انجیلِ مَرقُس 6

بی‌ایمُونی مردِمِ ناصِرَه

1عیسی اوچِه نِه نِئا وَ اُوما وِ شهرِ خُوش، شاگردیاش هَم دِ دُمِش رَتِن. 2هِه‌‌کِه بی وِ روزِ شَبات، عیسی دِ کنیسَه نِئا وِ تعلیم دِئِه. خیلی‌یا وا اِشنَفتِه‌نِ قِصَه‌یا او ماقِشُو بُرد. وِنُو می‌گُتِن: «ایی پیا گِردِ ایی چیا نِه دِ کجا اُوِردَه؟ یَه چِه حکمتی اَ کِه وِش عطا بی‌یَه؟ وَ یَه چه معجزَه‌یائی اَ کِه وِ دَسِش اَنجُوم موئَه؟ 3مَر یَه هِه او نجار نی؟ مَر کُرِ مریم وَ بِرارِ یعقوب، یوشا، یهودا وَ شَمعون نی؟ مَر خُووَرُونِش ویچِه، دِ مینِ اِیما زِنِه‌ئی نِمی‌کَن؟» پس وِشُو بَرحَرد. 4عیسی وِشُو گُت: «نبی بی‌قُرپ نی، مَر دِ شهرِ خُوش وَ دِ مینِ قُومُونِش وَ دِ حُونَه خُوش!» 5او دِ اوچِه نَتُونِس هیچ معجزه‌ای بَکَه غیرِ یَکِه دَسِ خُوشِه نِئا وِ ری چَن مریض وَ وِنُو نِه شفا دَه. 6وَ عیسی دِ بی‌ایمُونیشُو بِلاجیش اُوما. وَ عیسی دِ دَرِدیات‌یا او هورَه می‌گَشت وَ تعلیم می‌دَه.

عیسی دُوازَه شاگردِ نِه رِ می‌کَه

7عیسی دُوازَه شاگردِ نِه وِ تِه خُوش هِنا کِرد وَ وِنُو نِه دو وِ دو رِشُو کِرد وَ وِشُو اقتدار دَه تا روح‌یا گَنِ نِه بَکَن وِ دَر. 8وَ وِشُو هُد کِرد: «سی سفر، چیئی غیرِ یِه چودَسی وا خُوشُو وِرنِئارَن؛ نَه نُو، نَه بارکولَه وَ نَه پیل دِ پَرِ شالِشُو. 9اُرِسی بَکَن وِ پا، اما جُومَه اضافَه نَکَن دِ وَر. 10وَ وِشُو گُت: هِه کِه رَتیت وِ حُونِه‌ای، تا زِمُونی کِه هایت دوچِه، دِ او حُونَه بَمُونیت. 11وَ اَر دِ جائی ناحاسِنِتُو، یا وِتُو گوش نَگِرِتِن، موقَع رَتِه دِ دوچِه، خاکِ پایاتُو نِه بَتَکِنیت، تا شاهادَتی‌ای با وِ تیشکِشُو کِه غَضُوِ خدا میا وِ ریشُو.» 12پس شاگردیا اُفتان وِ رَه وَ وِ مردِم اِعلُوم می‌کِردِن کِه بایِس توبَه بَکَن. 13وِنُو دیویا زیادی نِه دِ مردِم تار کِردِن وَ مریض‌یا زیادی نِه وا رِغُو تدهین کِردِن وَ شفا دَن.

گُشِسِه‌ن یحیی تعمیددهندَه

14هیرُودیسِ حاکم یَه نِه اِشنَفت، سی یَکه آوازَه نُومِ عیسی پیچِسی. قَری دِ مردِم می‌گُتِن: «یحیی تعمیددهندَه دِ مُردَه‌یا زِنَه بی‌یَه وَ یَه زوتا ایی قدرت‌یا بِلاجی، دِش کار می‌کَه.» 15قَری می‌گُتِن: «ایلیا نبی اَ.» قَری هَم می‌گُتِن: «پِیغَمَری اَ هِه چی پِیغَمَریا قدیم.» 16اما هِه کِه هیرودیس یَه نِه اِشنَفت، گُت: «یَه هِه او یحیی اَ کِه مِه سَرِشِه بُریئِم وَ اِیمدال دِ مُردَه‌یا زِنَه بی‌یَه!»

17سی یَکِه وِ هُدِ خُودِ هیرودیس یحیی نِه گِرِتین وَ او نِه زالِنَه، وَنینی وِ هُلِفدُو. هیرودیس ایی کارِ سی خاطرِه هیرُودیا کِردی. هیرُودیا زِئنَه فیلیپُس، بِرارِ هیرودیس بی کِه اِیسِه هیرودیس او نِه نِکا کِردی. 18یحیی وِ هیرودیس گُتی: «حِلال نی کِه تو وا زَنداشیت بای.» 19هیرُودیا دِ یحیی کینَه بُرد وِ دِل وَ می‌حاس او نِه بَکُشَه، اما نَتُونِس. 20سی یَکِه هیرودیس دِ یحیی زَلَه‌ش مِی‌رَت، سی یَکه او نِه پیا صالح وَ مقدسی دُونِس وَ زوتا هَوا او نِه داشت. هِه کِه قِصَه‌یا یحیی نِه می‌شنَفت، شیت وَ مِفال مِئی. وا ایی حال، وا شایی وِ قِصَه‌یا او گوش می‌گِرِت.

21دَسِ آخِر موقَع خوئی رَسِس. هیرودیس دِ روز تولدِ خُوش جَشتی گِرِت وَ درباریا وَ فَرمُوندَه‌یا نظامی خُوش وَ گَپُونِ وِلاتِ جلیلِ نِه دعوت گِرِت. 22دختِر هیرودیا اُوما وِ مجلسِ جَشت وَ رَقصِص وَ هیرودیس وَ ممُونیاشِه خُشال کِرد. اوسِه پاتشا وِ دختِر گُت: «هَر چی کِه می‌حای دِ مِه باحا کِه وَه نِه مِی‌ئِم وِت.» 23هِه چِنی قِسَم حَرد، گُت: «هَر چی دِ مِه باحای، حتی نِصمی دِ مملکتِمِه، مِی‌ئِم وِت.» 24دختِر کِرد وِ دَر، وَ وِ داآش گُت: «چی باحام؟» داآش جُئُو دَه: «سَرِ یحیی تعمیددهندَه نِه.» 25دختِر جَلدی وادُو وِرگَشت وِ تِه هیرودیس وَ گُت: «دِ تو می‌حام هِه ایسِه سَرِ یحیی تعمیددهندَه نِه وِ ری طَوَقی بِئی وِم.» 26هیرودیس خیلی غُصَه‌دار بی، اما وِ سُنَه قِسَم‌یا خُوش وَ سی یَکِه جِلو مِمُونیا قِصَه‌ش نوئَه وِ دو تا، ناحاس حاسَه‌شِه رَد بَکَه. 27پس جَلدی جلادی کِل کِرد وَ هُد کِرد سَرِ یحیی نِه بیارَه. او رَت وَ سَرِ یحیی نِه دِ هُلِفدُو دِ بدن جِگا کِرد 28وَ او نِه ری طَوَقی اُوِرد وَ دَه وِ دختِر. او هَم وَه نِه دَه وِ داآش. 29هِه کِه شاگردیا یحیی یَه نِه اِشنَفتِن، اُومان وَ لَشِشِه وِرداشتِن وَ نِئانِش دِ قُور.

خوراک دِئِه وِ پنج هزار نفر

30رسول‌یا وِرگَشتِن وِ تِه عیسی وَ هَر چیئی کِه کِردینی وَ تعلیم دِئینی سیش گُتِن. 31عیسی وِشُو گُت: «وام بیایت وِ جا غَلوَت وَ پَرتی وَ کمی استراحت بَکیت.» سی یَکِه آمَدوُشُدِ مردِم چِنُو بی کِه گِی نُو حَردِه هَم نائاشتِن. 32پس خُوشُو تَنیا، وا قایق اُفتان وِ رَه والا جا پَرتی. 33اما موقَع رَتِه، بُری‌وُشُری دِ مردِم دیئِنِشُو وَ اِشناختِنِشُو. پس مردِم دِ گِردِ شهریا پا پیادَه وادُو اُومان وِ او مَلَه وَ وِرَز وِنُو رَسِسِن وِ اوچِه. 34هِه کِه عیسی دِ قایقِ اُوما وِ هار، جمعیتِ زیادی نِه دی وَ دِلِش سی وِنُو سُوخت، سی یَکِه هِه چی کُوَه‌یا بی‌چوپُو بییِن. پس نِئا وِ تعلیم دِئِه‌نِشُو وَ خیلی چیا وِشُو یای دَه. 35دَمِ اِیوارَه، شاگردیا اُومان وِتِه‌ش وَ گُتِن: «ایچِه جا پَرتی اَ وَ دیر وَخت هَم هی. 36مردِمِ نِه رِ کُو تا رُوئَن وِ دَرِدیات‌یا وَ زِمی‌نیا ایی هورَه وَ سی خُوشُو خوراک بَخَرَن.» 37عیسی دِ جُئُو گُـت: «شِما خُوتُو وِشُو خوراک بِئیت.» گُتِن: «یعنی می‌حای رُوئیم وَ دُویس دینار نُو بَخَریم وَ بِئیم وِشُو بُحُورَن؟» 38عیسی گُـت: «رِت زیرتَه دِراریت بِئینیت چَن نُو داریت؟» هِه کِه فَمِسِن چَن نُو دارَن وِ عیسی گُتِن: «پنج نُو وَ دو ماهی.» 39اوسِه وِ شاگردیاش گُت تا مردِمِ نِه دَسَه دَسَه بَنشُونن وِ ری سُوزِلُونیا. 40وِ ایی ترتیب مردِم دِ دَسَه‌یا صد نفری، وَ پنجاه نفری نِشِسِن وِ ری زِمی. 41اوسِه پنج نُو وَ دو ماهی نِه وِرداشت وَ سِیل کِرد وِ آسمُو وَ نُو وَ ماهی نِه برکت دَه. بعد نُونیا نِه کُت‌کُت کِرد وَ دَه وِ شاگردیاش تا بَنِیئَن وِ تِه مردِم؛ دو گِلَه ماهی نِه هَم بَر کِرد دِ مینِ همَه. 42گِردِشُو حَردِن وَ سیر بییِن، 43وَ دِ حیردَه نُونیا وَ ماهی، دُوازَه سَلَه پُر جمع کِردِن. 44شِمارِ پیایائی کِه نُو حَردِن، پنج هزار پیا بی.

رَ رَتِه‌نِ عیسی وِ ری اُو

45عیسی جَلدی شاگردیاشِه وادار کِرد تا دِ هِه او موقَع کِه او مردِمِ نِه مرخص می‌کِرد، سُوارِ قایق بان وَ وِرَز او رُوئَن وِ بِیت‌صِیدا وِ اولانِ اُو. 46دِما رائی کِردِه‌نِ مردِم، خُوش رَت وِ کُوء، تا دعا بَکَه.

47موقَع اِیوارَه، قایق رَسِس وِ مینجا دریاچَه وَ عیسی دِ حُشکی تَنیا بی. 48دی کِه شاگردیا وِ زور پارو می‌زِنَن، سی یَکِه بای بَرخِلاف می‌زَه. ساعت نِزیکِ سِه نِصمِه‌شُو، عیسی قِدَم‌زِنُو وِ ری اُو رَت والا وِنُو وَ حاس دِ تِه‌شُو رَد با. 49اما هِه یَکِه شاگردیا او نِه دِ حالِ رَه رَتِه دِ ری اُو دییِن، گِمُو کِردِن روحی اَ. پس نِئان وِ قیل‌وُقال کِردِه، 50سی یَکِه دِ دیئِه‌نِش زَرتِلاق بیئینی. اما عیسی جَلدی واشُو قِصَه کِرد وَ گُـت: «دِل داشتوئیت، مِنِم. زَلَه‌تُو نَرُوئَه!» 51اوسِه اُوما وِ تِه‌شُو وِ مینِ قایق وَ بای حُفتی. وِنُو خیلی بِلاجیشُو اُومایی 52سی یَکِه معجزَه نُونیا نِه دَرک نَکِردینی، بَلکِم دِلِشُو سخت بیئی.

53هِه کِه رَسِسِن وِ اولانِ اُو، دِ دیارِ جِنیسارِت اُومان وِ هار وَ دِ اوچِه لنگر وَنِن. 54دِ قایق کِه اُومان وِ هار، مردِم آزِعی عیسی نِه اِشناختِن 55وَ وِدُو وِدُو رَتِن وِ سَرتاسَرِ او منطقَه وَ مریض‌یا نِه نِئان وِ ری تخت‌یا، وَ بُردِن وِ هَر جا کِه اِشنَفتِن او ها ووچِه. 56عیسی وِ هَر آبادی یا شهر وَ یا سَر‌ِ زِمی‌نیائی کِه مِی‌رَت، مردِم، مریض‌یا نِه مِی‌ئِشتِن دِ مِیُونیا وَ وِش می‌لالکِسِن اِجازَه بِئَه دَسِ‌کَم دَس بَنِیئَن وِ پَرِ سِتِرَه‌ش؛ وَ هَر کَه دَس می‌نِئا، شفا می گِرِت.

Actualmente seleccionado:

انجیلِ مَرقُس 6: NLB

Destacar

Copiar