن. 7چَن ماهی کُچِک هَم داشتِن. پس عیسی وِنُو نِه برکت دَه وَ گُـت: بَنیئَن وَرِ مردِم. 8گِردِشُو حَردِن وَ سیر بییِن وَ هفت سَلَه هَم پُر دِ حیردَه نُونیا باقی‌مَنَه جمع کِردِن. 9دِ اوچِه نِزیکِ چار هزار نفر بییِن. اوسِه عیسی جماعتِ نِه مرخص کِرد 10وَ آزِعی واردِ شاگردیا سُوارِ قایق بی وَ رَت وِ منطقَه دالمانوتا.
درخواسِ یِه نِشُونَه آسمُونی
11علما فِرقَه فَریسی اُومان وِ تِه عیسی وَ واش نِئان وِ بحث‌کِردِه. وِنُو سی اِمتحُو، یِه نِشُونَه آسمُونی دِش حاسِن. 12اما عیسی هِناسِه‌ای دِ دِل کَشی وَ گُت: «سی چی ایی نسل یِه نِشُونَه می‌حا؟ وِ راسی وِتُو مُوئِم، هیچ نِشُونِه‌ای وِشُو دِئَه نِموئَه.» 13اوسِه وِنُو نِه وِل کِرد وَ دِ سَر سُوارِ قایق بی وَ رَت وِ اولانِ دریا.
خمیرمایَه فَریسی‌یا وَ هیرودیس
14شاگردیا دِ ویرِشُو رَتی وا خُوشُو نُو وِردارَن، وَ دِ مینِ قایق یِه نُو بیشتِر نائاشتِن. 15عیسی وِشُو هُشتار دَه وَ گُت: «حَواسِتُو با دِ خمیرمایَه فَریسی‌یا وَ خمیرمایَه هیرودیس دیری بَکیت.» 16شاگردیا دِ یَکه نُو نارَن وا یَک نِئان وِ هَچایَه‌کِردِه. 17عیسی کِه یَه نِه فَمِسی، وِشُو گُت: «سی چی دِ یَکِه نُو ناریت وا یَک هَچایَه می‌کیت؟ مَه هَنی نُئُونیت وَ حالیتُو نی؟ مَه هَنی دِلِتُو سخت اَ؟ 18یعنی چَش داریت وَ نِمِئینیت وَ گوش داریت وَ نِمی‌شنُوئیت؟ یعنی دِ ویرِتُو رَتَه؟ 19هِه‌‌کِه پنج نُو نِه سی پنج هزار نفر کُت‌کُت کِردِم، چَن سَلَه پُر دِ حیردَه نُونیا باقی‌مَنَه جمع کِردیت؟» گُتِن: «دُوازَه سَلَه.» 20«وَ هِه کِه هفت نُو نِه سی چار هزار نفر، چَن سَلَه پُر دِ حیردَه نُونیا باقی‌مَنَه جمع کِردیت؟» گُتِن: «هفت سَلَه.» 21اوسِه عیسی وِشُو گُـت: «یعنی هَنی هَم نِمی‌فَمیت؟»
شفا پیا کور دِ بِیت‌صِیدا
22هِه کِه رَسِسِن وِ بِیت‌صِیدا، قَری، پیا کوری نِه اُوِردِن وِ تِه عیسی، لالکِسِن دَس بَنِیئَه وِ قِی‌ش. 23عیسی دَسِ او پیا کور نِه گِرِت وَ او نِه دِ آبادی بُرد وِ دَر. اوسِه تُفکَه‌شِه وَن وِ ری چَش‌یا او پیا وَ دَس‌یاشِه نِئا وِ ری چَش‌یاش وَ پُرسی: «چیئی مِئینی؟» 24او پیا سَر بُلِن کِرد وَ گُت: «مردِمِ نِه هِه چی دارِدرخت‌یائی مِئی‌نِم کِه وِ رَه مِی‌رَن.» 25پس عیسی یِه گِل هَنی دَس‌یاشِه نِئا وِ ری چَش‌یا او پیا. اوسِه چَش‌یاش واز بی، بینائی خُوشِه وِ دَس اُوِرد، وَ همَه چی نِه خو مِئی. 26عیسی رِش کِرد وِ حُونَه وَ گُـت: «دَ وِرنَگَرد وِ آبادی.»
اعترافِ پِطرُس دِ بارَه عیسی
27عیسی واردِ شاگردیاش رَت وِ آبادی‌یا هورَه قیصریَه فیلیپی. دِ مینِ رَه، دِ شاگردیاش پُرسی: «وِ نظرِ مردِم مِه کیِم؟» 28وِنُو وِش جُئُو دَن: «قَری مُوئَن یحیی تعمیددهندَه‌آیی، قَری مُوئَن ایلیا نبی وَ باقی هَم مُوئَن یَکی دِ پِیغَمَریائی.» 29اما عیسی دِشُو پُرسی: «شِما چی مُوئیت؟ وِ نظرِ شِما مِه کیِم؟» پطرس جُئُو دَه: «تو مسیحِ موعودی.» 30عیسی وِنُو نه سخت مِناشُو کِرد کِه دِ بارَه او وِ کَسی چیئی نُوئَن.
پیشگوئی عیسی دِ بارَه مُردِه وَ زِنَه‌بی‌یِه‌نِ خُوش
31عیسی نِئا وِ تعلیم‌دِئِه وِشُو کِه لازم اَ کُرِ انسان عَذُوِ زیادی بِئینَه وَ دِ لا مشایخ وَ سَرُونِ کاهِن‌یا وَ معلم‌یا تورات رَد با، بَکُشیئَه وَ دِما سِه رو، زِنَه با. 32هِه کِه عیسی یَه نِه آشکارا گُت، پطرس او نِه بُرد والائی وَ نِئا وِ مِنا کِردِه‌نِش. 33اما عیسی ریشِه لِرَن، سِیلی وِ شاگردیاش کِرد وَ پطرسِ نِه مِنا کِرد وَ گُت: «دِ مِه دیر با، اِ شِیطُو! سی یَکه فکریا تو انسانی اَ، نَه خدائی.»
34اوسِه جماعتِ نِه واردِ شاگردیاش هِنا کِرد وَ وِشُو گُت: «اَر یَکی باحا بیا دِ دُمِ مِه، بایِس خُوشِه حاشا بَکَه، صلیبِ خُوشِه وِردارَه وَ دِ دُمِ مِه بیایَه. 35سی یَکِه هَر کَه باحا جُونِ خُوشِه نجات بِئَه، وَه نِه دِ دَس مِی‌ئَه؛ اما هَر کَه سی خاطرِ مِه وَ سی خاطرِ انجیل، جُونِشِه دِ دَس بِئَه، وَه نِه نجات مِی‌ئَه. 36چِه فایدَه سی آیِم دارَه کِه گِردِ دنیا نِه بیارَه وِ دَس، اما جُونِ خُوشِه بَوازَه؟ 37آیِم دِ جالِ جُونِ خُوش چی تُونَه بِئَه؟ 38سی یَکِه هَر کَه دِ مینِ ایی نسلِ زِناکار وَ گُنَه‌کار دِ مِه وَ قِصَه‌یام عار داشتوئَه، کُرِ انسان هَم اوسِه کِه دِ مینِ جِلالِ بُوَه خُوش، واردِ فرشتَه‌یا مقدس بیایَه، دِش عار دارَه.»
Actualmente seleccionado:
انجیلِ مَرقُس 8: NLB
Destacar
Compartir
Copiar
¿Quieres tener guardados todos tus destacados en todos tus dispositivos? Regístrate o inicia sesión
@ 2024 Korpu Company
انجیلِ مَرقُس 8
8
خوراک دِئِه وِ چار هزار نفر
1دِ او روزیا، گِلی هَنی جِمجِماقی جمع بییِن وَ سی یَکِه چیئی سی حَردِه نائاشتِن، عیسی شاگردیاشِه هِنا کِرد وَ وِشُو گُـت: 2«دِلِم سی ایی مردِم می‌سوزَه، سی یَکِه الان سِه روز اَ کِه هان وا مِه وَ چیئی سی حَردِه نارَن. 3اَر وِنُو نِه گُسنَه رِ بَکِم تا رُوئَن وِ حُونَه‌یاشُو، دِ رَه دِ پا مِی‌فتَن، سی یَکِه قَری دِشُو دِ رَه دیری اُومانَه.» 4شاگردیا دِ جُئُو گُتِن: «دِ ایی بیاوُو سی سیر کِردِه‌نِ یِنُو، نُو دِ کجا بیاریم؟» 5عیسی پُرسی: «چَن نُو داریت؟» گُتِن: «هفت نُو.» 6اوسِه وِ جماعت هُد کِرد تا بَنشینَن وِ ری زِمی. بعد هفت نُو نِه گِرِت وَ دِما شکرکِردِه، کُت‌کُت کِرد وَ وِ شاگردیاش دَه تا بَنیئَن وَرِ مردِم؛ شاگردیا هَم ایی کارِ نِه کِردِن. 7چَن ماهی کُچِک هَم داشتِن. پس عیسی وِنُو نِه برکت دَه وَ گُـت: بَنیئَن وَرِ مردِم. 8گِردِشُو حَردِن وَ سیر بییِن وَ هفت سَلَه هَم پُر دِ حیردَه نُونیا باقی‌مَنَه جمع کِردِن. 9دِ اوچِه نِزیکِ چار هزار نفر بییِن. اوسِه عیسی جماعتِ نِه مرخص کِرد 10وَ آزِعی واردِ شاگردیا سُوارِ قایق بی وَ رَت وِ منطقَه دالمانوتا.
درخواسِ یِه نِشُونَه آسمُونی
11علما فِرقَه فَریسی اُومان وِ تِه عیسی وَ واش نِئان وِ بحث‌کِردِه. وِنُو سی اِمتحُو، یِه نِشُونَه آسمُونی دِش حاسِن. 12اما عیسی هِناسِه‌ای دِ دِل کَشی وَ گُت: «سی چی ایی نسل یِه نِشُونَه می‌حا؟ وِ راسی وِتُو مُوئِم، هیچ نِشُونِه‌ای وِشُو دِئَه نِموئَه.» 13اوسِه وِنُو نِه وِل کِرد وَ دِ سَر سُوارِ قایق بی وَ رَت وِ اولانِ دریا.
خمیرمایَه فَریسی‌یا وَ هیرودیس
14شاگردیا دِ ویرِشُو رَتی وا خُوشُو نُو وِردارَن، وَ دِ مینِ قایق یِه نُو بیشتِر نائاشتِن. 15عیسی وِشُو هُشتار دَه وَ گُت: «حَواسِتُو با دِ خمیرمایَه فَریسی‌یا وَ خمیرمایَه هیرودیس دیری بَکیت.» 16شاگردیا دِ یَکه نُو نارَن وا یَک نِئان وِ هَچایَه‌کِردِه. 17عیسی کِه یَه نِه فَمِسی، وِشُو گُت: «سی چی دِ یَکِه نُو ناریت وا یَک هَچایَه می‌کیت؟ مَه هَنی نُئُونیت وَ حالیتُو نی؟ مَه هَنی دِلِتُو سخت اَ؟ 18یعنی چَش داریت وَ نِمِئینیت وَ گوش داریت وَ نِمی‌شنُوئیت؟ یعنی دِ ویرِتُو رَتَه؟ 19هِه‌‌کِه پنج نُو نِه سی پنج هزار نفر کُت‌کُت کِردِم، چَن سَلَه پُر دِ حیردَه نُونیا باقی‌مَنَه جمع کِردیت؟» گُتِن: «دُوازَه سَلَه.» 20«وَ هِه کِه هفت نُو نِه سی چار هزار نفر، چَن سَلَه پُر دِ حیردَه نُونیا باقی‌مَنَه جمع کِردیت؟» گُتِن: «هفت سَلَه.» 21اوسِه عیسی وِشُو گُـت: «یعنی هَنی هَم نِمی‌فَمیت؟»
شفا پیا کور دِ بِیت‌صِیدا
22هِه کِه رَسِسِن وِ بِیت‌صِیدا، قَری، پیا کوری نِه اُوِردِن وِ تِه عیسی، لالکِسِن دَس بَنِیئَه وِ قِی‌ش. 23عیسی دَسِ او پیا کور نِه گِرِت وَ او نِه دِ آبادی بُرد وِ دَر. اوسِه تُفکَه‌شِه وَن وِ ری چَش‌یا او پیا وَ دَس‌یاشِه نِئا وِ ری چَش‌یاش وَ پُرسی: «چیئی مِئینی؟» 24او پیا سَر بُلِن کِرد وَ گُت: «مردِمِ نِه هِه چی دارِدرخت‌یائی مِئی‌نِم کِه وِ رَه مِی‌رَن.» 25پس عیسی یِه گِل هَنی دَس‌یاشِه نِئا وِ ری چَش‌یا او پیا. اوسِه چَش‌یاش واز بی، بینائی خُوشِه وِ دَس اُوِرد، وَ همَه چی نِه خو مِئی. 26عیسی رِش کِرد وِ حُونَه وَ گُـت: «دَ وِرنَگَرد وِ آبادی.»
اعترافِ پِطرُس دِ بارَه عیسی
27عیسی واردِ شاگردیاش رَت وِ آبادی‌یا هورَه قیصریَه فیلیپی. دِ مینِ رَه، دِ شاگردیاش پُرسی: «وِ نظرِ مردِم مِه کیِم؟» 28وِنُو وِش جُئُو دَن: «قَری مُوئَن یحیی تعمیددهندَه‌آیی، قَری مُوئَن ایلیا نبی وَ باقی هَم مُوئَن یَکی دِ پِیغَمَریائی.» 29اما عیسی دِشُو پُرسی: «شِما چی مُوئیت؟ وِ نظرِ شِما مِه کیِم؟» پطرس جُئُو دَه: «تو مسیحِ موعودی.» 30عیسی وِنُو نه سخت مِناشُو کِرد کِه دِ بارَه او وِ کَسی چیئی نُوئَن.
پیشگوئی عیسی دِ بارَه مُردِه وَ زِنَه‌بی‌یِه‌نِ خُوش
31عیسی نِئا وِ تعلیم‌دِئِه وِشُو کِه لازم اَ کُرِ انسان عَذُوِ زیادی بِئینَه وَ دِ لا مشایخ وَ سَرُونِ کاهِن‌یا وَ معلم‌یا تورات رَد با، بَکُشیئَه وَ دِما سِه رو، زِنَه با. 32هِه کِه عیسی یَه نِه آشکارا گُت، پطرس او نِه بُرد والائی وَ نِئا وِ مِنا کِردِه‌نِش. 33اما عیسی ریشِه لِرَن، سِیلی وِ شاگردیاش کِرد وَ پطرسِ نِه مِنا کِرد وَ گُت: «دِ مِه دیر با، اِ شِیطُو! سی یَکه فکریا تو انسانی اَ، نَه خدائی.»
34اوسِه جماعتِ نِه واردِ شاگردیاش هِنا کِرد وَ وِشُو گُت: «اَر یَکی باحا بیا دِ دُمِ مِه، بایِس خُوشِه حاشا بَکَه، صلیبِ خُوشِه وِردارَه وَ دِ دُمِ مِه بیایَه. 35سی یَکِه هَر کَه باحا جُونِ خُوشِه نجات بِئَه، وَه نِه دِ دَس مِی‌ئَه؛ اما هَر کَه سی خاطرِ مِه وَ سی خاطرِ انجیل، جُونِشِه دِ دَس بِئَه، وَه نِه نجات مِی‌ئَه. 36چِه فایدَه سی آیِم دارَه کِه گِردِ دنیا نِه بیارَه وِ دَس، اما جُونِ خُوشِه بَوازَه؟ 37آیِم دِ جالِ جُونِ خُوش چی تُونَه بِئَه؟ 38سی یَکِه هَر کَه دِ مینِ ایی نسلِ زِناکار وَ گُنَه‌کار دِ مِه وَ قِصَه‌یام عار داشتوئَه، کُرِ انسان هَم اوسِه کِه دِ مینِ جِلالِ بُوَه خُوش، واردِ فرشتَه‌یا مقدس بیایَه، دِش عار دارَه.»
Actualmente seleccionado:
:
Destacar
Compartir
Copiar
¿Quieres tener guardados todos tus destacados en todos tus dispositivos? Regístrate o inicia sesión
@ 2024 Korpu Company